روایت تکان‌دهنده اسرای فلسطینی از شکنجه‌های نظامیان اسرائیلی

گرسنگی، تشنگی، تحقیر، تهدید به قتل، بازجویی در یک چادر در سرمای شدید و ضرب و شتم، تنها بخشی از روایت اسرای فلسطینی از شکنجه‌هایشان توسط نظامیان اسرائیلی است که در روز اول فوریه جاری آزاد شدند.

گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، «من را در خانه‌ای مخروبه نگه می‌داشتند. چند روز بعد، من را با دیگران سوار خودروهای نظامی روباز کردند، هوا سرد و شدیدا بارانی بود. تقریباً برهنه بودیم ۱۰ روز در زندان ماندیم و در آنجا کتک خوردیم، شکنجه شدیم ، توهین شدیم. از شدت درد اغلب گریه می‌کردم اما از شدت شکنجه کم نمی‌شد..از تونل‌ها و اسرای اسرائیلی می‌پرسیدند». این جملات را محمود نابلسی پیرمرد ۶۸ ساله از ساکنان محله الامل در خان‌یونس می‌گوید که پس از آزادی خود را به شهر رفح رسانده است. 

 آثار شکنجه بر بدنهای اغلب اسرای آزاد شده در روز پنجشنبه پیش کاملا مشهود بود، اسرایی که بین چند روز تا چند هفته اسیر بودند. برخی از آنها به زندانهای اسرائیل منتقل شده بودند و برخی دیگر در خانه‌های ویران شده‌ای که در غزه به پادگان اسرائیلی‌ها تبدیل شده، نگهداری می‌شدند.

 عزیز احمد پیرمرد ۶۱ ساله فلسطینی با اشاره به این شکنجه‌ها به العربی الجدید گفت که «چهار روز بدون آب و غذا ماندم و وقتی از یکی از سربازان خواستم گلویم را کمی تر کند، بطری را گرفت و جلوی من روی زمین خالی کرد... آنها مدام بر سینه و کمرم می‌زدند».

رژیم صهیونیستی پنجشنبه پیش (اول فوریه)، ۱۱۴ فلسطینی از جمله چندین زن و کودکی را که در جریان حمله به نوار غزه به اسارت گرفته بود، آزاد کرد که اغلب آنها از ساکنان خان‌یونس در جنوب نوار غزه بودند، منطقه‌ای که از چند هفته پیش شاهد حملات و یورش‌های شدید اشغالگران اسرائیلی است. اغلب این اسرا پس از آزادی و از عقب‌نشینی نسبی اشغالگران به برخی بیمارستان‌ها از جمله مانند مجتمع پزشکی ناصر منتقل شدند و تعدادی از آنها به همراه خانواده های خود به بیمارستان ابویوسف النجار در شهر رفح برای دریافت کمک‌های اولیه و اطمینان از اینکه بدنهایشان تحت شکنجه آسیب جدی ندیده باشد، منتقل شدند بویژه که برخی از آنها دچار بیماری‌های مزمن بودند. 

احمد ابوجراد ۵۱ ساله که به سرطان تیروئید مبتلاست نیز می‌گوید هرچه به اشغالگران گفته بیمار است و برای اثبات آن کافی است یک پزشک او را معاینه کند، آنها توجهی نکرده‌اند. او می‌گوید که در هنگام دستگیری در خان‌یونس یک کیسه دارو داشته، اما سربازان داروها را توقیف کردند و دو روز تمام از ناحیه سر و کمر وی را می‌زدند و او و خانواده‌اش را به مرگ تهدید می‌کردند و تحت بازجویی بودند.

وی توضیح داد که از ساکنان اردوگاه البریج بوده به دلیل بیماری نتوانسته فرار کند.هفت روز به همراه شمار دیگری از فلسطینی‌ها تحت بازداشت اسرائیلی‌ها بود. «هیچکداممان  نمی‌دانست که کجا بازداشتیم، مدام جای ما را تغییر می‌دادند، جایی را نمی‌دیدیم. فکر می‌کنم در غزه بودیم اما به دلیل شدت ویرانی نمی‌توانستم تشخیص دهم کجای غزه».

ابوجراد افزود که «سه روز زیر سرما بودیم، خیلی از ماها دچار بیماری‌های مزمن بودیم.. نه می‌توانستیم بخوابیم و نه غذا و آب به ما می‌دادند. در غل و زنجیر بودیم. پس از آزادی، دکترم گفت که وضعیت دستم خیلی بد است زیرا سه روز خونریزی داشته و دچار التهاب شدید شده است». 

نظامیان صهیونیست پس از حمله به خان‌یونس نیز مانند سایر مناطق غزه، ساکنان آن را  وادار به فرار از طریق کریدورهای «ایمن» کردند، اما در عین حال به طور تصادفی بسیاری از آنها را دستگیر کردند. بسام جوده (۲۷ ساله) می‌گوید که در یکی از همین «کریدورهای امن» شهر خان یونس دستگیر شده و به مدت ۶ روز تحت بازجویی، تهدید و شکنجه قرار داشت. 

پایان پیام/م