«اتحاد نامبارک»؛ «پاریس» از طریق «دوشنبه» چه خوابی برای افغان‌ها دیده است؟

منابع خبری تاجیکستان از گفتگوی مبسوط تلفنی رئیس جمهور این کشور با امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه درباره افغانستان خبر داده‌اند. - اخبار بین الملل -به گزارش دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم، منابع خبری تاجیکستان از گفتگوی تلفنی «امام علی رحمان» رئیس جمهور این کشور با امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه با محوریت مسائل افغانستان خبر داده‌اند. خبرگزاری تسنیماین منابع می‌گویند امام علی رحمان، رئیس جمهور تاجیکستان در یک گفتگوی تلفنی با امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه، درباره اوضاع سیاسی، اجتماعی و اقتصادی افغانستان گفتگو کرده است. در این گزارش به نقل از دفتر رئیس جمهور تاجیکستان آمده است: «طرفین روی همکاری‌های مشترک جامعه جهانی برای پشتیبانی از صلح و ثبات در افغانستان تأکید کرده‌ و توجه ویژه‌ای به موضوعات مبرم [ضروری] در دستور کار منطقه‌ای و بین المللی از جمله امنیت منطقه‌ای و مقاومت مشترک در برابر تهدیدات و تهدیدات مدرن [جدید] تروریسم، افراط‌گرایی، قاچاق مواد مخدر و سایر جرایم سازمان‌یافته فرامرزی داشتند». دفتر رئیس جمهور تاجیکستان افزوده است: «اتفاقاً موضوع افغانستان در کانون توجه طرفین قرار داشت. در این نشست در مورد وضعیت نظامی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی افغانستان و چشم‌اندازهای توسعه آن تبادل نظر شد. رؤسای جمهور بر لزوم توسعه مواضع مشترک و اتخاذ تدابیر هماهنگ جامعه جهانی برای تسهیل روند حرکت این کشور به مسیر صلح و ثبات به عنوان شرط اصلی تامین امنیت منطقه تأکید کردند». آنچه در گفتگوی «رحمان» و «مکرون» توجه محافل سیاسی را به خود جلب کرده است،  محور قرار دادن مبسوط مسائل افغانستان جدای از مسائل و روابط طرفینی بین دو کشور تاجیکستان و فرانسه است. به عبارت دیگر، در این گفتگو شکل دیگری از باز شدن پای کشورهای فرامنطقه‌ای به مسائل منطقه، مشاهده می‌شود. نشست «فرمت مسکو» که چندی قبل به میزبانی روسیه درباره مسائل افغانستان برگزار شد با اینکه بدون دعوت از مقامات دولت موقت طالبان برگزار شد، اما با داشتن دو ویژگی، حساسیت چندانی را به دنبال نداشت؛ نخست اینکه کشور میزبان چنان که بارها اعلام کرده، سیاست تعامل با مقامات سرپرست کابل را مدنظر دارد. از سوی دیگر بخش عمده نماینده‌های سیاسی حاضر در نشست را همسایگان افغانستان تشکیل داده بودند. ضمن اینکه وزارت خارجه روسیه اعلام کرده بود مقامات دولت موقت طالبان را در جریان جزئیات مذاکرات قرار خواهد داد. مؤلفه‌هایی که توافق فعلی «تاجیکستان» و «فرانسه» فاقد آن است که هیچ، بلکه به گونه‌ای است که حساسیت‌هایی را در سطح منطقه نیز به وجود می‌آورد. نخست اینکه فارغ از ماهیت فعالی مقامات کابل، هیچ ساختار سیاسی در دنیا، این‌گونه گفتگوها و توافق بر سر سرنوشت خود را که دیگران آن را «بریده و دوخته»‌اند، برنمی‌تابد و در قبال آن موضع مثبت اتخاذ نخواهد کرد. ازاین‌رو، تحلیلگران سیاسی بر این باورند که مقامات تاجیکستان در این مسیر دچار اشتباه سیاسی شده‌اند. «دوشنبه» همان گونه که خود انتظار دارد، دیگر پایتخت‌های سیاسی به استقلال آن احترام بگذارند، همین رفتار را باید با همسایگان خود داشته باشد! بر این اساس، واکنش احتمالی دیگران نیز نباید برایش جای تعجب داشته باشد. گشودن پای طرف‌های فرامنطقه‌ای و هرگونه توافق رسمی یا غیررسمی با آنان، از دید کشورهای منطقه، مخالف منافع جمعی برآورد می‌شود و موضع منفی آنان را به دنبال خواهد داشت. روسیه: با تاجیکستان