غوغای کوچِ سیاه چادرنشینان فارس از جغرافیای غم انگیز ایل/ وقتی سمفونی شورانگیز زندگی در مناطق عشایری ناکوک میشود
به ظاهر رها و بی دغدغه اند، بی دغدغه از زندگی ماشینی و فارغ از خانه های سنگ و سیمانی. اما این فقط یک روی سکه است. زندگی عشایری بر خلاف ظاهر ساده و بی آلایشش بر مدار رنج می چرخد.
به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، مدت هاست که از چشمان بی فروغ و چهره های پرچروک عشایران جنوب استان فارس که زانوانشان دیگر رمقی برای ایستادگی در مقابل ناملایمات زندگی ایلیاتی ندارد، گلایه ها جاریست.
جمعیت عشایری استان فارس با همه نا خوشی ها و به یغما رفتن دلخوشی های کوچ نشینی در پی خشکسایهای اخیر ، هنوز به این سبک و سیاق از گذران عمرشان علاقمندند و زندگی در میانشان جریان دارد.
در میان مصائب ریز و درشت این جمعیت مولّد کشور، آنان، آن سوی کوه و ما این سوی کوه هستیم.
با شروع فصل بهار، کافیست تا با گذر از مسیرهای سخت و ناهموار، سمفونی کوچ عشایر را از صدای دیلینگ دیلینگ زنگوله گوسفندان شنید.
اینجا زرین دشت است، شهرستانی با بیش از ۸۰ هزار نفر جمعیت درشرقی ترین منطقه از جنوب استان فارس.
جایی که با همه محرومیت هایش ، زندگی عشایری با همه رنج ها و مصائبش جریان دارد.
جایی که هنوز صدای شروه خوانی زنان ایل با نوای" جانم مَشک ، جانم مَشک "، "ای من به قربان مَشک""مَشک میزنم هفت وهشت،قربان صدات جانم مَشک" در هنگامه مشک زنی به گوش می رسد.
همین بی تکلف بودنشان باعث شده تا در چند سال اخیر روایت زیستن بی ادعایشان به عنوان «دیدنی‌ترین جاذبه زندگی ماشینی امروز» در فصل بهار بعنوان یکی از برنامه های شاخص نوروزی در سراسر کشور خصوصاً استان پهناور فارس که قطب عشایر کشور است، مقصد اول گردشگران داخلی و خارجی در آیین های نوروزی عشایر به این استان باشد.
حفظ اصالت زندگی ایلیاتی عشایر باعث شده است تا آنان تمایلی به زندگی شهرنشینی با طعم تکنولوژی نداشته باشند،گرچه دیگر به آن معنای واقعی بی خبر از دنیای خارج از محل اُتراقشان نیستند و گوشی های تلفن همراه و نیسان های آبی برای کوچ و انتقال اسباب و اثاثیه و گوسفندان، به متعلقاتشان اضافه شده است، اما چارچوب زندگی عشایری آنان همچنان به قوت خود باقیست و هنوز صدای کوبیدن چکُش بر میخ های سیاه چادرهایشان در فصل ییلاق و قشلاق به خوبی به گوش میرسد.
غوغای کوچ
با شروع دوباره فصل بهار، غوغای کوچ و زیستن عشایران در دامان کوهستان و دشتهای پرسخاوت به نمایش گذاشته میشود.
آهنگ گام های سَوران و شروه خوانی مردان ایلیاتی نشان از زندگی بی آلایش جامعه عشایری دارد که به خوبی نمایانگر تپش نبض حیات بر پهنه دشت های زرین دشت است.
اما اینها، همه یک روی سکه خوش رنگ و لعاب زندگی عشایری است اما آن روی سکه، رنگ بد اخشان خشکسالی، سیاه روزی های زندگی عشایری را در فصول مختلف سال به خوبی نشان میدهد.
همانهایی که دیوار آرزوهایشان کوتاه، سقف خانه هایشان آسمان بلند دشت و بدنه خانه هایشان سیاه چادر هایست که همرنگ سرنوشت ملال انگیزشان است.
