عطار به عنوان نمادی ارجمند از دوران عظمت نیشابور به شمار می رود
مشهد ـ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: عطار به عنوان نمادی ارجمند از دوران عظمت نیشابور به شمار می‌رود.از همین روی شایسته است که همواره به سخنانش گوش سپرده شود.
به گزارش خبرگزاری مهر، محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به مناسبت روز بزرگداشت عطار نیشابوری پیامی را صادر کرد.
محمد حسین زاده، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی ضمن حضور در مراسم سالروز بزرگداشت شیخ فریدالدین عطار نیشابوری، پیام دکتر محمد مهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی را در جمع بی نظیر مردم فرهنگ دوست نیشابور در باغ و آرامگاه مصفای عطار قرائت کرد.
متن پیام وزیر فرهنگ به شرح زیر است:
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
سرزمین پهناور ایران در درازنای تاریخ پر افتخار خود، مهد ادیبان و سخنورانی بوده است که هر یک، سهمی انکار ناپذیر در غنای فرهنگ، هنر و اندیشه این جغرافیا داشته‌اند. در این میان، نقش ممتاز گوهر تابناکی چون عطار نیشابوری بر هیچ ناظر منصفی پوشیده نیست.
عطار به عنوان نمادی ارجمند از دوران عظمت نیشابور به شمار می‌رود.از همین روی شایسته است که همواره به سخنانش گوش سپرده شود و آموزه‌هایش مبنای بازسازی و باز آفرینی شکوه و عظمت گذشته قرار گیرد.
به راستی که عطار سهمی انکار ناپذیر در گسترش عرفان در سخن منظوم پارسی دارد تا جایی که شاعرانی چون شیخ محمود شبستری و مولانا جلال الدین محمد بلخی هم در مقابل او سر تکریم فرود آورده و مقام و منزلت او را ستوده‌اند و از او به عنوان روح عرفان یاد کردند.
عطار به مدد زبان ساده گوی و در عین حال فاخر و توانمند خود، توانست معرفت ذوقی و شهودی را جامه نظم پارسی بپوشاند و سپس آن را برای مولانا، حافظ، سعدی و عارفان پس از خود به یادگار بگذارد. سیرت علمی و عملی او نیز نقش فراوانی در پیراستگی عرفان از آسیب‌ها و آفت‌ها داشت. او همچون ناصر خسرو، این قیمتی دّرّ لفظ دَری و مرواریدِ سخن پارسی را به پای زورمداران و قدرتمندان زمان خود نریخت و هرگز شعر شیوا و فصیح خود را به مدح ظالمان آلوده نکرد. عطار، بر خلاف برخی از شاعران هم دوره خود، مردم نیشابور را در فتنه بزرگ مغول تنها نگذاشت و از عهد خود با خدای خویش نگریخت.
هر چند جهان امروز، عطار را به نیکی و نکویی می‌شناسد و ترجمه‌ها و شرح‌های فراوانی از مجموعه آثار او صورت گرفته است که مایه الهام نویسندگان، شاعران و فیلسوفان بسیاری در شرق و غرب عالم شده است، اما این شناخت کافی نیست؛ چرا که بزرگداشت مفاخر و بزرگانی چون شیخ عطار، در حقیقت بزرگداشت یک جامعه است و کسانی که در این حرکت شرکت می‌کنند، علم و دانش و فرهنگ را ارج می‌نهند. بازگویی، بازنمایی، شناسایی و شناساندن گفته‌ها و نکته‌های حکماً و علمای دوران گذشته، روح و روان انسان امروز را پرطراوت و اندیشه و تفکر مردم قرن بیست‌ویکم را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
۲۵ فروردین روز بزرگداشت شیخ فریدالدین عطار نیشابوری فرصت مغتنمی است تا آحاد معرفت جوی جامعه به ویژه نسل جوان با مبانی و بنیان‌های فکری این سخنور بزرگ بیشتر آشنا شوند.
بی‌شک احیای هویت اسلامی و نمایاندن مفاخر اسلامی چون عطار نیشابوری به منظور الگوسازی فکری برای تمدن نوین ایرانی اسلامی، ضرورتی تام دارد.
روزآمد کردن شخصیت شیخ عطار نیشابوری و شناساندن او و بزرگداشت این شخصیت والامقام، از جمله ضرورت‌های اولیه در شناسایی شخصیت‌های برجسته ایران اسلامی است.
این جانب این روز فرخنده را که در واپسین روزهای ماه مبارک رمضان واقع شده است و با روز گرامی‌داشت قدس عزیز مقارن گردیده به تمامی دوستدارانِ آثار و مفاخر فرهنگی ایرانِ بزرگ در جای جای میهن اسلامی و خارج از کشور تبریک می گویم و تلاش دست اندرکاران گرامی‌داشت این شخصیت برجسته و کم نظیر را در شهر فرهنگ پرور نیشابور صمیمانه قدردانم.»