از جوخه سانسور نظامی رژیم صهیونیستی چه می‌دانیم؟
با وجود اقدامات زیادی که یگان سانسور نظامی اسرائیل برای نظارت بر محتوای رسانه‌های این رژیم انجام داده، اما این رسانه‌ها به ویژه در پوشش اخبار جنگ قادر به اتخاذ یک موضع واحدِ مطابق میل سران و نهادهای اطلاعاتی و امنیتی تل‌آویو نیستند.
فارس‌پلاس؛ دیگر رسانه‌ها- الف نوشت: قانون «سانسور نظامی» که توسط نهاد امنیتی و اطلاعاتی رژیم صهیونیستی وضع شده، رسانه‌های این رژیم را در همه سطوح تحت نظارت شدید قرار داده و این رسانه‌ها حق انتشار محتوایی که مورد تایید نهاد مذکور نباشد را ندارند.
سیطره این قانون بر رسانه‌های اسرائیلی به طور مشخص در زمان جنگ خود را نشان می‌دهد؛ جایی که همواره می‌بینیم در اخبار و گزارش‌های مربوط به درگیری‌های ارتش اسرائیل و گروه‌های فلسطینی، بخش جنایات صهیونیست‌ها و نیز ناکامی‌های این رژیم، در رسانه‌های عبری سانسور می‌شود.
در حالی که طی 5 سال گذشته، رسانه‌های فضای مجازی به شکل قابل توجهی در سراسر جهان نفوذ کرده و جای بسیاری از مطبوعات را گرفته‌اند اما فضای مجازی نیز از سانسور نظامی اسرائیل در امان نمانده است و جوخه سانسور این رژیم به راحتی می‌تواند در همه صفحات شبکه‌های اجتماعی کاربران نفوذ کرده و بدون اطلاع آنها هرگونه محتوای مخالف نظر نهاد امنیتی و اطلاعاتی اسرائیل را حذف کند.
مؤسسه امنیتی و اطلاعاتی رژیم صهیونیستی به این منظور یک یگان سانسور نظامی تشکیل داده است. اعضای این یگان به اسرائیلی‌هایی که سایت‌ها و صفحات پربازدید در شبکه‌های اجتماعی مانند فیسبوک را اداره می‌کنند و به عبارتی ادمین آنها هستند دستور می‌دهد که قبل از انتشار هر مطلب و محتوایی در صفحات مجازی، آنها را برای بخش سانسور نظامی اسرائیل ارسال کنند.
همچنین منابع اطلاعاتی که رسانه‌های صهیونیستی از آنها استفاده می‌کنند نیز تحت نظارت یگان سانسور نظامی قرار دارند. قانون سانسور نظامی که توسط سرویس اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستی وضع شده، به یگان سانسور نظامی این رژیم اجازه می‌دهد تا کل رسانه‌های عبری را تحت نظر بگیرند. حتی شبکه‌های تلویزیونی و رادیویی اسرائیل و نیز کتاب‌هایی که توسط نویسندگان اسرائیلی منتشر می‌شود قبل از انتشار، باید تحت سانسور قرار بگیرند و مجوز یگان سانسور نظامی را کسب کنند.
اعضای یگان سانسور نظامی اسرائیل نفوذ بالایی در میان اصحاب رسانه دارند و عمدتا شامل سردبیران مطبوعات و روزنامه‌های مختلف می‌شوند. این افراد مسئول مخابره محتوای رسانه‌ها به مقامات اطلاعاتی و امنیتی رژیم اشغالگر هستند و نشست‌هایی با سرویس جاسوسی موساد نیز برگزار می‌کنند تا افرادی که محتوای مخالف نظر نهاد امنیتی و اطلاعاتی اسرائیل نشر می‌دهند را به این سرویس معرفی کنند.
آمار نشان می‌دهد که یگان سانسور نظامی رژیم صهیونیستی بخش عمده‌ای از مطالب رسانه‌ها و مطبوعات این رژیم را سانسور می‌کند و طی دو دهه گذشته 20 تا 40 درصد محتواهای رسانه‌های عبری توسط این یگان سانسور شده است. سانسور نظامی اسرائیل بعد از انتفاضه فلسطین در سال 2001 و سپس جنگ‌های مختلفی که میان ارتش صهیونیستی و گروه‌های مقاومت شکل گرفت، شدیدتر شده است؛ تا جایی که در جریان جنگ جولای 2006 با حزب‌الله لبنان، بیش از 30 درصد اخبار و گزارش‌های مربوط به این جنگ در رسانه‌های عبری سانسور می‌شد.