کسانی که با پیمودن مسیرهای ناهموار ، همواره ییلاق و قشلاق میکنند تا نه تنها باری روی دوش کشور نباشند بلکه تلاش میکنند تا نیازهای غذایی زندگی شهرنشینی را با رونق تولیدات دامی خود بدون منت تامین کنند.
اگرچه دل بریدن و کوچ انتخابی آگاهانه برای عشایر بوده و هست، اما امروز همین جامعه بی تکلف و بدون توقع در جنوب استان فارس با مشکلات عدیده ای روبرو شده اند، نبود اداره امور عشایر مستقل در شهرستان زرین دشت که نزدیک به ۹۰ هزار نفر جمعیت را در دل خود جای داده باعث شده است تا زبان گلایه این افراد گشوده شود.
مهاجرت برای بقاء
مهاجرت سهمشان از زندگیست و با این شیوه کوچ نشینی کنار آمده اند و همه ساله با پایان اردیبهشت دسته جمعی به سوی بوانات روانه میشوند، زیرا آنها مجبورند برای بقاء دائماً در حال ییلاق و قشلاق باشند.
شهرستان زرین دشت یکی از شهرستان های خشک استان فارس است و از همین رو آب که برای عشایر حکم گنج دارد، در این منطقه از جنوب شرق فارس کیمیاست.
بدون شک ، بارش باران بهترین دلگرمی برای سیاه چادرنشینان است و متاسفانه در سالیان اخیر ساز ناکوک طبیعت، روزگار را به کام ایلیاتی های زرین دشتی زهر کرده است، زیرا دیگر توان خرید علوفه ندارند و چشم انتظاری آنان برای رسیدن تانکرهای آبرسانی به عشایر تاب آنان را طاق کرده کرده است.
تراژدی غمبار خشکسالی ها، روز بروز جدی تر میشود و همین موضوع بر لزوم تدبیری مناسب برای سرپا نگه داشتن زندگی عشایری توسط مسئولان می افزاید، در غیر اینصورت باید عطای تولید را به لقایش بخشید و در انتظار افزایش جمعیت مصرف کننده کشور بود.
جغرافیای غم انگیز ایل
از همین رو با سفر برای بررسی وضعیت زندگی عشایر استان فارس به منطقه عشایری "گز طویله" شهرستان زرین دشت می رویم ،پس از طی روستای حاجی طاهره از توابع بخش مرکزی این شهرستان ، چادرهای بر پا شده در دامان دشت به محدوده عشایری "گزطویله "می رسیم، منطقه ای که نی نوازی مردان عشایر سمفونی ناکوک این روزهای زندگی ایلیاتی را به گوش می رساند.
با گذر از مسیرهای ناهموار و گذشتن از رودخانه خشک انگار به جغرافیای غم انگیز ایل نزدیک می شویم ، با ورود به این نقطه از استان فارس، در می یابی که روزگار عشایران این خطه چندان رو به راه نیست و بختک خشکسالی بر پیشانی مادر ایل(دشت) نشسته است.
مسیر رسیدن به منطقه عشایری گزطویله شهرستان زرین دشت تنها با موتور سیکلت و یا خودروهای کمک دار "پیکاپ" امکان پذیر بود و همین موضوع روایت رنج بی شمار این سبک از زندگی را در ذهن تداعی میکرد.
در ابتدای ورود به منطقه عشایری گز طویله نزدیک چندین چادر عشایری در سمت راست و در دامان یکی از کوهها جلب توجه میکرد.
با نزدیک شدن به سیاه چادرها، پیرمردی با دوربین شکاری امتداد نگاهش تا دور دستهای دشت میرسید.
گوسفندان این پیرمرد عشایری برای رسیدن به آبشخورها ناپدید شده بودند و او بی توجه به اطراف با دوربین پهنای دشت را میپایید تا اثری از سرمایه زندگیش بیابد.
چشمان نشسته به اشک
در سکونت گاه بعدی منیژه مهدوی پیرزن ۷۰ ساله ای که تمام زندگیش در ییلاق و قشلاق گذشته بود نیز با چشمانی به اشک نشسته پذیرایمان در سیاه چادرش بود.
