شکار در قرق‌های خصوصی بدون حضور و نظارت محیط‌بانان صورت می‌گیرد
مسئولان محیط زیست با تاکید بر اینکه شکار در قرق‌ها با نظارت محیط‌بان‌ها صورت می‌گیرد از عملکرد قرق‌ها دفاع می‌کنند در حالی که این حیاط خلوت‌های خصوصی خارج از مناطق چهارگانه هستند و اصولا شامل محدوده نظارت یگان محیط زیست نمی‌شوند.
فارس پلاس؛ دیگر رسانه‌ها - میزان نوشت: موضوع واگذاری مدیریت عرصه‌های منابع طبیعی به بخش خصوصی تحت عنوان قرق اختصاصی هرچند بار‌ها زیر ذره‌بین رسانه‌ها قرار گرفته، اما همچنان با ابهاماتی همراه است که توضیحات مسئولان محیط زیست تاکنون رفعشان نکرده است. افزایش چند برابری جمعیت حیات وحش در قرق‌های اختصاصی، نقش قرق‌ها در تنوع زیستی منطقه و تاثیر واگذاری مدیریت این اراضی به بخشی خصوصی به ویژه حضور شکارچیان خارجی در آن‌ها بر میزان تخلفات شکارچیان بومی از مهمترین مباحث فنی در حوزه قرق‌های خصوصی است که ابهامات پیرامون آن‌ها هنوز رفع نشده است.
اما یکی از دغدغه‌های مخالفان قرق‌های اختصاصی که کمتر مورد توجه قرار گرفته پشت پرده مدیریت عرصه‌هاست. منتقدان که افزایش جمعیت چهارپایان در قرق‌ها را ناشی از شرایط دشوار بقا در زیستگاه‌های اطراف می‌دانند قرق‌ها را به تله‌هایی وسیع و آباد تشبیه می‌کنند که نه تنها چهارپایان، بلکه به دنبال آن‌ها طعمه‌خواران را نیز از زیستگاه‌های مجاور جذب می‌کنند و این مزاحمتی جدی برای قرقداران است.
قوچی که فروش مجوز شکارش به شکارچی خارجی، ۳۰ هزار دلار نصیب قرقدار می‌کند حالا در یک چشم‌به‌هم زدن، خوراک پلنگ و گرگ می‌شود.
یادآوری این خبر به جاست که اسفندماه ۹۷ عقابی، یک بزغاله را در قرق روباز مهریز استان یزد شکار کرد و طبق روال معمول، شکارش را از آسمان به زمین انداخت تا پس از جان سپردن بزغاله، بازگردد و لاشه را با خود ببرد. بزغاله‌ای که بنا بود به پازنی تبدیل شود که فروش پروانه شکارش، درآمدی قابل توجه عاید قرداران می‌کرد. نتیجه این شد که قرق‌بانان خود را پیش از عقاب به جسم نیمه جان بزغاله رساندند تا برای درمان به پاسگاه قرقبانی منتقلش کنند، اما جانور نگون‌بخت که از ارتفاع دستکم ۶۰ متری سقوط کرده بود دقایقی بعد جان داد. این مداخله سودجویانه در نظام طبیعت نهایتا به مرگ طعمه و گرسنه ماندن طعمه‌خوار منجر می‌شود.
حالا سوال اینجاست که اگر گرگ‌ها یا پلنگ‌هایی که در نتیجه کمبود طعمه در زیستگاه‌های خارج از قرق به قرق وارد شده‌اند خسارتی بیشتر از عقاب یزدی به جمعیت چهارپایان قرق وارد کنند (که قطعا چنین می‌کنند) واکنش قرقدار چه خواهد بود؟ چگونه طعمه ۳۰هزار دلاری را از چنگ پلنگ درمی‌آورد که هم طعمه زنده بماند و هم طعمه‌خوار؟ آیا دست روی دست می‌گذارد و به دود شدن ده‌ها هزار دلار خیره می‌شوند؟ آن هم در حالی که یک شکارچی خارجی حاضر است مبلغی به مراتب گزاف‌تر از آنچه برای شکار قوچ پرداخته، برای شکار پلنگ به قرقدار بپردازد.
مسئولان محیط زیست، اما با تاکید بر اینکه روند ۳ روزه شکار در قرق‌های اختصاصی با حضور و نظارت محیط‌بانان انجام می‌شود اطمینان می‌دهند که در مدت حضور شکارچی، در قرق‌ها تخلفی صورت نمی‌گیرد.
این ادعا سوال دیگری را پیش می‌کشد: اگر روند شکار در قرق‌ها با نظارت محیط‌بانان صورت می‌گیرد پس چرا بر خلاف اظهارات مسئولان مبنی بر ممنوعیت شکار چهارپایان زیر ۸ سال، شاهد تصاویری از کشتار چهارپایان به مراتب جوانتر هستیم؟ این پرسش را میزان با فرمانده یگان حفاظت محیط زیست کشور در میان‌گذشت.
سرهنگ محبت‌خانی فرمانده یگان حفاظت محیط زیست کشور در پاسخ به چگونگی نظارت محیط‌بانان بر روند شکار و مقابله با تخلفات در قرق‌های اختصاصی از جمله مواردی از شکار چهارپایان زیر ۸ سال در آن‌ها به خبرنگار میزان گفت: طبق قانون محدوده حفاظتی یگان حفاظت محیط زیست، مناطق چهارگانه تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست است و قرق‌های اختصاصی را شامل نمی‌شود؛ بنابراین شکار در قرق‌های اختصاصی بدون حضور و نظارت محیط‌بانان صورت می‌گیرد.
مرور تصاویر شکار در قرق‌های اختصاصی هم موید اظهارات محبت‌خانی است؛ در هیچ کدام، اثری از حضور محیط‌بانان نیست و روند شکار و تشویق شکارچیان با حضور قرق‌بانان صورت می‌گیرد که آن‌ها هم توسط قرقدار استخدام شده‌اند.
رویه‌ای که ضرب‌المثل سپردن گوشت به گربه را تداعی می‌کند.
پایان پیام/غ