به دلیل عدم توجه به کرنای و استقبال نکردن جوانان به یادگیری و نواختن این ساز آئینی بیم آن میرود که طی چند سال آینده نوای این ساز خاموش شود بنابراین لازم است برای حفظ این سنت و انتقال آن به نسلهای آینده تلاش بیشتری شود.
به گزارش خبرگزاری فارس از رودسر، ماه محرم یادآور فداکاریهای امام حسین (ع) در دفاع از حق و حقانیت و ایستادگی در برابر ظلم است در این مسیر آن حضرت و یاران با وفایش تسلیم ظالم نشدند تا اینکه در روز عاشورا در کربلا به شهادت رسیدند و امروز پس از گذشت بیش از هزار سال از آن واقعه تلخ، شیعیان امام حسین (ع) در کشورمان و در سراسر جهان با برپایی مجالس عزاداری تلاش میکنند تا نام و یاد سیدالشهدا (ع) و راه و رسم آن حضرت در طول گذر زمان زنده نگه دارند.
شیعیان کشورمان به ویژه مردم گیلان سعی میکنند در ماه محرم با برگزاری آیینهای مختلفی همچون پوشیدن جامه سیاه و سیاهپوش کردن درب منازل، کوچه و خیابانها، راهاندازی دستههای عزاداری، سینهزنی و زنجیرزنی همراه با طبل وسنج برای شهادت امام حسین (ع) و یاران با وفایش سوگواری کنند یکی از این آیینهای سوگواری کرنای نوازی مردم بیبالان کلاچای است که هر چند این موسیقی آیینی در گذر زمان خیلی کمرنگ شده اما هنوز شمار اندکی از پیشکسوتان این موسیقی مذهبی در نقاط مختلف شهرستان رودسر به ویژه بیبالان باقی ماندند که تلاش میکنند تا نوای این ساز آئینی در ایام عاشورا همچنان زنده و باقی بماند.
کرنا نوعی آلت موسیقی بادی است که حزنآلود دارد، این آلت موسیقی از سه قسمت تشکیل شده و قسمت اصلی از جنس نوعی کدوی توخالی است و بازدم را به صورت صوت درمیآورد، قسمت دوم لولهای از جنس نی و به طول سه تا چهار متر است که نفس به هیچ عنوان نباید از آن خارج شود و قسمت سوم صوت کرناست که از جنس شمشاد است و توسط استادان فن تراشیده میشود.
کرنانوازی بیشتر به صورت دسته جمعی در گروههای پنج تا هفت نفره یا بیشتر انجام میشود و سرکرناچی که رهبری گروه را بر عهده دارد آهنگ یا امام را شروع به نواختن میکند و کرناچیان به تبعیت از وی یا حسین را میدمند و این نواختن تا زمان خستگی ادامه دارد البته همراهی یک چاووشیخوان با این گروه کرنانواز ضروری است.
اسماعیل افروشه کرنانواز ۵۳ساله بیبالانی و سرکرناچی یک گروه ۲۱ نفره که سالیان دراز نزد استادان فن شاگردی کرده میگوید، از کودکی علاقمند به نواختن کرنای بودم و هر سال در ایام محرم تلاش میکردم تا زیر دست استادان این ساز اصیل مذهبی و سنتی نظیر مرحوم دادستان و خلیل خجسته که دارای حُسن شهرت و اعتبار نزد مردم برخوردار بودند شاگردی کنم اما، چون، گذشتگان حرمت زیادی برای این ساز اصیل قائل بودند به راحتی اجازه نمیدادند افراد کم سن و سال به گروهشان وارد شوند.
تا عاشق نباشی نمیتوانی در مسیرشان گام برداری
تا عاشق نباشی نمیتوانی در مسیرشان گام برداریتا عاشق نباشی نمیتوانی در مسیرشان گام برداریاین سرکرناچی بیبالانی در خصوص عاشقانههای خود به سیدالشهدا چنین گفت: ذوق زیادی برای یادگیری نواختن کرنای و نوکری امام حسین (ع) داشتم از ۱۰ یا ۱۲ سالگی برای اینکه به گروه کرناچیان وارد شوم آب حمل میکردم و هر جا آب میخواستند به نوازندگان آب میدادم و این شد که سالها گروه کرنانوازان بیبالان را همراهی کردم و با جلب اعتماد رهبر گروه گام به گام آموزشها را فرا گرفتم و به خاطر تعلق خاطر عمیق و احساس درونی که به ایام محرم داشتم از هیچ تلاشی برای یادگیری این ساز آئینی فروگذار نکردم و با عنایت خاص آقا امام حسین (ع) حدودا ۱۵ سالی است که به عنوان وارث گذشتگان، رهبری گروه کرنای نوازان بیبالان را عهدهدار باشم.
کرنای نوازی آیین دیرینهای است که هرساله در ایام محرم به ویژه تاسوعا و عاشورای حسینی در منطقه بیبالان کلاچای نواخته میشود.
به گفته افروشه، کرنای نوازان همراه دسته به هیئتهای دیگر میروند که اجرای این مراسم به ویژه در مکانهایی که امامزاده یا بقعه مانند امامزادگان ماچیان، امیربنده و آقا سید محمد کلاچای جلوه ویژهتری دارد به خصوص زمانی که مرحوم کربلایی علی فرجپور چاووشیخوان گروه از محرم و پیامهای عاشورا میخواند عشق و حال و هوای معنوی و ماتم خاصی که برای عزاداران از فداکاری و ایستادگی سیدالشهدا (ع) و یاران با وفایش در برابر ظلم و تسلیم نشدن در برابر ظالم مهیا میشود و کرنای نوازانی که همراه با این نوای محرم اجرا میکنند کاملا فضایی ایجاد میشود که عزاداران برای استجابت دعاهاشان از عنایت امام استفاده میکنند.
متاسفانه گذر زمان و حمایت نشدن از این سنت مذهبی موجب شده تا نواختن کرنای در منطقه بیبالان کلاچای رو به فراموشی رود اما اعتقاد قلبی و ارادت و عشق به خاندان پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) موجب شده تا عدهای همچنان این سنت مذهبی را در منطقه حفظ و فضای ماتم را برای عزاداران امام حسین (ع) مهیا کنند.
این سرکرناچی بیبالانی معقتد است به دلیل توجه نشدن به کرنای و استقبال نکردن جوانان به یادگیری و نواختن این ساز آئینی بیم آن میرود که طی چند سال آینده نوای این ساز خاموش شود بنابراین کسانی که دلشان برای فرهنگهای کهن این سرزمین میتپد و اعتقاد به حفظ و احیای آئینها و اصالتهای گذشتگان به ویژه سنتهای عاشورایی دارند لازم است تلاش و توجه بیشتری داشته باشند تا این سنتها به خوبی به نسلهای بعد منتقل شود.
برپایی مراسم عزاداری و سوگواری سیدالشهدا (ع) ضامن بقا و زنده نگه داشتن ایثارگری و ایستادگی امام حسین (ع) و اصحاب و یارانش در جامعه است پس باید برای زنده نگه داشتن مجالس عزاداری محرم و صفر تلاش کرد تا پیشه و راه و رسم امام حسین (ع) برای حمایت از مظلوم و ایستادگی در برابر ظالم در جامعه ترویچ و تبلیغ شود.
انتهای پیام/۸۴۰۰۸
شناسه خبر: 550555