پیرزنی که داغ پسر ۲۵ ساله اش بر اثر تومور مغزی او را مجبور کرده بود که چشمانش با اشک الفتی دیرینه داشته باشد.
او از روزگار سراسر غم اش در مناطق عشایری گفت و از فرزندان دختر و پسرش که همه دل از زندگی عشایری بریده بودند و با روی آوردن به شغل های آزاد در معادن‌سنگ بُری شهرستان نی ریز مشغول و در روستای تنگ حنای این شهرستان سُکنی گزیده بودند.
خانم مهدوی از سختی های زندگی عشایر نشینی گفت و از نداشتن حداقل امکانات بهداشتی.
با اینکه اشک پهنای صورتش را گرفته بود اما لبخند تلخی زد و با کلماتی شمرده از من و شغلم پرسید.
او در ادمه از از زندگیش گفت که هیچوقت راضی نبوده و داغ فرزند جوانش که از او یک دختر به یادگار مانده او را با انواع بیماریهای فشار خون و دیابت و... مواجه کرده است.
کربلایی حمزه و گلایه های مانده در گلو
سیاه چادر حمزه عابدی مقصد سوم ما در منطقه عشایری "گز طویله" بود.
بر خلاف دیگر چادرهای عشایری، اینجا به جز صاحب چادر چند نفر دیگر هم میهمان بود.
باجناق های کربلایی حمزه برای دید و بازدید عید به منطقه آمده بودند، گویا آنان هم دل از زندگی عشایری بریده بودند و منطقه عشایری را تنها برای تفریح چند روزه ترجبح داده بودند، درحالیکه خودشان هم عشایر بودند، اما با تغییر سبک زندگی با مستقر شدن در روستای رکن آباد داراب شیوه جدیدی از زندگی را برگزیده بودند.
کربلایی حمزه دل پر دردی داشت، او که ۶۶ بهار از زندگیش را در دامان دشت و در میان کوران سرما و‌سوزان گرما، گذرانده بود ، از وعده های بی فرجام مسئولان گلایه مند بود و از نقش پررنگ عشایر در زمان انتخابات سخن به میان آورد.
وی با تاکید بر اینکه توقعات مردمان اصیل عشایر توقعات نابجا و زیادی نیست، یادآور شد: مسیر ناهموار و بعضاً صعب العبور این منطقه عشایری تاکنون جان چندین نفر را گرفته است.
کربلایی حمزه، از فوت دختر ۱۷ ساله افتاده در چاه این منطقه که به دلیل ناهمواری مسیر نتوانستند او را تا بیمارستان برسانند، سخن گفت و اضافه کرد: ناهمواری راههای عشایر این منطقه باعث شد تا نوزاد یک زن زائوی عشایر قبل از تحویل به عوامل اورژانس که تا روستای حاجی طاهره آمده بودند، فوت کند.
این مرد میانسال عشایر، از رنج بی خبری و بی آذوقگی شان در فصل بارش ها گفت که بر اثر نزولات جوی تابستانه و زمستانه مسیر دسترسی به این عشایر حداقل تا ۷ روز بسته میشود.
او همچنین از غرق شده گی دختر ۱۶ ساله دیگر عشایر "گز طویله"در سیلاب های سال گذشته نیز گفت که نتوانست لباس سپید عروسی به تن کند، آخر او تازه عقد کرده بود.
کربلایی حمزه با افسوس از وضعیت موجودشان گفت که ساز زندگی عشایری در این منطقه ناکوک است.
با انبوهی از رنج های گفته و ناگفته این پیرمرد ایلیاتی، روانه مناطق دیگری از دشت میشویم.
پرچم بر افراشته مدارس عشایری بر پهنای دشت
دخترکان و پسرکان عشایر کمی دورتر از مدرسه عشایری شان در حال بازی اند. همان هایی که سرشار از استعدادهای بالقوه ای هستند که اگر شکوفا شود قطعاً مدیرانی شایسته برای این مرز و بوم خواهند شد.
