مثنوی محمود ژولیده علیه اسرائیل: تاکنون در شهر، گورستانِ جمعی دیده‌اید؟
محمود ژولیده شاعر آئینی در رثای تهاجم وحشیانه رژیم ظالم و دیوصف صهیونیستی به بیمارستان‌ها، مدارس، مساجد، کنیسه، پناه‌گاه‌ها و کودکان مظلوم و بی‌دفاع غزه شعری به سبک مثنوی سرود.
به گزارش خبرنگار حوزه مسجد و هیأت خبرگزاری فارس، محمود ژولیده شاعر آئینی در رثای تهاجم وحشیانه رژیم ظالم و دیوصف صهیونیستی به بیمارستان‌ها، مدارس، مساجد، کنیسه، پناه‌گاه‌ها و کودکان مظلوم و بی‌دفاع غزه شعری به سبک مثنوی سرود. متن این شعر به شرح زیر است:
آی مردم، قتلِ بیمارانِ جمعی دیده‌اید؟
تاکنون در شهر، گورستانِ جمعی دیده‌اید؟
تاکنون دیدید بمبارانِ بیماران هنوز؟
با هجومی بی‌امان، حمله به تبداران هنوز؟
زیرِ این آوار، جمعی که بخون آغشته‌اند
یا پرستارند یا بیمار، اینجا کشته‌اند
کودکانِ شیرخوار و مادرانِ شیرده
تن به ذلت چون نمی‌دادند، مرگِ سرخ بِه
اشکِ مادر، در غمِ طفلِ ز پا افتاده، آه
جیغِ دختر، در فراقِ مادر جان داده، آه
عده‌ای پیشِ پدر، از پا فتاده بر زمین
بیست کشته از دلِ یک خانواده، بر زمین
دستِ باباییِ پیِ نعشِ عزیزان زیرِ خاک
خاندانی کُشته، بی غسل و کفن با قلبِ پاک
کودکانی بی‌خبر از بمب، در بازی شهید
نوجوانانی ندیده فصلِ سربازی، شهید
از مدارس، تا مساجد، تا کلیسا، زیر بمب
از مسلمان تا مسیحی، روز و شب درگیر بمب
آب را بستند بر اطفالِ عطشان، ای دریغ
راه را بستند بر دارو و درمان، ای دریغ
این چه قانونی است در دنیا، نهفته در سکوت؟
در مجامع، قفل بر دل‌های رفته در سکوت!
این چه بیدادی است در اُردوی جنگِ صهیونیست؟
هیچ حیوانِ درنده، اینچنین بی رحم نیست!
کو حقوقِ رفته بر بادِ بشر، ای مدعی
کو ندایی که کند یاد بشر، ای مدعی
می‌رسانم دادِ مظلوم، از پیِ درخواست‌ها
می‌نویسم از برای غزه، کیفرخواست‌ها
آی دنیا، یکصدا فریادِ واحقا کنید
ظلم بی‌حد شد، سراسر محکمه برپا کنید
بشنوید از لایه انبوهِ این آوارها
ناله نوزادهای خفته در گلزارها
در گلو مانده، تمامِ خشمِ دنیا از چه رو؟
در تماشا می‌نشیند، چشمِ دنیا از چه رو؟
جز ندای بی کسی، جرم و گناهِ ما چه بود؟
جز بناهای بجا مانده، پناه ما چه بود؟
خانه‌ها دانید از چه، قتلگاهِ غزه شد؟
استقامت، آخرین جرم و گناه غزه شد
ما به اُردوگاه‌ها، بذرِ ریاضت کاشتیم
ما به سَر، آزادیِ بیت المقدس داشتیم
هرچه از ما می‌کشند، امروز بیرق می‌شویم
ما مقاوم‌تر برای یاریِ حق می‌شویم
ما یقین داریم که، از راه می‌آید کسی
با سپاهِ خود ز بیت الله، می‌آید کسی
نوری از کعبه، بسوی ارضِ اَقدس می‌رسد
لشکری از کربلا، بیت المقدس می‌رسد
حاج قاسم های ما، در راهِ آزادیِ قدس
صف به صف همراهِ اُردوگاه آزادیِ قدس
پایان پیام/