آیا عادی سازی روابط بین کوزوو و صربستان ممکن است؟

یک نشریه اروپایی در مطلبی با اشاره به اینکه اوضاع بین کوزوو و صربستان به طور مکرر در حال تشدید است و این کشورها نمی‌توانند همچنان از مذاکره اجتناب کنند به بررسی این مسئله پرداخت که آیا امکان عادی سازی روابط بین این دو کشور همچنان وجود دارد؟

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، "اس ار اف" سوئیس در مطلبی به تشدید و تداوم مناقشات بین صربستان و کوزوو پرداخته و نوشت: اوضاع بین کوزوو و صربستان به طور مکرر در حال تشدید است و در این شرایط این کشورها نمی توانند از مذاکره اجتناب کنند.

این نشریه در ادامه نوشت: اتحادیه اروپا سال هاست که با این سوال دست و پنجه نرم می کند که چگونه روابط بین کوزوو و صربستان باید عادی شود. سال گذشته، اتحادیه اروپا توانست میان این همسایگان متخاصم توافقی میانجی گری کند. اما نه صربستان و نه کوزوو این توافقات را اجرا نکردند. برعکس: وضعیت دوباره در سپتامبر گذشته تشدید شد.

میروسلاو لایکاک، نماینده ویژه اتحادیه اروپا برای گفتگو بین پریشتینا و بلگراد آشکارا در این باره می گوید که مایل است پیشرفت سریع تری را ببیند. با این حال، او همچنین از میزان بی اعتمادی متقابل بین کوزوو و صربستان آگاه است. لایکاک گفت که عدم حمایت در میان جمعیت مربوطه نیز مذاکرات را دشوارتر می کند.

دو کشور اوایل سال گذشته به توافقی دست یافتند. به عنوان مثال، در مورد کوزوو، صربستان و اتحادیه اروپا خواستار اجرای انجمنی از شهرداری ها با اکثریت صرب شدند. آلبین کورتی، نخست وزیر کوزوو، پس از اینکه کشورش با اقداماتی مواجه شد، اتحادیه اروپا را به جانبداری یکجانبه از صربستان متهم کرد.

وی حتی مذاکرات به این شکل را شکست خورده توصیف کرد. کورتی در این باره گفت: بله، او از نقش اتحادیه اروپا انتقاد کرد. اما او همچنان به قالب گفت و گو اعتقاد دارد. وی در عین حال گفت که اما او همچنان خواستار یک رویکرد سخت تر در قبال صربستان است. به گفته وی تخلفات باید تحریم شوند و توافقنامه باید در نهایت توسط دو طرف امضا شود.

"میروسلاو لایکاک"، نماینده ویژه اتحادیه اروپا می گوید این واقعیت که صربستان تاکنون از امضای توافقنامه خودداری کرده است، مشکلی نیست. این توافق هنوز لازم الاجرا است. او این اتهام را نمی پذیرد که اتحادیه اروپا بیش از حد در کنار بلگراد قرار گرفته است. لایکاک گفت که اتحادیه اروپا همیشه کلمات روشنی را انتخاب کرده است. به گفته وی انتقاد کوزوو از اتحادیه اروپا و نقش آن در این روند احتمالاً بخشی از بازی تاکتیکی است.

با این حال، الکساندر ووچیچ، رئیس‌جمهور صربستان بارها گفته بود که خود را پایبند به این توافق نمی‌داند. اتحادیه اروپا هرگز در این مورد موضعی اتخاذ نکرده است، حداقل علنا. لایکاک در این باره گفت: اینگونه اظهارات که برای مخاطبان خانگی گفته می‌شود نباید زیاده‌روی شود. آنچه اهمیت دارد، تعهداتی است که در این فرآیند انجام شده است.

چنین سخنانی برای طرف کوزوو کافی نیست. نخست‌وزیر کورتی می‌گوید سرانجام، حمله صرب‌ها به کوزوو در ماه سپتامبر رخ داد. صربستان دست داشتن در این حمله را رد می کند. با این حال، نشانه هایی وجود دارد که صربستان در آن زمان در این بازی نقش داشته است.

لایکاک نمی خواهد وارد این موضوع شود. با این حال، او تاکید می کند که اتحادیه اروپا تحریکات بیشتر از این نوع را تحمل نخواهد کرد. و او همچنین می گوید که به دلیل این حمله، اوضاع همچنان متشنج است.

در ادامه این مطلب آمده است: کوزوو صربستان را یک تهدید می بیند. آلبین کورتی گفت که کشورش آماده دفاع از حاکمیت خود در شرایط اضطراری است. با این حال کورتی می خواهد به مذاکره با صربستان در بروکسل ادامه دهد. او خواهان روابط عادی با کشور همسایه است. میروسلاو لایکاک نیز هیچ جایگزینی برای مذاکره نمی بیند. به گفته وی آینده اروپایی بدون عادی سازی امکان پذیر نیست.

اما هیچ یک از آنها تا به حال پاسخی واقعی برای چگونگی بازگشت دو کشور به میز مذاکره و نحوه اجرای توافقات نداده‌اند.

آنچه که کشورهای غربی را نگران می‌کند این است که مبادا جنگ سال‌های 1998-1999 در کوزوو مجددا تکرار شود. بر اثر جنگ در آن سال‌ها، بیش از 10 هزار نفر جان خود را از دست دادند و بیش از یک میلیون نفر نیز بی‌خانمان شدند.

کوزوو یک سرزمین عمدتا آلبانیایی‌تبار است که پیش از اعلام استقلال، بخشی از صربستان بود. دولت صربستان تا کنون از به رسمیت شناختن کوزوو به عنوان یک کشور جدید امتناع کرده است.

​ حدود 100 کشور از جمله ایالات متحده و اکثر کشورهای غربی استقلال کوزوو را به رسمیت شناخته‌اند. در طرف دیگر، روسیه، چین و پنج کشور اتحادیه اروپا در کنار صربستان قرار دارند. همین بن‌بست باعث شده تا پس از فروپاشی خونین یوگسلاوی سابق در دهه 1990 میلادی، تنش‌ها در منطقه بالکان همچنان پابرجا باقی بماند.

مقامات بین‌المللی هنوز هم امیدوارند کوزوو و صربستان بتوانند به توافقی دست یابند که به موجب آن دست‌کم کوزوو بتواند در سازمان ملل متحد صاحب کرسی شود - بدون اینکه نیاز باشد صربستان آن را به طور صریح به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت بشناسد.

انتهای پیام/