با حیای کودکانه اشان لبخندشان را از دریچه دوربین میدزدند و من نجابتشان را که از چشمانشان زبانه میکشد،به وضوح نظاره میکنم.
نزدیکتر میشوم و با شوق به چشمان روشن یکی از دخترانی چشم می دوزم که نجابت سهم لاینفک نگاه دختران عشایر است.
مهتاب کلاس هفتم است و ناچار است تا تحصیلاتش را در مدرسه عشایری شهرستان داراب بگذراند. او از زندگی خوابگاهی خود در داراب و عزیمتش هر دو ماه یکبار به مدت چهار روز در محل زادگاهش در میان کوهها و دشت های این منطقه از فارس میگوید.
مابقی در همین مدرسه عشایری که بر فراز چادر سفید آن پرچم مقدس کشورمان با نسیم به این و سو آن سو میرود، تحصیل میکنند. معلم مدرسه هر روز با موتور سیکلت از روستای زیراب از پایین دست دشت به منطقه می آید تا نگذارد عَلَم دانش بر زمین بماند.
بر خلاف همه ناملایمتی های حاکم بر روزگارشان اما از وضعیت تحصیل فرزندان و مدارس عشایری در هر یک از مدارس منطقه عشایری این دشت راضی اند .
طرح مطالعاتی جاده دسترسی به عشایر
"گز طویله" لنگ اعتبار
در همین راستا، یکی از اعضای شورای عشایری منطقه گزطویله در گفتگو با خبرنگار فارس ضمن گلایه مندی از نداشتن جاده مناسب برای دسترسی به مرکز شهرستان زرین دشت میگوید: به رغم داشتن طرح مطالعاتی جاده تا منطقه گز طویله متاسفانه این پروژه بدون تزریق هر گونه اعتباری ناتمام مانده است.
محمد عابدی اصل، با تاکید بر این نکته که اولویت توزیع اعتبارات هر شهرستان اتمام طرح های نیمه تمام است، ابراز کرد: در چند سال اخیر هیچگونه مبلغ اعتباری برای ساماندهی راه ارتباطی عشایر گز طویله شهرستان زرین دشت اختصاص داده نشده است.
وی به عدم آنتن دهی تلفن همراه در این منطقه عشایری نیز اشاره کرد و گفت: علی رغم درخواست های مکرر برای پوشش تلفن های همراه هیچ اقدامی صورت نگرفته و حتی دانش آموزان عشایری از آموزش های مجازی بی بهره اند.
شهرستانی با جمعیت ۲۲۰۰ خانوار عشایری ، اداره امور عشایر ندارد
عضو شورای عشایری منطقه "گز طویله" شهرستان زرین دشت از رنج آشکار عشایر این منطقه به دلیل نبود اداره امور عشایر در این شهرستان سخن به میان آورد و یادآور شد: با وجود جمعیت عشایری زیادی که در شهرستان زرین دشت نیازمند خدمات رسانی از سوی اداره امور عشایر است، اما متاسفانه چندین سال است که این اداره در شهرستان زرین دشت تعطیل و بصورت دفتر نمایندگی زیر نظر اداره امور عشایر شهرستان داراب اداره میشود که همین موضوع باعث شده است تا خدمات رسانی بصورت مطلوب انجام نشود.
عابدی اصل، از درخواستهای مکرر و بی نتیجه این شورا برای صدور پروانه چرای دام(بهره برداری مناسب از مرتع) بعد از حدود ۴۴ سال که از عمر انقلاب شکوهمند اسلامی میگذرد، سخن به میان آورد و اظهار کرد: پروانه چرای دام ما هنوز متعلق به پدرانمان است که در سال ۱۳۶۱ صادر شده است.
عشایر زرین دشت در سایه نبود تعاونی عشایری آواره شهرهای همجوار هستند
او همچنین از دیگر مصائب عشایر این شهرستان را عدم توزیع مناسب و به موقع نهاده های دامی و خدمات رسانی تعاونی عشایری در این شهرستان و همچنین نبود فروشگاه یا دفاتر خدمات رسانی به عشایر عنوان کرد که مجبورند برای دریافت خدمات آواره شهرهای همجوار شوند.
