امدادگران هلال احمر قشم دوره تخصصی حمایت های روانی و اجتماعی را فرا گرفتند

قشم - ایرنا - رییس جمعیت هلال احمر شهرستان قشم از برگزاری دوره آموزشی و تخصصی پایه حمایت های روانی و اجتماعی ویژه امدادگران این شهرستان به منظور حمایت روحی و روانی از افراد آسیب‌دیده و متاثر از انواع حوادث طبیعی، غیر طبیعی و انسان ساخت احتمالی خبر داد. احمدنور سرودی روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، اظهار داشت: هدف از برگزاری این دوره آموزشی کسب مهارت های بهداشت روانی در بلایا و حوادث، ارتقا دانسته های فردی در زمینه حمایت روانی و اجتماعی در حوادث و سوانح احتمالی، تقویت روحیه در امدادگران و کمک به سانحه دیدگان در مواقع انجام عملیات امداد و نجات در شرایط اضطراری عمومی و پیچیده انواع حوادث و سوانح است. احمدنور سرودیوی ادامه داد: در این دوره آموزشی و تخصصی که با حمایت علیرضا امری کاظمی مدیر ژئوپارک جهانی قشم در سالن این پردیس زمین شناسی منطقه ای برگزار شد ۳۰ نفر از امدادگران و نجاتگران جمعیت هلال احمر شهرستان قشم با شرح وظایف روانی، شرح وظایف اجتماعی، ضرورت ها، علایم و نشانه های آسیب روانی و گروه های مختلف، پیامدهای روانی اجتماعی و واکنش های روانی افراد به سوانح، سلامت روانی آسیب دیدگان، سلامت روانی امدادگران و مدیران، سلامت روانی زنان، کودکان، سالمندان، بیماران مزمن و معلولان(گروه های آسیب پذیری) آشنا شدند. رییس جمعیت هلال احمر شهرستان قشم توضیح داد: حمایت روانی کودکان، کمک های اولیه روانشناختی، مدیریت استرس، واکنش روانی و اختلالات روانی، مدیریت استرس و حمایت های روانی از امدادگران و مدیران عملیاتی از دیگر بخش های آموزشی این دوره تخصصی بود که امدادگران و نجاتگران هلال احمر این شهرستان آنها را فرا گرفتند. سرودی اضافه کرد: در پایان این دوره آزمونی برای شرکت کنندگان برگزار شد که به قبول شدگان گواهی نامه دوره آموزش تخصصی پایه حمایت های روانی و اجتماعی اعطا شد. به گزارش ایرنا، ایران در حالی ۶ درصد تلفات بلایای طبیعی جهان را به خود اختصاص داده است که فقط یک درصد جعیت جهان را دارد و بر اساس مطالعات جهانی، خطر خسارات و زیان های اقتصادی ناشی از حوادث و بلایا در ایران سالانه به طور متوسط پنج میلیارد دلار است و با توجه به امکان وقوع ۵۳ مخاطره جزو ۱۰ کشور حادثه خیز جهان و چهارمین در آسیا است. ٥٣ مخاطره یا حادثه طبق سند راهبرد ملی مدیریت بحران ایران شناسایی شده اند که ۱۴ مخاطره اولویت‌دار از آنها، آتش سوزی (جنگل ها و مراتع - صنعتی و ساختمانی)، آفات نباتی و بیماری های دام، طیور و آبزیان، آلودگی هوا، ازدحام جمعیت، بیابان‌زایی، بیماری‌های فراگیر انسانی، حرکات دامنه ای، حوادث حمل ونقل جاده ای، خشکسالی، زلزله، سیل، فرونشست زمین، گردوغبار و طوفان گردوخاک و موج سرما هدف‌گذاری شده اند که بسته به نیاز و با مخاطرات نوظهور احتمالی، قابلیت به‌روزرسانی دارد. در این میان، تجربه و مطالعات علمی نشان داده که پس از فروکش کردن مرحله حاد حادثه، مشکلات روانی و اجتماعی در میان زنان و کودکان به صورت جدی‌تر بروز می‌کند و تا مدت طولانی نیز باقی می‌ماند و این امر بار افراد گرفتار به ویژه دو گروه حساس یادشده حادثه را دو چندان می‌کند.  این امر لزوم برنامه‌ریزی مناسب برای مقابله با چنین پیامدهایی را نشان می‌دهد. مداخلاتی که تقویت‌کننده پیوندهای اجتماعی میان افراد است، نقشی بسزا در پیشگیری از مشکلات روانشناختی برخاسته از سوانح دارد. پس از سانحه، زنان و کودکان نیازهای متنوع روانی - ‌اجتماعی دارند که باید به شکل مناسب به آن پاسخ داده شود. سازمان‌های مسوول لازم است در مسیر حمایت و تقویت تاب‌آوری آنان، شناسایی آسیب‌های روانی حادث شده و پاسخ مناسب به آن با هدف پیشگیری از بروز اختلالات روانپزشکی شدیدتر، به شکلی منعطف و متناسب با نیاز افراد و شرایط اجتماعی آنها عمل کنند. اثراث سو روانی و اجتماعی پس از اتفاقات ناگوار مانند حوادث ترافیکی، سیل و زلزله یا هر بلای طبیعی دیگر، می تواند مشکلات جدی برای افراد ایجاد کند که این موضوع معمولا مورد غفلت قرار می گیرد. پس از حادثه ترافیکی یا بلای طبیعی، نیروهای امدادی به کمک مصدمان جسمی می شتابند و درصدد ارایه خدمات درمانی و بهداشتی لازم به این افراد بر می آیند، اما مراقبه صدمات روانی و روحی که بر اثر این گونه حوادث رخ می دهد، معمولا در دستور کار آنان نیست. کودکان، سالمندان و زنان باردار از جمله گروه های آسیب پذیر در حوادث هستند که اگر لطمات روانی با رفتار درست و منطقی مدیریت نشوند اثرات نامطلوب و درازمدت روی افراد می گذارد. همچنین اگر صدمات روحی، روانی و اجتماعی به درستی شناسایی نشوند یا مراقبت های لازم صورت نگیرد، حادثه دیدگان دچار عوارض جدی خواهند شد. منزوی شدن فرد، محدود شدن ارتباطات اجتماعی، اختلال در تغذیه و بروز مشکلات گوارشی جدی از جمله عوارض آسیب روانی پس از حوادث و سوانح است و حتی در حالت های شدید، فرد ممکن است اقدام به خودکشی کند. اگر کنترل کافی برای رفع صدمات روحی و روانی صورت نگیرد، تاثیرات حوادث و بلایایی طبیعی می تواند به شکل جنون بروز کند.