یکی از اقدامات قابل توجه یگان سانسور نظامی اسرائیل علاوه بر حذف قابل توجهی از محتوای رسانه‌ها، اضافه کردن موارد دلخواه سرویس اطلاعاتی و امنیتی رژیم صهیونیستی به مطالب رسانه‌های عبری زبان و به عبارت دیگر «خبرسازی» است. از آن گذشته نگاهی به عملکرد رسانه‌های عبری و هویت اصحاب رسانه اسرائیل نشان می‌دهد که تعداد زیادی از سردبیران روزنامه‌ها و مطبوعات عبری، افسران و نظامیان بازنشسته ارتش هستند.
به عبارت دیگر رسانه‌هایی که تحت مدیریت عناصر سابق ارتش اسرائیل منتشر می‌شوند محتوایی را منتشر می‌کنند که باب میل موسسه امنیتی و اطلاعاتی این رژیم است. کارشناسان اسرائیلی می‌گویند که در بسیاری از موارد، سانسور نظامی اصلا ربطی به مسائل امنیتی ندارد و یگان سانسور نظامی حتی اجازه انتشار محتوایی که در قالب انتقاد از وضعیت ارتش است را نیز نمی‌دهد و همین مسئله موجب پنهان ماندن حقیقت مشکلات می‌شود.
از آن گذشته کارشناسان متخصص در زمینه سانسور نظامی رژیم صهیونیستی اعلام کردند که یکی از دلایل سانسور محتوای رسانه‌های عبری، جلوگیری از افشای فساد مقامات اسرائیلی است؛ چرا که در بسیاری از مقاله‌های انتقادی به اقدامات سران اسرائیلی در زمینه کلاهبرداری و انواع تخلفات مالی پرداخته شده و بارزترین نمونه در این زمینه شخص «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم اسرائیل است.
بعد از جنگ جولای 2006 یگان سانسور نظامی اسرائیل حتی اجازه پوشش سخنرانی‌های سید «حسن نصرالله» دبیر کل حزب‌الله را نیز به رسانه‌های عبری نمی‌دهد.
اما با وجود سانسور شدید نظامی که بر رسانه‌های صهیونیستی تحمیل شده، این رسانه‌ها هرگز در اتخاذ یک موضع واحد به ویژه در اخبار جنگی موفق عمل نکرده‌اند. مثال بارز در این زمینه عدم هماهنگی بین رسانه‌های مذکور در پوشش اخبار درگیری‌های اخیر در نوار غزه میان ارتش اسرائیل و مقاومت فلسطین است.
تنها نقطه اشتراک این رسانه‌ها عدم پوشش اخبار جنایات نظامیان صهیونیست در کشتار زنان و کودکان فلسطینی بود. اما درحالی که برخی از رسانه‌های عبری تلاش داشتند شکست‌های اسرائیل به ویژه سامانه پدافند هوایی آن در برابر موشک‌های مقاومت را سانسور کنند، برخی دیگر از رسانه‌ها علنا به ناتوانی ارتش اسرائیل در برابر گروه‌های فلسطینی اعتراف کردند.
در این مرحله حتی رسانه‌های صهیونیستی که تلاش داشتند آسیبی به وجهه ارتش این رژیم وارد نکنند، نتوانستند انتقادات زیادی که متوجه کابینه سیاسی اسرائیل به ریاست بنیامین نتانیاهو است را پنهان کنند؛ جایی که بسیاری از مقاله‌های منتشر شده در روزنامه‌های عبری مانند هاآرتص و یدیعوت آحارانوت و معاریو و .... نشان می‌دهد بسیاری از اسرائیلی‌ها، نتانیاهو و سایر راست‌افراطی‌های اسرائیل را مسؤول جنگ فرسایشی اخیر با غزه می‌دانند که میلیون‌ها شهرک نشین را مجبور به ماندن در پناهگاه کرد.
پایان پیام/ت