این عضو جامعه عشایری شهرستان زرین دشت آب رسانی آشامیدنی محدود در حومه شهرستان زرین دشت برای عشایر و عدم آبرسانی به دام های عشایر این شهرستان را از دیگر مشکلات جامعه عشایری این منطقه دانست.
عابدی اصل در خاتمه خواستار واگذاری زمین به عشایر منطقه برای تولید علوفه دام و روی آوردن به سمت دامپروری صنعتی شد.
با همه این تفاسیر ، در پی کاهش بارندگی و چنبره خشکسالی بر پهنه دشت های استان فارس، عشایر این استان برای تامین علوفه با مشکلات جدی مواجه شده اند به طوری که اکثر آنها به ناچار در حال حراج دام های مولد خود برای خرید علوفه هستند.
کاهش ۶۰ درصدی تولید علوفه مراتع فارس در پی خشکسالی
در همین زمینه مدیر کل امور عشایر استان فارس نیز در گفتگو با خبرنگار فارس، از کاهش ۶۰ درصدی علوفه مراتع این استان به دلیل خشکسالیهای متمادی سخن گفت و بیان کرد:متاسفانه کمبود بارندگی تبدیل به بزرگترین مانع تولید در حوزه عشایر شده و مراتع، علوفه و تولید را تحت تاثیر خود قرار داده است.
عبدالحمیدکریمی، با ذکر این نکته که عشایر فارس ۲ هزار شهید تقدیم انقلاب کرده است، متذکر شد: مشکلات عشایر تنها به وسیله اداره کل امور عشایر استان قابل حل نیست و بلکه باید سایر نهادها همچون جهاد کشاورزی، راه و شهرسازی و فرمانداری نیز برای ساماندهی مشکلات عشایر پای کار بیایند.
مدیر کل امور عشایر استان فارس در ادامه در خصوص پوشش اینترنت در مناطق عشایری استان نیز افزود: مشخصات مناطق عشایری فاقد آنتن تلفن همراه در استان فارس شناسایی و پیگیری و هماهنگی های لازم با دستگاههای متولی صورت گرفته که امید میرود هر چه سریعتر این مشکل در مناطق عشایری مرتفع شود.
کریمی عنوان کرد: مدارس ابتدایی در مناطق عشایری در دوران کرونا دایر بوده و فضای مجازی تاثیری در روند آموزش دانش آموزان عشایر نداشته است.
اسکان ۲۰ درصدی عشایر فارس در مناطق از پیش تعیین شده
مدیر کل امور عشایر استان فارس همچنین از اسکان ۲۰ درصدی عشایر فارس در مراکز از پیش تعیین شده برای اسکان عشایر این استان خبر داد و گفت: استان فارس قطب عشایر کشور و حدود ۱۲/۵درصد از عشایر کشور و ۳/۵درصد از جمعیت استان فارس را شامل میشوند که در ۶۷ درصد قلمروهای منابع طبیعی استان استقرار دارند.
توزیع ۳ هزار پنل خورشیدی در میان عشایران قطب کشور
او همچنین از توزیع پنل های خورشیدی برای تامین روشنایی برق ویژه عشایر این استان نیز سخن به میان آورد و گفت: تاکنون قریب به ۳ هزار پکیج پنل خورشیدی مولد برق جهت تامین روشنایی در بین عشایر استان توزیع شده است.
کریمی، با ذکر این نکته که در استان فارس ۴ ایل ، ۸ طایفه مستقل ساختار عشایر استان را شامل میشوند، اضافه کرد: عشایر استان تقریباً در تمام شهرستانهای استان فارس استقرار دارند و این استان بعنوان قطب عشایر کشور محسوب میشود.
این مقام مسئول عنوان کرد: عشایر فارس در قالب ۱۹ زیست بوم و در مناطق قشلاقی و ییلاقی به شغل دامپروری اشتغال دارند و سالانه بیش از ۳۰ درصد گوشت قرمز استان را تولید میکنند.
