اظهارات عضو پارلمان اروپا: باید مخالفان ایرانی را برای به دست گرفتن حکومت سازماندهی کنیم/ منابع مالی ایران باید خشک شود
پارلمان اروپا در دو ماه اخیر تحرکات زیادی درباره تحولات جاری در ایران داشته است. در ادامه این اقدامات، دو عضو کمیته «آزادی های مدنی و عدالت» در پارلمان اروپا به تشریح دیدگاه‌های خود درباره تحولات جاری در ایران پرداختندو
روایت روز؛ اندیشکده - پارلمان اروپا در دو ماه اخیر تحرکات زیادی درباره تحولات جاری در ایران داشته است. در ادامه این اقدامات، دو عضو کمیته «آزادی های مدنی و عدالت» در پارلمان اروپا در مصاحبه ای اختصاصی[1] به تشریح دیدگاه‌های خود درباره تحولات جاری در ایران پرداختند که در ادامه بخش‌های مهم این نشست ارائه می‌شود.
این مطلب، صرفاً جهت اطلاعِ مخاطبان، نخبگان، اساتید، دانشجویان، تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران جهت اطلاع از نگاه اندیشکده‌های غربی ترجمه شده و منعکس‌کننده مواضع و دیدگاه‌های خبرگزاری فارس نیست.
عَبیر السّهلانی عضو پارلمان سوئد از حزب بازسازی است که اصالت عراقی دارد. عبیر السهلانی یکی از اعضای پارلمان سوئد است که در پارلمان اروپا نیز عضویت دارد. او چندی پیش نیز برای اعلام همبستگی با اعتراض‌های جاری در ایران در اقدامی نمادین به قیچی کردن موی خود مبادرت کرده بود. دیگر فرد حاضر در این مصاحبه اوین اینجیر، عضو حزب کارگران سوسیال دموکرات سوئد است. اوین اینجیر اصالتاً اهل منطقه کردنشین دیاربکر ترکیه است. او یکی دیگر از نمایندگان پارلمان سوئد است که نماینده پارلمان اروپا نیز هست.
اقدامات بین‌المللی علیه ایران ادامه یابد
اوین اینجیر از نمایندگانی است که در تصویب قطعنامه ماه اکتبر پارلمان اروپا درباره فوت مهسا امینی نقش برجسته‌ای ایفا کرد. اوین اینجیر با این حال معتقد است هنوز اتحادیه اروپا اقدامی قوی و تحریمهای شدیدی (علیه ایران) اعمال نکرده است.
عبیر السهلانی دیگر عضور پارلمان با ناکافی دانستن اقدامات فعلی بین‌المللی علیه ایران تاکید دارد این که ما فقط حرف‌های توخالی می زنیم و بیانیه صادر می‌کنیم برای تنها اتحادیه دموکراسی در جهان (اتحادیه اروپا) اصلاً خوب نیست.
راهبرد اول: بزرگنمایی مسئله
السهلانی با اتخاذ راهبردی که شاید آن را «بزرگنمایی مسئله» بتوان نامید با تشابه وضعیت زنان در ایران با وضعیت زنان و دختران در جنگ روسیه-اوکراین و خشونت جنسی موجود در آن جنگ، حاکمیت ایران را بدون اشاره به مصداق مشخصی به ظلم علیه زنان متهم می‌کند.
راهبرد دوم: جام جهانی
در این نشست از یک فعال ایرانی حقوق بشر دعوت می‌شود اما نام او مخفی می‌ماند. این فعال حقوق بشری پیشنهاد می‌کند تمرکز رسانه‌ای در ایام جام جهانی بر ورزشکاران زن ایرانی و حقوق زنان ورزشکار باشد. او معتقد است نقض حقوق زنان ورزشکار در ایران این پتانسیل را دارد که به این بهانه بتوان از «نقض گسترده حقوق بشر» در ایران حرف زد. او همچنین بر اهمیت اقدامات نمادین در پارلمان اروپا بعد از فوت مهسا امینی تاکید کرد و ورود و نمایش زنان پارلمان اروپا را موجب بازتاب گسترده وضعیت زنان در ایران دانست. او وضعیت ایران را وضعیت «کمک اضطراری» تعریف کرد و از اتحادیه اروپا خواهان «کمک خواهی» شد. او در ادعایی عجیب گفت باید مراقب باشیم تا «یک نسل» از بین نرود.
