مختومقلی سلوک عملی عرفانی را پیشه خود ساخته بود

گرگان- نماینده ولی فقیه در گلستان گفت: مختومقلی عارفی بود که سلوک عملی عرفانی را پیشه خود ساخته و وسیله رهیافت خود را در تمسک به اولیای کرام به ویژه امام علی (ع) یافت.

به گزارش خبرنگار مهر، در آیین بزرگداشت مختومقلی فراغی، پیام آیت الله سیدکاظم نورمفیدی، نماینده ولی فقیه در گلستان توسط نورعلی دیلمی، رئیس مرکز اسلامی گلستان قرائت شد.

در این پیام آمده بود: چنین رادمردانی که از بینش الهی سیراب گشته اند، همواره یاد و خاطرشان در ذهن همه انسان های حق طلب جهان باقی خواهد ماند و گرامیداشت آنان در حقیقت گرامیداشت راه انبیای الهی و بندگان صالح خداست.

مردم ترکمن صحرا، میهمانان داخلی و خارجی بویژه میهمانان عزیزی که از کشور دوست و برادر ترکمنستان شرف حضور پیدا کرده اند، و مسئولان کشوری و استانی ایران عزیز و همه عزیزانی که با حضور خود در این گرامیداشت مختومقلی فراغی به این شاعر عارف و فرزانه ارج نهاده اید، بدین وسیله سلام گرم و صمیمانه خود را تقدیم داشته، رجاء واثق دارم که در شان و منزلت این شاعر همام ترکمن مراسم گرامیداشت باشکوهی برگزار خواهد شد. برای بزرگداشت این شاعر عارف به نظر حضار محترم برسانم که اینجانب هم غور و بررسی هایی در مفاهیم اشعار مختومقلی داشته و دارم. لذا در چند بند، اشاراتی کوتاه در خصوص اندیشه های متعالی این شاعر ترکمن خواهم داشت:

یک: به مصداق «انما یخشی الله من عباده العلماء» مختومقلی در بین قوم شریف ترکمن جزو علمای بزرگ الهی بود. خشیت و خوف ناشی از تقوای ایشان در اکثر اشعارشان موج می زند و از سر خشیت الهی، گفته است که بیهوده است گذران عمر اگر برای خدا نباشد.

دو: عشق الهی، در وجود مختومقلی، یک عشق عارفانه ناب بوده و به ترکمنی چنین گفته: «عشق اثر ادمه سه یانماز چراغ لار» او اعتقاد دارد که اگر عشق الهی نباشد چراغ معرفتی روشن نخواهد شد.و این همان عشقی است که انسان را به سعادت رهنمون می شود.

سه: مختومقلی یک عارفی بود که سلوک عملی عرفانی را پیشه خود ساخته و به مصداق «وابتغوا الیه الوسیله» وسیله رهیافت خود را در تمسک به اولیای کرام بویژه امام علی (ع) یافته، او را با تعابیر عارفانه، دستگیر، پشت و پناه و شیرمردان یاد کرده است.

چهار: مختومقلی در مذهب هم رویه ی تقویت بین مذاهب را به عنوان راهکار برون رفت مسلمانان از عقب ماندگی، عداوت و جنگ های ناروای مذهبی آن زمان معرفی نموده، لذا با ابراز ارادت به امامان علیهم السلام راه برادری و اخوت را از حدود ۳۰۰ سال پیش ترویج کرده است.

درپایان، عرض می نمایم که چنین رادمردانی که از بینش الهی سیراب گشته اند، همواره یاد و خاطرشان در ذهن همه انسان های حق طلب جهان باقی خواهد ماند و گرامیداشت آنان در حقیقت گرامیداشت راه انبیای الهی و بندگان صالح خداست و تکیه بر چنین رادمردانی چراغ آینده ملت ها خواهد بود.