مدیر کل امور عشایر استان فارس در ادامه بیان داشت: عشایر فارس بیش از ۳ میلیون راس دام سبک و سنگین را مدیریت میکنند وییلاق عمده عشایر این استان در شهرستانهای نورآباد ممسنی،کازرون،فراشبند،قیروکارزین، فیروزآباد، خُنج،مُهر، لامرد، لار، داراب ،زرین دشت، فسا و جهرم قرار دارد.
کریمی در ادامه در پاسخ به پرسش خبرنگار فارس مبنی بر بلاتکلیفی اداره امور عشایر شهرستان زرین دشت گفت: اداره امور عشایر زرین دشت چارت اداری ندارد و ماددر همین زمینه پیگیری کرده ایم اما متاسفانه سهمیه اضافه نمیکنند.
هیچکس راضی به پذیرش مسئولیت در اداره امور عشایر زرین دشت نیست
وی با بیان اینکه در حال حاضر امور مربوط به عشایر این شهرستان بصورت دفتر نمایندگی اداره میشود ، تصریح کرد: متاسفانه هیچکسی حاضر به پذیرش مسئولیت از هیچ نهاد اجرایی این شهرستان نشده و در گذشته نیز به مدت دو سال یکی از نیروهای استخدامی دامپزشکی این شهرستان عهده دار مسئولیت بود اما وی نیز بدلیل پاره ای از مشکلات شخصی و شغلی از این سمت کناره گیری کرد به همین دلیل مجبور شدیم تا رییس اداره امور عشایر شهرستان داراب را مسئول رسیدگی به امور عشایر زرین دشت نیز بگذاریم.
مدیر کل امور عشایر استان فارس در پاسخ به دیگر پرسش خبرنگار فارس در خصوص گلایه مندی عشایران زرین دشت در خصوص نحوه آبرسانی ابراز کرد: در حال حاضر آبرسانی به وسیله دو دستگاه تانکر سیار شهرستان آبرسانی به عشایر دو شهرستان داراب و زرین دشت انجام میشود.
کریمی از اتمام تجهیز چاههای آبرسانی به دام عشایر و تسطیح راههای دسترسی به عشایر شهرستان زرین دشت در حد بضاعت این اداره کل نیز سخن گفت و اضافه کرد: در مدت اخیر نزدیک به ۱۰۰ دستگاه مخزن آب در بین عشایر این شهرستان توزیع و پروژه احداث آب نما در منطقه عشایر نشین آبگرم شهرستان زرین دشت به اتمام و پیش از این نیز بوسیله لودر و گریدر راه ارتباطی عشایر آبگرم تسطیح شده است.
هیچ یک از راههای عشایری فارس بسته نیست
مدیر کل امور عشایر استان فارس با بیان اینکه جاده عشایری صاف و آنچنان هموار نیست، اعلام کرد: اگر در مناطق عشایر نشین جایی از راههای ارتباطی اشان بسته است تا ما آن را باز کنیم ولی با اطمینان عرض میکنم که هیچ یک از راههای عشایری در سطح استان بسته نیست.
رفع مشکلات عشایر وظیفه اداره کل عشایر به تنهایی نیست
کریمی به مشکلات پوشش آنتن دهی تلفن های همراه در مناطق عشایری نیز گریزی زد و گفت: به خوبی میدانیم که مناطق عشایری سراسر استان فارس با عدم پوشش آنتن دهی روبروست اما رفع مشکلات عشایر وظیفه اداره کل امور عشایر به تنهایی نیست بلکه فرمانداری، جهاد کشاورزی،اداره راه و شهرسازی نیز در راستای حل مشکلات این قشر مولد جامعه وارد عمل شوند.
این مقام مسئول تاکید کرد: ما یک اداره خدمات رسان هستیم که باید کار ، راه، برق، آب را انجام بدهیم در صورتیکه واقعاً در توانمان هم نیست.
