جوراب یک زائر در پیاده‌روی اربعین به داد این موکب رسید
همه چیز خوب بود تا اینکه تعداد جمعیت حاضر در خیابان زیاد شد. کتری شربت پر و خالی می‌شد، اما پاسخگوی مردم تشنه ایستاده جلوی ایستگاه نبود. همین سوال موجب شد به فکر ساخت یک دستگاه شربت ریز بیفتیم.
گروه زندگی: سال پیش، با توجه به گرمی هوا تصمیم گرفتیم شب تاسوعا و عاشورا در یک ایستگاه صلواتی با شربت خنک از عزاداران اباعبدالله پذیرایی کنیم. همه چیز خوب بود تا اینکه بعد از نماز مغرب و عشا، تعداد جمعیت حاضر در خیابان زیاد شد. کتری شربت پر و خالی می‌شد، اما پاسخگوی مردم تشنه ایستاده جلوی ایستگاه نبود. چند نفری لیوان‌ها را پر می‌کردیم از شربت، هر چه دست‌ها از بلند کردن و خم و راست کردن کتری شربت‌ها خسته‌تر می‌شد، امکان سرریز شدن لیوان‌ها هم بالا می‌رفت.
شربت که می‌ریخت روی سینی یا پارچه، بعدش چسبندگی بود و نوچ شدن و دردسر. تا پایان شب پنج نفری از کت و کول افتادیم، هر چند به عشق اباعبدالله بود، اما سوالی ذهن مرا به خود مشغول کرده بود: «آیا روش راحت‌تری برای این کار وجود نداره؟» و حالا آقای «سیداحمد حسینی‌فاخر» و دوستانش، وسیله‌ای اختراع کرده‌اند که پاسخی است به سوال من!
در اربعین پیش رو ۸ موکب در عمودهای ۱۳۳ و ۶۳۰ و ۱۶۰۰ و ۱۴۰۲ و نزدیک حرم با دستگاه شربت‌ریز مکانیزه شده و پذیرای زائران خواهد بود.
*پذیرایی در حجم و سرعت بالا با کمترین دردسر
حسینی‌فاخر، مهندس برق‌قدرت است، اما علاوه بر تحصیلات دانشگاهی و مهارت‌های تخصصی رشته‌اش دل در گرو، عشق اهل بیت(ع) دارد و شاید همین حب به امام‌حسین علیه‌السلام و دوستدارانش موجب شده از ۴ سال پیش در ایام فراغت، با دوستانش ایده اختراع یک دستگاه پرکن مایعات سرد و گرم را در سر بپروراند و عملی کند.
حسینی‌فاخر می‌گوید: «همیشه می‌دیدم که خیرین و موکب‌ها با پارچ و کتری و با پرسنل و نیروی کمکی زیاد هم توان پذیرایی از جمعیت زیاد را ندارند، اولا فضای پذیرایی که در اختیار یک موکب قراد دارد کم است، از طرفی گرمی هوا در چند سال اخیر در مناسبتی مثل اربعین بسیار چشم‌گیر بوده و همین گرما موجب خستگی بیش از حد افراد می‌شد و نکته دیگه اینکه پرکردن لیوان‌ها با وسایل ابتدایی مثل پارچ و کتری مشکلاتی مثل سرریز شدن لیوان و ریختن شربت و چسبندگی و… را به دنبال دارد.
متوجه شدم عملا امکان پذیرایی در حدود ۱۰۰ هزار نفر در روز بدون استفاده از دستگاه مکانیزه وجود ندارد، چراکه برای پذیرایی ۶۰۰۰ نفر، به ۱۰۰۰ لیتر یا یک تن شربت نیاز داریم و با یک کتری با حجم ۳ لیتر ۳۳۳ بار یا دفعه باید پارچ پر و خالی شود. حالا برای پذیرایی ۱۰ برابری جمعیت بالا که در اربعین و بعضی مناسبت‌های دیگه به راحتی قابل تصور است، ۳۳۳۳ پارچ ۳ لیتری رو باید پر و خالی کنیم که غیر ممکن به نظر می‌رسد. پس تصمیم گرفتیم با استفاده از دانش و تجربه‌ای که داشتیم دستگاهی تولید کنیم تا کار خلق‌الله راحت‌تر شود و پذیرایی سریع‌تر و بی‌دردسرتر انجام شود. نتیجه تلاش ما شد دستگاه مکانیزه‌ای پرکننده مایعات. تغذیه این دستگاه انواع مایعات رقیق و مخلوط با خاکشیر یا تخم‌شربتی، آبلیمو، زعفران و… هست. دستگاه به صورت کاملا اتوماتیک و بدون دخالت دست در هر دقیقه حدود ۳۰۰ لیوان را به صورت کاملا بهداشتی و بدون ریزش پر می‌کند.»
