«باید می‌ومدم تا دشمنامون بفهمن کت تن کیه» ایرانی باخت نمیده
با این کهولت سن می‌توانست در خانه بنشیند و یک چای قند پهلو برای خودش بریزد و از کنار بخاری دلش را روانه خیابان‌ها کند اما وقتی این جمله‌ها رو به لیلا خانم که از قضا فوتبالی هم بود گفتم، از جمله مهدی طارمی، بازیکن تیم ملی فوتبال‌مان وام گرفت و گفت «باید می‌ومدم تا دشمنامون بفهمن کت تن کیه، ایرانی باخت نمیده» این جمله ها را گفت و خندید.
خبرگزاری فارس ـ مهرآسا جانعلی پور| از شب قبل ساعت را کوک کردیم و به امید فردا چشم‌های‌مان را بستیم، صبح که شد، بند کفش‌های‌مان را محکم بستیم، یک یاعلی (ع) گفتیم و راهی شدیم. راهی یک راهپیمایی خانوادگی.به محل شروع راهپیمایی رسیدیم.
پخش ترانه‌های نوستالژیک و انقلابی، فضای میدان طالقانی قائمشهر را زیباتر کرد و ذهن دهه چهل و پنجاهی‌ها را به بهمن ۵۷ سوق داد. عاشقان دیروز و امروز انقلاب خمینی (ره) از تمامی خیابان‌های منتهی به میدان آیت‌الله طالقانی شهرستان قائمشهر خود رابه هم رساندند.
یکی دست در دست پدر داشت و دیگری گوشه چارقد مادرش را گرفته بود. یکی با پای خودش آمده بود و دیگری چرخ‌های ویلچرش را با نهایت قدرت می‌چرخاند تا به موقع برسد و از قافله جشن انقلاب جا نماند.
خیلی‌ها هم مثل پسرم ویهان، برای نخستین‌بار این فضای پرشور را تجربه می کردند و با ذوق تمام پرچم‌های کوچک کاغذی‌شان را تکان می‌دادند.
کم‌کم بساط چای و شربت صلواتی هم پهن شد.گلویی تازه کردیم. عجیب به جان‌مان چسبید این چای انقلاب.رفته رفته که به ساعت شروع راهپیمایی نزدیک می‌شدیم، هوا هم گرم‌تر شد. گویی خورشید خانم هم می‌خواست حاضری‌اش را در جشن انقلاب بزند.
کمی به اطراف نگاه کردم تا سوژه‌ای برای گزارشم پیدا کنم، پسرکم را به پدرش سپردم و قدم‌هایم را کمی تند کردم تا به او برسم. قدش کمی خمیده بود. پالتوی مشکی‌اش را با روسری ساتن قشنگش هماهنگ کرده بود. صدای تق و تق عصایش را با وجود ازدحام جمعیت می‌شنیدم که مانند پتک بر سر آسفالت خیابان می‌کوبید. چند قدمی که رفت ایستاد تا نفسی تازه و بخار عینکش را تمیز کند.می‌خواست زودتر به میدان طالقانی برسد.محل شروع راهپیمایی. برایم جالب بود. با این کهولت سن می‌توانست در خانه بنشیند و یک چای قند پهلو برای خودش بریزد و از کنار بخاری دلش را روانه خیابان‌ها کند اما وقتی این جمله‌ها رو به لیلا خانم که از قضا فوتبالی هم بود گفتم، از جمله مهدی طارمی، بازیکن تیم ملی فوتبال‌مان وام گرفت و گفت «باید می‌ومدم تا دشمنامون بفهمن کت تن کیه، ایرانی باخت نمیده» این جمله ها را گفت و خندید. مثل همه مادربزرگ‌های مهربون.
حضور پرشور دهه هشتادی‌ها و نودی‌ها هم برایم جالب بود که همانند مراسم اعتکاف گل کاشتند و در صف مقدم راهپیمایی امروز را پر کرده بودند تا بار دیگر ثابت کنند، شاگرد اول های مکتب حاج قاسم و انقلاب شان هستند
به گزارش فارس، از ساعت ۹:۳۰ امروز، ۲۲ بهمن ماه ۱۴۰۲، راهپیمایی شروع شد و مردم انقلابی شهرستان قائمشهر بار دیگر با حضور خود ثابت کردند دشمنان دیروز و امروز انقلاب همچنان باید حسرت به دل شور و شعور انقلابی آنان بمانند چرا که راهپیمایی ۲۲ بهمن مظهر اقتدار ملی و نشان دهنده عزم عمومی ملت ایران است، نشانه همان قدرتی که هر دشمنی را در هر حد و اندازه‌‌ای از اقتدار نظامی، توانایی تبلیغاتی و سیاسی که باشد، به زانو در می‌آورد و می‌ترساند.
پایان پیام/م