«حق پوشش» به چه معناست؟

یکی از مهم‌ترین واقعیت‌های عینی در جامعه ایران این بود که طی ماه‌های گذشته از آبان ۱۴۰۱ تاکنون، علی رغم جنگ ترکیبی و رویارویی همه جانبه دشمن با جامعه ایران با محوریت قرار دادن مسئله حجاب و پوشش در زنان، اکثریت قشر زنان در سرتاسر کشور، حتی اکثر بانوان ضعیف الحجاب، علاوه بر اینکه زیست عفیفانه خود را همچنان حفظ کرده و گزینه پیشنهادی و دلخواه دشمن را در نحوه پوشش، انتخاب نکردند؛ درعین حال، مترصد اعلان قانون شفاف‌تری ازسوی حاکمیت در زمینه مسئله پوشش بودند

گروه زنان و جوانان خبرگزاری فارس؛ فهیمه شاداب مهر، دکتری تخصصی مشاوره:  «آزادی» مفهوم شریف و معصومی است که مورد ظلم واقع شده و سالهاست که با بدتعبیری و کج روایت‌گری، این مفهوم در جهت سلب حق مسلم زنان در جهان به کار گرفته شده است. حق پوشش به معنای «حق پوشیده بودن».

حقی که طی سالیان متمادی در اقصی نقاط جهان با سوءاستفاده از مفهوم آزادی، از زنان سلب شده و از جهات متعددی به آنان آسیب وارد شده، این درحالی است که حکومت‌های منفعت طلب و سوء استفاده‌گر، «پوشیده نبودن» را به عنوان حق برای زنان تعریف کرده و اجازه نداده‌اند که «ادراک آسیب» در زنان شکل بگیرد.

درحالی که این حق یک زن است که توانمندی‌های وی در جامعه ازطریق ویژگی‌های جسمی او مورد شناسایی و قضاوت قرار نگیرد، حق اوست که بستری در جامعه فراهم باشد تا بتواند فارغ از ابعاد جسمی خود، استعدادها و پتانسیل‌های بالقوه خویش را فعلیت بخشد، ایده‌های خود را مطرح ساخته، و به ایفای نقش اجتماعی خویش بپردازد، و نیز به جای برجسته شدن به سبب اندام و ویژگی‌های ظاهری، به واسطه آثار مطلوب و سودمندی که در جامعه تولید می‌کند مورد توجه قرار گیرد، و به علاوه، حق اوست که درعوض معطوف کردن صرف تمرکز بر جسم خود، بر پتانسیل‌ها و اهداف والای خویش متمرکز شده و جسمش را تحت چارچوب قانونمند با مردی که خود به همسری انتخاب می‌کند به اشتراک بگذارد و مورد بهره‌مندی یکسویه قرارنگیرد. اما این حقوق زمانی مطالبه و این آسیب زمانی برطرف می‌شود که بانوان در سراسر جهان به سطحی از رشد و بلوغ فکری دسترسی پیدا کنند که ابتدا این آسیب را ادراک و سپس آن حق را مطالبه نمایند.

با کمال تاسف، بعضا شنیده میشود که برخی مخالفان حق پوشیده بودن زنان، دچار توهم «خودبیش پنداری» در مواضع خود شده‌ و طرفداران پوشش و حجاب را در جامعه، در اقلیت تصور می‌کنند. یا معتقدند که حجاب با عفاف یا میزان فساد و خیانت در جامعه مرتبط نیست. توصیه من به عنوان یک خانواده درمانگر با تجربه بیش از ۱۴ سال برگزاری جلسات مشاوره ای و بالینی با بیش از ۹۰۰۰ زوج و خانواده ایرانی، خدمت این گونه افراد این است که از اندیشیدن عمیق، پردازش و تحلیل همه جانبه نسبت به مسائل،  و ارتباط گیری مجدد با واقعیت های عینی در جامعه پیش بروند، نه تحلیل براساس گمان و پیش فرضهای خود.

یکی از مهم‌ترین واقعیت‌های عینی در جامعه ایران این بود که طی ماه‌های گذشته از آبان ۱۴۰۱ تاکنون، علی رغم جنگ ترکیبی و رویارویی همه جانبه دشمن با جامعه ایران با محوریت قرار دادن مسئله حجاب و پوشش در زنان، اکثریت قشر زنان در سرتاسر کشور، حتی اکثر بانوان ضعیف الحجاب، علاوه بر اینکه زیست عفیفانه خود را همچنان حفظ کرده و گزینه پیشنهادی و دلخواه دشمن را در نحوه پوشش، انتخاب نکردند؛ درعین حال، مترصد اعلان قانون شفاف‌تری ازسوی حاکمیت در زمینه مسئله پوشش بودند که این سطح از هوشمندی زنان ایرانی درمقابله با تلاش و طرحریزی دشمنان، تحسین برانگیز است.

این در صورتی است که زنان نیمی از جامعه ایران را تشکیل می‌دهند و اگر اکثریت آنان با امر پوشش و حجاب فعلی، مسئله داشته و گزینه پیشنهادی دشمن را خواهان بودند، باید طی ۸ ماه اخیر باتوجه به بستر فراهم شده، حداقل یک جنبش از سوی طیف وسیع و قابل توجهی از زنان در جهت مسئله پوشش مشاهده می‌شد که دشمن آرزومندانه درانتظار آن جنبش بود، در صورتی که چنین چیزی عملا و ابدا رخ نداد. فلذا شایسته است که صاحب نظران، علاوه بر آگاهی از وجود اختلاف نظرها که واقعیت هر جامعه سالم و آزاداندیش محسوب می‌گردد، و همچنین پذیرش آن، «واقع بینی» را سرلوحه خود قرار دهند.

پایان پیام/