شهید جعفر اویسی: مبارزه ما نه برای انتقام بلکه برای احیای اسلام و قرآن است

شهید جعفر اویسی در وصیت نامه خود آورده است: اکنون که در این راه مبارزه قدم مى‌گذارم نه براى انتقام، بلکه براى خدا و براى احیای اسلام و قرآن است. هر تیرى که به طرف دشمن نشانه روم به خاطر خداست. به گزارش خبرگزاری فارس از قم، شهید جعفر اویسی در تاریخ ۷ مهرماه ۱۳۴۱ در شهر مقدس قم به دنیا آمد. وی پس از چندی مجاهدت در جبهه های حق علیه باطل در تاریخ ۲۹ مهرماه ۱۳۶۱ به درجه رفیع شهادت رسید. در ادامه وصیت‌نامه این شهید والا مقام را می‌خوانید. بسم الله الرحمن الرحیم «وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ» با درود بى‌پایان به رهبر کبیر انقلاب و با درود فراوان بر روح شهیدان انقلاب اسلامى که جان شیرین خود را براى انقلاب اسلامی ایران نثار مى‌کنند. با درود بى‌کران بر روح‌الله الموسوى الخمینى، اگر من شهید شدم مرا پیش جعفر حیدریان آن روح پرافتخار ملت ایران و فردو به خاک بسپارید. بدانید به فرموده امام، ملتى که شهادت دارد اسارت ندارد. براى من کسى گریه نکند، چون من از على‌اکبر و على‌اصغر حسین(ع) عزیزتر نیستم، چون در آن زمان آن‌ها یاورى نداشتند که برایشان گریه کند. من را اگر شیخان جا نبود در بهشت زهرا(س) به خاک بسپارید. عکسى که با جعفر حیدریان دارم بزرگ کنید و در تکیه فردو بزنید وصیت‌هاى دیگر اگر باز به پدر و مادر و خواهر و برادر خود می‌گویم دیگر من را ناراحت نکنید و مرا فراموش کنید بگذارید به طرف خود بروم. «اللهم ارزقنا شهادة فى سبیلک» خداوندا شهادت در راه خودت به من عطا کن. شهادت آرزوى من است، اى خواهران و برادران عزیز و اى پدران و مادران عزیز و مهربان، شاید اکنون باور نکنید ولى من اکنون زنده و دور از دنیاى پست، با نشاطى غیرقابل توصیف در پناه خدا به سر می‌برم. عملى که خود درست از عهده آن برنیامدم، شما را به آن توصیه مى‌کنم که تقوى است. از پدر و مادرم مى‌خواهم که جاى گریه و عزادارى، مجلس شادى راه بیندازید. والعصر ان الانسان لفى خسر الا الذین آمنوا و عملوا الصالحات و تواصو بالحق و تواصو بالصبر عروس من جبهه و عروسی من شهادت است، صداى غرش گلوله توپ و خمپاره عقد مرا خواهند خواند و با پوششى از خون غلغله شادى مسلسل‌ها و بارشى در حجله سنگر عروس شهادت را به آغوش خواهم کشید. همه تشییع‌کنندگان پیکرم که همراه با اتومبیل تابوتم گلباران می شود، با مشت‌هاى گره کرده و با تکبیر تا منزلگاه عشق مرا بدرقه خواهند کرد. عروسى من شهادت است و نام عروس آزادى و من از همین جا فرزند آزادى را به شما می سپارم از آن محافظت کنید. نباشید از آن کسانى که «فذلک الذى یدع الیتیم». اکنون که در این راه مبارزه قدم مى‌گذارم نه براى انتقام، بلکه براى خدا و براى احیای اسلام و قرآن است هر تیرى که به طرف دشمن نشانه روم به خاطر خداست. من خود آگاهانه این راه را انتخاب نموده‌ام، راهى که حسین براى خویش انتخاب نمود، اما شما اى مادرم بر خود ببال و افتخار کن که یگانه فرزندت را در راه خدا دادى، همچون مادر وهب شیردل و صبور باش، جامه نو بپوش و شادى کن و بر سر مزارم شیرینى تقسیم کن. به فرموده امام، ما همه دعوایمان بر سر اسلام است. سلام بر ابرمرد تاریخ سازش ناپذیر آن نایب برحق امام زمان(عج) خمینى بت‌شکن. سلام بر خانواده‌هاى شهدا. سوم سلام بر پدر بزرگوارم که اسطوره مقاومت است. سلام بر مادر قهرمانم و انورم که اگر جنازه پسرش را به دستش بدهند خود با کمال رضایت و سپاس و شکر در قبر می‌گذارد و سلام به دوستان و خویشان که پیرو ولایت‌فقیه هستند. سلام گرم و دلپذیرم بر خواهران و برادرانى که سختى در راه اسلام خواسته و مانند بهشتى مقاومت کردند تا پوزه منافقین را به خاک مالیدند و مى‌مالند. ما از خداییم و به سوى او هجرت خواهیم کرد. انتهای پیام / 78032