هرچند لذتی که در حضور است را نمیشود با هیچ چیزی عوض کرد اما گاهی به هر دلیلی نمی شود به حضورش رفت پس باید دل را راهی کرد و نامه خواسته ها را با پست دل فرستاد و گفت: «اَلسَّلامُ عَلَیک یا عَلِی ابْنَ مُوسَی الرِّضا الْمُرْتَضی».
خبرگزاری فارس - خراسان جنوبی؛ بوی عطر حرمش را از کیلومترها حس میکنی مثل این که این بو همراه همیشگیات است.
ایران سطانی دارد با نام رضای غریب، شاید خودش غریب است اما پناه همه بی پناهان، مرهم همه دردهای بیدرمان، قلبهای خسته و شکسته است برای همین اگر طلبیدت که با پای جان، میروی اما اگر لیاقت نداشتی و سنگهای مشکلات جلوی پایت بود هر وقت دلت گرفت دست به روی سینه بگذار و به سمت قبله خراسان رو بگردان مطمئن باش از این قبله حاجات، کسی دست خالی بر نمیگردد.
تنها کافی است بگویی «اَلسَّلامُ عَلَیک یا عَلِی ابْنَ مُوسَی الرِّضا الْمُرْتَضی».
حتما که نباید حضور، جسمی باشد اگر دل هم آنجا باشد کافی است فقط باید نیت را خالص کرد آن گاه به طور حتم حاجتت را از قبله حاجات خواهی گرفت.
پس بگو «اَلسَّلامُ عَلَیک یا عَلِی ابْنَ مُوسَی الرِّضا الْمُرْتَضی».
هر چند لذتی که در حضور است را نمیشود با هیچ چیزی عوض کرد اما گاهی به هر دلیلی نمیشود به حضورش رفت پس باید دل را راهی کرد و نامه خواستهها را با پست دل فرستاد و گفت: «اَلسَّلامُ عَلَیک یا عَلِی ابْنَ مُوسَی الرِّضا الْمُرْتَضی».
می شود همین الان هم چشم ها را بست و دل را راهی کرد، اگر دلت شکست و زلال چشمانت به ضریح و بارگاهش گره خورد برای بقیه ملتمسین دعا هم دعا کن و از جانب آنها هم سلام بده و بگو: «اَلسَّلامُ عَلَیک یا عَلِی ابْنَ مُوسَی الرِّضا الْمُرْتَضی».
مطمئن باش دست رد به سینهات نمیخورد، قبله خراسان گر چه غریب از وطن است اما دست غریبان بی پناه و دردمند را میگیرد.
دوباره هم بگو: «اَلسَّلامُ عَلَیک یا عَلِی ابْنَ مُوسَی الرِّضا الْمُرْتَضی».
شاید خیلی سخت باشد که در این روزها زائر بهشت خراسان نباشی اما اگر از همین جا هم دلی پاک را به سوی قبله غریب طوس بگردانی و صدایش بزنی یعنی در حرم پسر موسی بن جعفری.
پس بگو «اَلسَّلامُ عَلَیک یا عَلِی ابْنَ مُوسَی الرِّضا الْمُرْتَضی».
اگر هم خیلی دلت هوای حرم را کرده می توانی شماره حرم آقا را بگیری وقتی به روضه منوره وصل شدی به شاه طوس سلام داده و خواسته ات را با او درمیان بگذاری و بگویی :«اَلسَّلامُ عَلَیک یا عَلِی ابْنَ مُوسَی الرِّضا الْمُرْتَضی».
بگو پناهمان ده، ای زهر چشیده زخمی.
بگو شکوایه و درد دارم.
بگو مشکل دارم.
تا صدایی آرامش دهنده بشنوی ...
پایان پیام/۶۹۰۷۵