*جوراب زائر، شد فیلتر دستگاه ما
رسیدن به دستگاه کنونی که همین امسال در موکب‌ها و برنامه‌های زیادی استفاده شده، در لفظ آسان است، اما سختی‌ها وچالش‌هایی هم به همراه داشته است. حسینی‌فاخر در این‌باره می‌گوید: «نمونه‌ی اولیه‌ای که ساخته بودیم یک مشکل داشت، دستگاه ما فقط قابلیت تزریق مایعات فیلتر شده را داشت و ذرات دیگر مثل خاکشیر و زعفرون را نمی‌تونست تزریق کند. ما در پیاده‌روی اربعین شربت زعفران درست کرده بودیم. موقع پر کردن لیوان‌ها چون دستگاه برای هر نازل یک شیر داشت خرده‌های زعفران داخل شیرها گیر می‌کرد و ریزش بعد از پرکردن داشتیم.
در عراق و در آن ایام شلوغ و تعطیل دسترسی به فیلتر و تغییر در دستگاه غیرممکن بود، فکری به ذهنم رسید، به سمت موکب‌هایی که در مسیر بود رفتم و چشم چرخاندم، یک خانم ایرانی دیدم که در حال رد شدن بود، از او پرسیدم: «ببخشید شما توی کوله‌تون جوراب نازک دارید؟» بنده خدا تعجب کرد و گفت بله دارم. ازش خواستم تا یک جفت جوراب به من بدهد، گفتم برای یه دستگاه شربت‌ریز لازمش دارم. کوله رو باز کرد و یک جفت جوراب نو به من داد. تشکر کردم که گفت: «میشه بیام ببینم جوراب رو برای کدوم قسمت دستگاه استفاده می کنید؟» گفتم بله. با هم برگشتیم، من شلنگ ورودی دستگاه رو باز کردم، جوراب را کشیدم روی شلنگ و بستمش. با این کار دیگر ذرات زعفران از جوراب رد نمی‌شد و شربت ریزش نداشت. کار ما با یه جفت جوراب راه افتاد، جوراب یک زائر. در حال حاضر ولی این ورژن دستگاه هیچ‌گونه محدودیتی در تغذیه خودش ندارد و بدون ریزش بعد از پرکردن و یا گیر کردن ذرات با سرعتی حدود ۴ ثانیه ۲۰ لیوان را همزمان به صورت مساوی پر می‌کند.»
*از عرفه تا اربعین پذیرای محبان اهل‌بیت بودیم و هستیم
دستگاه ساخته شده توسط حسینی‌فاخر و دوستانش، حُسن‌های زیادی دارد. هم نیروی انسانی کمتری به کار گرفته می‌شود و هم ظرفیت پذیرایی بالا می‌رود. اما سوال اینجاست، آیا برای راه‌اندازی و استفاده از این دستگاه باید فرد آموزش خاصی ببیند؟ حسینی فاخر توضیح می‌دهد: «این دستگاه طوری طراحی شده که مشکل خرابی نداشته باشد. به طور کلی هیچ گونه شیربرقی یا مکانیکی در دستگاه به‌کار نرفته است که خراب شود و نیاز به تعمیر مداوم داشته باشد. از طرفی اپراتوری ساده و راحتی دارد، فرد می‌تواند به راحتی از دستگاه استفاده کند و نیاز به آموزش خاص و پیچیده‌ای نیست. برای ساخت هم از متریال و موادی استفاده شده که بهداشتی باشد و در دراز مدت موادی را از خودش آزاد نکند، چون وسیله ما با سلامت مردم در ارتباط است.»
روز عرفه ۱۴۰۲، حسینی فاخر و دوستانش در باب الرضا، ورودی صحن پیامبر اعظم با ۷۰ هزار لیوان شربت آبلیمو، زعفران و تخم‌شربتی پذیرایی زائران حضرت بوده‌اند. در جشن غدیر کاشانی‌ها با ۳ هزار لیوان از محبان مولا علی پذیرایی کرده‌اند. و در اربعین پیش رو هم ۸ موکب در عمودهای ۱۳۳ و ۶۳۰ و ۱۶۰۰ و ۱۴۰۲ و نزدیک حرم با این دستگاه مکانیزه شده و پذیرای زائران خواهد بود.
حسینی‌فاخر، هدف اصلی خود را رضایت اباعبدالله می‌داند و می‌گوید: «اگر کسی تمایل داشته باشد چنین دستگاهی را برای شهر، موکب، هئیت و… خودش تهیه کند، ما نهایت همکاری را با آنها خواهیم داشت.»
پایان پیام/