«دموکراسی در اسلام» منتشر شد/ارزش‌های دموکراتیک در ایده‌های شرعی

کتاب «دموکراسی در اسلام» اثر سید خطاب و گری باوما با ترجمه میلاد اعظمی مرام توسط نشر کرگدن منتشر شد. به گزارش خبرنگار مهر، نشر کرگدن کتاب «دموکراسی در اسلام» اثر سید خطاب و گری باوما را با ترجمه میلاد اعظمی مرام در شمارگان ۷۰۰ نسخه، ۳۸۴ صفحه و بهای ۱۷۰ هزار تومان منتشر کرده است. خبرنگار مهراین کتاب با عنوان اصلی Democracy In Islam یکی از مجلدات مجموعه «اسلام پژوهی» نشر کرگدن به دبیر مهرداد عباسی را شامل می‌شود. کتاب شامل فصل به ترتیب با این عناوین است: «نظریه سیاسی»، «مفهوم مشارکت دموکراتیک»، «ارزش‌های دموکراتیک در برخی از ایده‌های شرعی پایه»، «مشارکت در حقوق و فلسفه اروپایی»، «حقوق بین الملل اسلامی»، «واقعیت تاریخی در پرتو اصول اعلام شده» و «دین و سرچشمه‌های خشونت و تروریسم امروزی». نویسندگان برای طرح این موضوعات از منابع اهل سنت بهره برده‌اند. در معرفی کتاب باید اشاره کرد که با مشاهده رفتار دولت‌هایی که خود را اسلامی می‌نامند، این پرسش مطرح می‌شود که «آیا اسلام با دمکراسی سازگار است؟» و مرتبط با آن اینکه «آیا اسلام با حقوق بشر سازگار است؟» تجدید حیات غیرمنتظره اسلام و ورود آن به سیاست، که در ربع آخر سده بیستم آغاز شد و سرعت گرفت، تأمل درباره فلسفه سیاسی و نظام حکومتی برآمده از قرآن و سیره پیامبر (ص) را ضروری ساخته است. بسیاری از مسلمانان مشتاق‌اند در اسلام منبع و انگیزشی برای حکومت دمکراتیک و حقوق بشر بیابند. این امر در نوشته‌های کسانی بازتاب می‌یابد که می‌کوشند ایمان اسلامی خود را با زندگی‌شان پیوند دهند. نویسندگان این کتاب، سید خطاب از دانشگاه مونش استرالیا و گری باوما رئیس مرکز پژوهشی تروریسم جهانی در همین دانشگاه، با تشریح آن دسته از برنامه‌های سیاسی مروج دمکراسی و ارزش‌های بشری که ریشه در قرآن و سیره پیامبر (ص) دارند و با رجوع به عصر پیامبر (ص) و خلفای راشدین، و نیز با بهره‌گیری از بینش‌های کلامی روشنفکران مسلمان معاصر، می‌کوشند مبنایی اسلامی برای ارزش‌های انسانی به دست دهند. آنان در این کتاب صدایی معاصر به متون مقدس کهن می‌دهند، با این امید که نشان دهند توصیف مواجهه اسلام با مقولاتی مانند حقوق بشر و ارزش‌های دمکراتیک در قالب استعاره «برخورد تمدن‌ها» بیش‌ازپیش ساده‌انگارانه است. در بخشی از مقدمه کتاب می‌خوانیم: «دین در بیشتر نقاط جهان به شکل‌های گوناگون دوباره وارد سیاست شده است. سرنگونی شاه ایران و تلاش برای ایجاد حکومت متعهد محلی در الجزایر از علائم تاریخی این تجدید حیات اسـت. اگر چه توجه رسـانه‌ها و سیاسـت بیشـتر به اسلام فعـال سیاسـی معطـوف بـوده اسـت، تجربـە تعهد سیاسـی مجدد محدود به اسلام نیسـت. آیین کاتولیک نقشـی مهم در براندازی رژیم کمونیسـت لهسـتان داشـت؛ بودیسـم در سـریلانکا فعالیـت سیاسـی دارد؛ در هنـد نـزاع بین گروه‌هـای دینی به برنامه‌های سیاسی شکل می‌دهد؛ و پروتستان‌های پنطیکاستی از اوایل دهە ۱۹۸۰ در ایالات متحده وارد قلمرو سیاسی شده‌اند.»