یادداشت| حضرت فاطمه(س) از دیدگاه بزرگان اهل سنت

قیمت هر کس به صفات و روحیات اوست؛ یکی از راه‌های شناخت حضرت فاطمه(س) دیدن جایگاه و فضلیت حضرت در نگاه صحابه، تابعان، علما و بزرگان شیعه و اهل سنت است.

به گزارش خبرگزاری فارس از کرمانشاه، پرستو چمنی در یادداشتی نوشت؛ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ * اِنّا اَعطَیناکَ الکَوثَر * فَصَلِ‏ّ لِرَبِّکَ وانحَر * اِنَّ شانِئَکَ هُوَ الاَبتَر

*پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: فاطمه پاره تن من است

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله می‌فرماید: فاطمه پاره تن من است. هر که او را شاد سازد، مرا شاد ساخته و هر که او را اندوهناک کند، مرا اندوهناک کرده است. فاطمه از همه مردم پیش من عزیزتر است.

حضرت زهرا(س) در صفات و روحیات گوی سبقت از مردان بزرگ ربوده و با کامل‌ترین مردان جهان یعنی علی(ع) همدوش و همسر گشته بود.

فاطمه زهرا(س) از اصحاب کسا و یاران مباهله است و از کسانی است که در سخت‌ترین اوقات با پیغمبر(ص) هجرت کرد و نیز از آن‌هاست که آیه تطهیر در شأنشان نازل شده و خدا به صدقشان گواهی داده است.

فاطمه(س) مادر ائمه(ع) است و در بقای ذریه پیغمبر تا روز قیامت از برکت وجود اوست و او بانوی همه بانوان جهان است. چون فاطمه(س) بر پیغمبر(ص) وارد می‌شد، آن حضرت در مقابل او می‌ایستاد و دستش را می‌بوسید و او را به جای خود می‌نشانید و می‌گفت: من هرگاه به بوی بهشت اشتیاق پیدا می‌کنم، زهرا(ع) را می‌بویم.

قیمت هر کس به صفات و روحیات اوست. زهرا در علو صفات به حدی بود که پیامبر گرامی(ص) او را مادر (ام ابیها) می‌نامید و می‌فرماید: زهرا(س) به صورت آدمی است و به معنا از حوریان بهشتی است. زهرا روحی است که میان دو پهلوی من است.

یکی از راه‌های شناخت حضرت فاطمه(س) دیدن جایگاه و فضلیت حضرت در نگاه صحابه، تابعان، علما و بزرگان شیعه و اهل سنت است.

شخصیت بزرگواری که وقتی نگاه می‌کنیم چه صحابه پیامبر همچون عمار، ابوذر، سلمان و بغداد و چه بزرگان و متفکران اهل سنت و روایان روایات پیامبر اکرم(ص) ابوسعید خدری، انس بن مالک، عبدالله بن مسعود و او هریره که چه روایات عظیم و بزرگی را در جایگاه و عظمت و شأن حضرت فاطمه(س) نقل و روایات متعددی را از آن حضرت ذکر کرده‌اند.

در اینجا بعضی از کلمات و عبارات بزرگان اهل سنت نسبت به جایگاه و عظمت شأن حضرت فاطمه زهرا(س) را ذکر خواهیم کرد.

«زمخشری» از بزرگان اهل سنت است در کتاب خود در تفسیر قرآن در ذیل آیه «قل لا اسالکم علیه اجرا الا الموده فی القربی» اشاره دارد وقتی این آیه مودت نازل شد مردم از پیامبر اکرم سئوال کردند که منظور از خویشاوندان که دوستی آن‌ها بر ما واجب است چه کسانی است که ما به آن خویشاوندان شما دوستی و مودت کنیم.

پیامبر اکرم فرمودند: علی و فاطمه و دو فرزند ایشان (حسن و حسین) خویشاوندان من هستند.

یکی دیگر از مفسرین بزرگ اهل سنت فخر رازی است که ایشان وقتی این روایت را از زمخشری نقل می‌کند می‌گوید: این چهار نفر (علی، فاطمه، حسن و حسین) خویشاوندان پیامبر هستند و واجب است بر ما تعظیم آن‌ها و باید در بالاترین مرتبه مورد تعظیم و اکرام واقع شوند.

فخررازى، درباره یکى از معانى کوثر نیز مى‌گوید:

القول الثالث: الکوثر أولاده قالوا: لأن هذه السورة إنما نزلت ردا على من عابه علیه السلام بعدم الأولاد، فالمعنى أنه یعطیه نسلا یبقون على مر الزمان، فانظر کم قتل من أهل البیت، ثم العالم ممتلئ منهم، و لم یبق من بنی أمیة فی الدنیا أحد یعبأ به، ثم انظر کم کان فیهم من الأکابر من العلماء کالباقر و الصادق و الکاظم و الرضا علیهم السلام و النفس الزکیة و أمثالهم القول.

ترجمه: منظور از کوثر، فرزندان پیامبر(ص) (از طریق حضرت فاطمه‏(س)) است؛ زیرا این سوره در ردّ کسانى نازل شده است که پیامبر(ص) را به دلیل نداشتن فرزند، مورد طعن و شماتت قرار مى ‏دادند؛ به این سبب معناى آیه، این است که خداوند براى تو فرزندان و نسلى عنایت مى ‏کند که در طول تاریخ، جاویدان خواهند ماند. وقتى به تاریخ پرفراز و نشیب اسلام نگاه مى‏ کنیم مى‏ بینیم افراد زیادى از نسل خاتم انبیا(ص) به شهادت رسیده‏ اند؛ اما جهان، همچنان شاهد افزایش نسل پیامبر از طریق حضرت فاطمه(س) است. و چه تعداد از آنان از بزرگان و متفکران جهان بشریت هستند. کسانى همانند امام باقر، امام صادق، امام کاظم‏، امام رضا علیهم السلام و محمد نفس زکیه در میان آنان هستند.

*ارتباط قلبی و عرفانی حضرت فاطمه زهرا(س) با خداوند

ارتباط قلبی و عرفانی حضرت فاطمه زهرا(س) با خداوند در حیات پدر و حشر و نشر با فرشته وحی، جبرئیل امین، موجب شد تا پس از رحلت پیامبر با توجه به مقام و عظمت فاطمه(س) در نزد حق تعالی، این ارتباط استمرار یابد و بنا به نقل حضرت امام صادق(ع)، فاطمه (س) بعد از رحلت پیامبر(ص) بیش از ۷۵ روز زنده نماند و غم جان‌سوز داغ پدر قلب او را لبریز کرده بود. از این رو، جبرئیل پی در پی به حضورش می‌آمد و او را در عزای پدر سلامت باد می‌گفت و گاه از حوادثی که بعد از رحلت او بر ذریّه‌اش وارد می‌شود، خبر می‌داد و امیرمؤمنان(ع) نیز آنچه جبرئیل املا می‌کرد، همه را می‌نوشت که این سخنان مصحف فاطمه(س) نامیده شد.

نزول جبرئیل بر فاطمه(س) نشان از عظمت و وسعت روحی و علو معنوی او دارد. امام خمینی(ره) با اشاره به این امر می‌فرماید:

«مسئله آمدن جبرئیل برای کسی یک مسئله ساده نیست. خیال نشود که جبرئیل برای هر کسی می‌آید و امکان دارد، بیاید، این یک تناسب لازم است بین روح آن کسی که جبرئیل می‌خواهد بیاید و مقام جبرئیل که روح اعظم است.... و این از فضایلی است که از مختصات حضرت صدیقه(س) است»

پایان پیام/پ