یادداشت| از رییس جمهور چه بخواهیم؟

معضل قاچاق سوخت در هرمزگان باید با ابزارهای دقیق اقتصادی و تدابیر ویژه مورد پیگیری قرار گیرد و الا تا فکری اساسی و ریشه ای برای این مهم نشود، کشاکشی خونین در جاده ها و سواحل بر سر قاچاق سوخت میان نیروهای انتظامی و امنیتی با قاچاقچیان ادامه خواهد داشت و هر روز شاهد از دست رفتن جان ها در این کشاکش خواهیم بود که ریشه آن در جای دیگری است.

به گزارش خبرگزاری فارس از بندرعباس، مهدی خسروی در یادداشتی ذیل عنوان «از رییس جمهور چه بخواهیم» به بیان پاره ای از خواسته های مردم هرمزگان از رییس جمهور در جریان سفر آخر هفته به هرمزگان پرداخته است که مشروح آن در ادامه می آید.

رییس جمهور آخر هفته جاری یعنی در اولین روزهای فجر 46 انقلاب اسلامی به بندرعباس به عنوان مرکز هرمزگان سفر می کند و احتمالا سفری نیز به برخی شهرهای استان داشته باشد. در 2.5 سال اخیر با همه فرازها و فرودهای مدیریتی کشور، هرمزگان نیز شاهد تلاش هایی برای حرکت در زمینه های مختلف اقتصادی و اجتماعی بود. از ساخت یک نیروگاه تا آماده سازی دو بیمارستان، از طرح توسعه بندر شهید رجایی و ساخت بندرگاههایی در بوموسی و .. تا پروژه هایی در زمینه راه و آب و آموزش که تا حدودی هم توانسته به دلیل پراکندگی پروژه ها، زمینه ارتقای سطح استان در شاخص ها به نسبت متوسط کشوری را فراهم آورد.

با این حال هنوز برخی دردهای هرمزگان کهنه اند و برخی دیگر از دردها اگر راهی و چاره ای برای آنها اندیشیده نشوند، سر به کهنگی می گذارند.

شاید هر هرمزگانی بتواند بر شمار این دردها، برخی دیگر را نیز بیافزاید اما آنچه واجب است، چاره اندیشی اساسی در سفر پیش رو برای التیام این آلامی است که ممکن است جرات و جسارت حل آنها را بتوان در این دولت یافت.

1- تا در راس صنایع هرمزگان نیروهای هرمزگانی و یا دردآشنا با هرمزگان قرار نگیرند، مشکل ارتقای نیروی انسانی در این صنایع با گرفتاری هایی روبروست. پیشنهاد مشخص افزایش سهم نیروهای هرمزگانی در ساختار هیأت مدیره این صنایع است که رییس جمهور در سفر پیشین نیز بر آن تأکید کرده اما هنوز قدمی در آن برداشته نشده است.

2- هرمزگان در زمینه بهداشت و درمان با مشکلات اساسی روبروست. هنوز این وضعیت کم و بیش پابرجاست و می بایست چند بیمارستان در حال ساخت در این استان با سرعت بیشتری پیگیری شود. ضروری است تا در این سفر، اعتبارات لازم برای تکمیل سریعتر این بیمارستان ها پیگیری و تجهیزات مورد نیاز برای آنها از هم اکنون تدبیر شود.

3- بخش آنژیوگرافی بیمارستان تأمین اجتماعی هرمزگان یکی از نیازهای جدی است. همچنین دستگاه پت اسکن برای درمان بیماران سرطانی که سال ها پیش پول آن به یک شرکت بخش خصوصی پرداخت شده اما هنوز خبری از دستگاه نیست، می بایست پیگیری و سریعتر در هرمزگان نصب شود. هرمزگان در زمینه ام آر آی و سی تی اسکن هم هنوز وضعیت پایداری ندارد و می توان از ظرفیت بخش خصوصی نیز در این زمینه بهره برد.

4- در زمینه گردشگری و رفاه اجتماعی در هرمزگان که مزیت این منطقه است، عملا گام های منظم و منسجمی برداشته نشده است. لازم است تا به موازات پیگیری سیاست های ابلاغی رهبر معظم انقلاب اسلامی در زمینه اقتصاد دریامحور، ارتقای تراز خدمت رسانی به مردم و رصد شایسته موضوعات و مسائل استان، مورد توجه قرار گیرد.

5- یکی از دردهای هرمزگان، ضعف های نظارتی است. در سال های اخیر گام های خوبی برای سامان یافتن برخی حوزه های کاملا رهاشده و بی صاحب در این استان صورت گرفته که می بایست مورد تقویت قرار گیرد.

6- معضل قاچاق سوخت در هرمزگان باید با ابزارهای دقیق اقتصادی و تدابیر ویژه مورد پیگیری قرار گیرد و الا تا فکری اساسی و ریشه ای برای این مهم نشود، کشاکشی خونین در جاده ها و سواحل بر سر قاچاق سوخت میان نیروهای انتظامی و امنیتی با قاچاقچیان ادامه خواهد داشت و هر روز شاهد از دست رفتن جان ها در این کشاکش خواهیم بود که ریشه آن در جای دیگری است.

7- جزایر هرمزگان، سرمایه های بی نظیر الهی اند. هنوز برنامه جامع و مدون و ساختارمندی برای استفاده از مزیت های این بنادر در اقتصاد ملی وجود ندارد. هدف گذاری در این زمینه و سپس تلاش برای تحقق برنامه ها در این راستا بسیار ضروری است.

8- برخی بخش ها در هرمزگان دچار یک رهاشدگی هستند. به عنوان نمونه بندرگاهی که با صرف هزینه های کلان با عنوان بندر نحل ناخدا ساخته شد، اکنون به حال خود رها است و عملا فکری برای آن نمی شود. ضروری است تا دولت به این پروژه های ساخته شده اما رها شده، سری زده و برای آنها فکری کند. به این لیست می توان تالار مرکزی رها شده بندرعباس را هم اضافه کرد.

9- راههای هرمزگان هنوز در مقایسه با متوسط کشوری کمتر دو بانده هستند و دوبانده سازی این راهها می بایست با شتاب بیشتری ادامه یابد.

پایان پیام/