مدیر کل امور عشایر استان فارس آبرسانی و توزیع تانکر، تجهیز چاه، توزیع پنل های خورشیدی برای تامین برق ، تامین آرد، علوفه و تسطیح راههای دسترسی را از فعالیت های این سازمان خواند.
از سیاه نمایی در برابر مسئولان پرهیز شود
او ضمن گلایه مندی از برخی افراد عشایر که در مواجهه با مسئولان با سیاه نمایی خدمات اداره امور عشایر را نادیده و زیر سوال میبرند، عنوان کرد: سهمیه آرد عشایر الکترونیکی و به هیچ وجه سوخت نمیشود و تمام شدنی هم نیست و تا یکماه فرصت برای دریافت سهمیه وجود دارد.
سهمیه آرد عشایر واقعی "محفوظ" است
کریمی خاطر نشان ساخت: با رصد دقیق کارشناسان بحمدلله سهمیه آرد به عشایر واقعی میرسد و عشایری که در مناطق عشایری اسکان دارد سهمیه آردشان محفوظ است.
مدیر کل امور عشایر استان فارس ابراز کرد: البته مناطق عشایری پراکنده و کم برخوردار است و آنگونه که باید خدمات رسانی انجام نمیشود اما تلاش میشود تا در حد توانمان پاسخگوی مطالبات این قشر باشیم.
"اسکان" تنها راه خلاصی از معضلات عشایر
وی با تاکید بر اینکه در منطقه بیخ و بُنگَل شهرستان داراب عشایر دارای آب ، برق و راه هستند، اضافه کرد: وقتی عشایر منطقه گزطویله در یک منطقه اسکان‌پیدا نمی کنند، طبیعی است که این مشکلات را داشته باشند و قطعاً نه این دولت و نه هیچ دولت دیگر نمیتواند آنگونه که باید برای آنها خدمات رسانی تمام و کمال کنند.
شهرستان زرین دشت دارای۲۲۰۰ خانوار عشایری است که از این تعداد ۱۳۰۰ خانوار عشایری دفترچه دار وعضو شرکت تعاونی زرین دشت و ۲۵۰ خانوار عشایر "گزطویله" نیز فاقد دفترچه عشایری هستند.
ایلات خمسه طایفه عرب، بنکوی عابدی از طوایف عشایر گز طویله و طوایف شیری، نجفی، سلیمانی، صدیقی نیز از طوایف عشایری دبیران زرین دشت هستند.
در داراب نیز ۲۰۰ خانوار، عشایر دفترچه دار و ۲۰۰نفر نیز بدون دفترچه است.
وجود ۱۳۰ هزار راس دام سبک عشایر و جمعیتی افزون بر بالغ بر۸ تا ۱۰ هزارنفر نفر جمعیت عشایری شهرستان داراب را تشکیل میدهند. عشایر این شهرستان نیز از از ایلات خمسه و از طوایف طایفه عرب، تیره غنی، بنکوی عابدی وعطایی و تیره های متفرقه است.
به گزارش خبرنگار فارس، بر اساس نتایج پایه اولین سرشماری ثبتی مبنایی عشایر کوچنده کشور در سال ۱۳۹۹، جمعیت عشایری استان فارس در دوره قشلاقی ۲۶ هزار و ۶۰۹خانوار با جمعیت ۱۱۲ هزار و ۸۹۳ نفر و در دوره ییلاقی ۲۴ هزار و ۲۴۷ خانوار با جمعیت ۱۰۱ هزار و ۳۳۱ نفر است.
این در حالی است که بر اساس اطلاعات سومین سرشماری رسمی عشایر کوچنده کشور که در سال ۱۳۸۷ توسط مرکز آمار ایران انجام شده بود، جمعیت عشایری استان فارس در دوره قشلاقی ۱۴۷ هزار و ۷۹۰ نفر (۲۷۲۷۹خانوار) و در دوره ییلاقی ۱۳۲ هزار و ۲۴۹ نفر (۲۴۷۲۰ خانوار) بود.
گزارش از: آمنه سپهر
پایان پیام/خ