راهبرد سوم: نقطه بدون بازگشت
غربی‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که به آسانی نمی‌توانند به جمهوری اسلامی آسیب بزنند و البته برای رسیدن به هدف‌شان عجله‌ای هم ندارند. آنها تعبیری را به دیالوگ خود اضافه کرده‌اند به نام: «نقطه بدون بازگشت»؛ یعنی هدف خود را تقسیم می‌کنند به اهداف کوچک. در برنامه‌ریزی خود مسیر را تا رسیدن به تک تک اهداف و بدون عجله طی می‌کنند و تلاش می‌کنند تا هدف رسیده شده را تثبیت کنند طوری که دیگر نتوان به مسیر قبل از هدف رسید. آنجا همان «نقطه بدون بازگشت» است.
در ادامه، السهلانی بر چند محور تاکید می‌کند:
- حاکمیت ایران به این زودی‌ها تغییر نمی‌کند.
- ایران دیگر به وضعیت قبل از قتل مهسا امینی باز نخواهد گشت. برای همیشه به صورت بنیادی تغییر کرده است.
- راهبری این اعتراضات با زنان است.
- رهبری جهانی وجود دارد.
- ایران در وضعیت «انقلاب» است و باید از معترضین حمایت بین‌المللی کرد تا به پیروزی برسند.
- حمایت از معترضین: انتقال تجهیزات پزشکی به ایران برای مداوا؛ فراهم کردن اینترنت بدون سانسور و تسهیل هماهنگی اقدامات معترضین
راهبرد چهارم: تحریک قومیت‌ها و اقلیت‌ها رمز پیروزی
تلاش السهلانی برای افزایش دامنه معترضین با این پیشنهادات جلو می‌رود که باید قومیت‌ها را درگیر اعتراض کرد و برای مثال قوم کرد را پیشنهاد می‌دهد و با توجه به شایعات مهاباد، وحدت سراسریی رد اعتراض را راه حل پیروزی می‌داند. او با قید «دربرگیرندگی کلی» پیشنهاد می‌دهد مسائل اقلیت‌ها در ایران را هم با اعتراضات اخیر باید پیوند زد و آنها را هم به میدان آورد. اوین اینجیر در ادامه نشست بر اهمیت اقدامات بین‌المللی علیه ایران تاکید دارد و با تکرار «دربرگیرندگی کلی» گفت: مبارزه برای برابری حقوق زنان، باید مبارزه‌ای باشد که گروه‌های مختلف را در بر بگیرد. این مبارزه باید مبارزه برای حقوق دگرباشان جنسیتی، اقلیت‌ها و دیگر گروه‌ها را در بر بگیرد.
راهبرد پنجم: تحریم مقامات ایران؛ خشکاندن منابع مالی کشور
السهلانی معتقد است برای تضعیف ایران باید مسئولین جمهوری اسلامی و خانواده‌های آنها را تحریم کنیم، زیرا آنها در خارج از ایران سرمایه دارند و زندگی می‌کنند. او تاکید دارد ایران باید به شدت تحت فشار مالی قرار بگیرد و منابع مالی جمهوری اسلامی خشک شود.
راهبرد ششم: سازماندهی مخالفان سیاسی به عنوان یک آلترناتیو
حمایت از مخالفان سیاسی در ایران و سازماندهی و حمایت از آنها از دیگر مولفه‌های پیشنهادی السهلانی است. او می‌گوید: "باید یک نظام سیاسی در ایران وجود داشته باشد که بتواند به جای حکومت کنونی، قدرت را در دست بگیرد. باید تلاش کنیم یک عرصه امن برای مخالفان سیاسی به وجود بیاوریم تا بتوانند به خودشان ساختار بدهند. آنها باید بتوانند نه تنها مردم را بسیج کنند بلکه در نهایت بتوانند قدرت را در دست بگیرند".
راهبرد هفتم: صدای ایران را خفه کنید
تلاش برای خفه کردن صدای ایران در سازمان‌های بین‌المللی از ابتدای انقلاب اسلامی شروع شده است و همچنان ادامه دارد. غربی‌ها به بهانه اعتراضات اخیر ایران می‌خواهند صدای ایران را در شورای مقام زن سازمان ملل هم خفه کنند. السهلانی در پارلمان اروپا از حامیان اخراج ایران از این شورا است و می‌گوید اخراج ایران از این شورا آغاز برخورد بین‌المللی با جمهوری اسلامی است.
[1] https://www.youtube.com/watch?v=szfnoCQ7-Uc
پایان پیام/.