درباره افغانستان تبادل فعالانه اطلاعات داریم روسیه: با تاجیکستان درباره افغانستان تبادل فعالانه اطلاعات داریمقطعاً «توافق‌هایی» که مقامات «دوشنبه» از آن با عنوان توافق و گفتگوهای «همه‌جانبه» درباره یک کشور ثالث منطقه یاد کرده‌اند، می‌تواند از سوی پایتخت‌های منطقه، خلاف منافع اقتصادی، اجتماعی و امنیتی آنان تحلیل شود. نکته دیگر در این توافق که اتفاقاً بسیار هم قابل توجه است، ماهیت آشکار و پنهان رفتارهای سیاسی «پاریس» نسبت به کشورهای منطقه و کارنامه میدانی آن است! با اینکه بیش از یک قرن از انعقاد قرارداد محرمانه «سایکس‌ـ‌پیکو» در سال 1916 میلادی می‌گذرد، به نظر می‌رسد مقامات فعلی پاریس نیز مانند اسلاف خود دست از روحیه «قیمومیت» بر کشورهای آسیایی برنداشته‌ و نقش مهمی برای خود در تحولات منطقه غرب آسیا قائل هستند، ازاین‌رو به خود اجازه می‌دهند با رفتارهای نامتعارف، مانند دوران پس از جنگ جهانی اول، همچنان چهره و نقش «سرپرست» را برای کشورهای منطقه بازی کند. در همین راستا «برنارد لوی» چهره مشهور پیاده‌کننده سیاست‌های فرانسه در منطقه، از چنان پیشینه آشکاری در پیدایش بحران‌های منطقه از شاخ آفریقا تا قلب آسیا برخوردار است که جای هر گونه مثبت اندیشی در سیاست‌های «پاریس» را به صفر می‌رساند. مقامات «دوشنبه» از طریق توافق با پاریس در عمل بار دیگر پای نظریه‌پردازانی مانند «برنارد  هنری لوی» را به تحولات منطقه باز می‌کنند؛ فردی که پیگیر مصمم طرح «تجزیه‌طلبی» در کشورهای متعدد بوده است. ـ «لوی» از 1973 میلادی که دو سال از تجزیه پاکستان به دو بخش پاکستان و بنگلادش می‌گذشت، درباره ملی‌گرایی در بنگلادش نوشت و از آن روز تاکنون، نه تنها درباره آشوب‌های جهان اسلام نظر داده و عمل کرده، که در بسیاری از آن‌ها نیز حاضر بوده است؛ ـ در میانه دهه آخر قرن بیستم،«لوی» در بوسنی حاضر بود، سپس از افغانستان سر درآورد و با عبدالرشید دوستم و احمد شاه مسعود دیدار کرد؛ ـ در دوره تجزیه‌طلبی در جنوب سودان حاضر بود؛ ـ در سال 2008 و همزمان با درگیری روسیه و گرجستان به حمایت از مهره غرب در گرجستان پرداخت؛ ـ در سال 2011 و با شروع تحولات کشورهای عربی، همنشین شورشیان لیبیایی در بنغازی شد و دوست قدیمی خود، نیکولا سارکوزی، رئیس جمهور وقت فرانسه را متقاعد کرد، از دخالت نظامی در لیبی حمایت کند؛ ـ در همین سال، مدت‌ها برای توجیه دخالت نظامی در سوریه و ساقط کردن حکومت این کشور تلاش کرد؛ ـ در سال‌های 2014 و 2015 پیگیر اهداف مخالفان روسیه در اوکراین بود؛ نقش آشکاری در همه‌پرسی «تجزیه طلبی» کردستان عراق در کنار بارزانی‌ها ایفا کرده و همچنان به دنبال پیاده‌سازی سیاست‌های صهیونیستی خود در منطقه است! مقامات «دوشنبه» در عمل، سراغ «اتحاد نامبارکی» با «ابلیس‌های پاریس» رفته‌اند که علاوه بر اینکه مقامات کابل را به شدت دچار تأمل در این زمینه می‌کند، زمینه چالش بیش از پیش با همسایه جنوبی خویش را نیز مهیا ساخته‌اند. مقامات کابل با مطالعه سوابق رفتارهای استعماری فرانسه و پیشینه تحرکات تجزیه‌طلبی آنان در کشورهای منطقه که با هدف برآورده شدن نیّات رژیم صهیونیستی دنبال می‌شود و تضعیف بیش از پیش کشورهای منطقه را دنبال می‌کند، مُحق هستند به توافق‌های جامع «دوشنبه» و «پاریس» درباره جغرافیای خود به شدت نگران باشند! سیاست‌های تجزیه‌طلبانه‌ای که شاید فراتر از جغرافیای افغانستان را نیز شامل شود. به راستی «دوشنبه» چه تضمینی از «پاریس» گرفته است که آنچه را دیگر کشورها به دنبال آن بوده است، در تاجیکستان به دنبال پیاده‌سازی آن نباشد؟ آیا «لوی» از هم اکنون روی میز کار خود نقشه جدیدی برای تاجیکستان ترسیم کرده است؟! انتهای پیام/.