نقش حمایت خانواده در کمک به بیماران سرطانی

ایسنا/فارس دانشیار دانشکده بهداشت شیراز، با اشاره به بحران‌های روحی و روانی ناشی از ابتلا به بیماری سرطان، بر اهمیت حمایت خانواده و اجتماع از بیماران در مواجهه با سرطان و تاثیرگذاری اقدامات درمانی، تاکید کرد. دکتر طیبه رخشانی به ایسنا گفت: ﺑﺤﺮان ﻫﺎی ﻧﺎﺷﻲ از ﺳﺮﻃﺎن ﺳﺒﺐ از بین رفتن ﺗﻌﺎدل و ﻧﺎﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ ﻓﻜﺮ، ﺟﺴﻢ و روح ﻣﻲ ﺷﻮد، اﻣﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ در اﻳﻦ دوره ﺑﺮای ﺑﻴﻤﺎر ﺣﺲ یاس و ﻧﺎاﻣﻴﺪی اﺳﺖ. او با بیان اینکه سرﻃﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮ ﺑﻴﻤﺎری ﻫﺎی ﻣﺰﻣﻦ، ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮی ﺑﺮ روی اﻣﻴﺪ دارد؛ گفت: این ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ آنﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺳﺮﻃﺎن ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﺣﺴﺎس اﺿﻄﺮاب، ﺗﺮس و بی اﻋﺘﻤﺎدی ﺑﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ درﻣﺎن ﻣﻲ ﺷﻮد. این استاد دانشگاه گفت: از سویی طی فرآیند درﻣﺎن سرطان، ﺑﻴﻤﺎران با ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻇﺎﻫﺮی و ﻣﺸﻜﻼت روﺣﻲ مواجه می‌شوند که این موضوع بر حس یاس و ناامیدی یا تشدید آن تاثیر دارد. رخشانی خاطرنشان کرد: یافته های علمی نشان می دهد اضطراب و افسردگی به عنوان یک پریشانی روانی رایج در اکثر بیماران مبتلا به سرطان دیده می شود. او اضافه کرد: افسردگی و اضطراب باعث، کمبود انرژی و علاقه نسبت به ادامه درمان و کاهش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان، همچنین باعث اختلال در روابط بین فردی، درک سلامتی و علایم جسمی می شود. رخشانی با اشاره به اینکه در مطالعه ای بروز اختلالات روانی را در مبتلایان به سرطان ۳۰ تا ۴۰درصد و ابتلا به استرس و اضطراب در مراحل اولیه معالجه را درحدود ۸۰درصد گزارش کرده اند، گفت: در مبتلایان به سرطان گزارش شده که شیوع افسردگی با درد، پیشرفت بیماری، سطح وابستگی و افزایش ناتوانی، افزایش می یابد. این دانشیار دانشکده بهداشت شیراز با یادآوری اینکه ﺣﻤﺎﻳﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ از ﺟﻨﺒﻪ ﻫﺎی ﻣﻬﻢ ﻣﺮاﻗﺒﺖ در بیماری ﺳﺮﻃﺎن اﺳﺖ، گفت: ﻣﻨﻈﻮر از ﺣﻤﺎﻳﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، ﺑﺮﻗﺮاری ﻳﻚ ﺗﻌﺎﻣﻞ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺑﺮﻗﺮاری ارﺗﺒﺎط ﺷﺮوع ﻣﻲ ﺷﻮد و ﺑﺎ ﺗﺪاوم آن، ﺑﻪ اﻳﺠﺎد ارﺗﺒﺎﻃﻲ ﻫﻤﺪﻻﻧﻪ و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﻪ ﻳﻚ ﺷﺒﻜﻪ اﻳﻤﻨﻲ ﺑﺮای ﺑﻴﻤﺎر ﻣﻲ اﻧﺠﺎﻣﺪ. رخشانی خاطرنشان کرد: این سطح از ارﺗﺒﺎط ﺑﻪ اﻓﺮاد ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﻛﻨﻨﺪ و اﺣﺴﺎس ﺑﻬﺘﺮی درﺑﺎره ﺧﻮد ﺑﺴﺎزﻧﺪ. اﻓﺰاﻳﺶ اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﻧﻔﺲ، اﺣﺴﺎس ﺗﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﮔﺮوه، ﺗﻘﻮﻳﺖ ﺗﻮاﻧﺎیی ﻳﺎ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ اﻧﺠﺎم وﻇﺎﻳﻒ ﺿﺮوری، ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﺷﻜﺎل ﺣﻤﺎﻳﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﺪ. دانشیار دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شیراز گفت: ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﻤﺎﻳﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻧﻘﺶ ﻋﻤﺪه ای در ﺗﻄﺎﺑﻖ و ﻛﻨﺎر آﻣﺪن ﺑﺎ ﺑﻴﻤﺎری ﻫﺎی ﻣﺰﻣﻦ و ﺟﺪی، ﭼﻮن ﺳﺮﻃﺎن دارد. رخشانی گفت: به خانواده‌هایی که بیمار مبتلا به سرطان دارند، توصیه می‌شود با هدف افزایش روحیه بیمار و پیشگیری از انزوا و افسردگی فرد مبتلا، موضوع حمایت از او را مد نظر قرار داده و سعی کنند ارتباطات خانوادگی و فامیلی با فرد بیمار را مدیریت کنند. این استاد دانشگاه گفت: افرادی که از نظر عاطفی، امکان برقراری ارتباط خوبی با بیمار دارند و می‌توانند موجب القای حال خوب در فرد شوند نباید او را تنها بگذارند و این حس را در فرد ایجاد کنند که ما کنار تو هستیم و از رسیدگی و کنار تو بودن خسته نمی شویم و کمک می کنیم نیازهای تو را برآورده کنیم تا احساس امنیت خاطر در فرد باقی بماند. انتهای پیام