نثار گل به مزار «جانی بت اوشانا» شهید آشوری که پدرومادرش از دنیا رفته‌اند+فیلم
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، صبح امروز به اسلامشهر رفت تا در گرامی‌داشت شهید آشوری «جانی بت اوشانا» شرکت کند؛ شهیدی که وقتی پیکرش به کشور بازگشت، هیچ یک از اعضای خانواده‌اش زنده نبودند.
به گزارش خبرنگار حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس، محمدمهدی اسماعیلی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی صبح امروز در مراسم گرامی‌داشت شهید آشوری «جانی بت اوشانا» حضور یافت و نسبت به این شهید ادای احترام کرد.
در این مراسم که یاسر احمدوند، معاون امور فرهنگی وزیر را همراهی می‌کرد، اسقف مار نسای بنیامین اسقف اعظم آشوریان ایران، خوری اسقف سرگیز اسقف کلیسای آشوری کلدانی ایران، کشیش مقدس‌نیا از روحانیون جامعه آشوری ایران، شارلی انویه تکیه نماینده آشوریان و آرا شاوردیان نماینده ارامنه از مجلس شورای اسلامی نیز حضور داشتند.
در این مراسم که با آئین دعا و نیایش به رسم و سیاق آشوریان همراه بود، دسته نظامی حاضر با نواختن مارش مخصوص، شرکت‌کنندگان را هنگام اهدای گل به مزار شهید جانی بت اوشانا همراهی کردند.
«جانی بت اوشانا فقی بگلو» سال ۱۳۴۰ هجری شمسی در خانواده‌ای آشوری و متدین به دین مسیحیت در محله کمالی تهران دیده به جهان گشود. او دارای مدرک دیپلم ادبیات و از نظر ایمان، اخلاق، درس و دانش، زبانزد دوست و آشنا بود.
جانی روز ۲۳ اسفند سال ۱۳۶۳ دو ماه قبل از اتمام سربازی‌اش در تیپ ۵۵ هوابرد ارتش جمهوری اسلامی ایران در عملیات بدر و در شرق دجله به شهادت رسید، اما پیکر مطهرش در منطقه دشمن بر جای ماند و مفقودالاثر شد.
نیروهای تفحص، پیکر شهید اوشانا بگلو را اواسط اسفند سال ۱۴۰۱ شناسایی کردند و به سرعت از طریق آزمایش DNA هویت او مشخص شد، اما فرق این شهید با دیگر شهدای مثل خودش این بود که کسی از اعضای خانواده‌اش در دسترس نبود.
برای پیدا کردن نام و نشانی از خانواده این شهید، انجمن آشوریان ایران پوستری با تصویر شهید منتشر و اعلام کرد: «نام این شهید «جانی بت اوشانا بگلو» است و پس از ۳۹ سال پیکر وی از طریق DNA شناسایی شده، اما ستاد تفحص هیچ نام و نشانی از خانواده‌اش پیدا نکرده است. در صورت شناسایی این شهید با دبیرخانه انجمن تماس بگیرید.» آن‌ها از این طریق توانستند زن عموی او را پیدا کنند؛ در حالی که هیچ یک از اقوام درجه یک او زنده نبودند.
ویدیویی ببینید از نثار گل به مزار شهید جانی بت اوشانا در گورستان آشوریان در اسلامشهر:
پایان پیام/