پیشرفت علمی و فناورانه کشور مبتنی بر جهان‌بینی اسلامی

عضو اندیشکده علم الگوی اسلامی ایرانی گفت: باید از همه علوم جهان، زیرکانه استفاده کنیم و به علم روز، مجهز شویم ولی نسخه‌ای که برای کشورمان می‌پیچیم باید ملی باشد و در آن، شرایط دینی، ملی و اجتماعی‌مان ملحوظ شده باشد. به گزارش گروه علم و پیشرفت خبرگزاری فارس، مهدی گلشنی عضو اندیشکده علم الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت و استاد ممتاز دانشگاه صنعتی شریف گفت: سه دیدگاه درباره هدفِ کسب علم مطرح است. دیدگاهی قدیمی معتقد است کسب علم برای خود علم است. دیدگاه دیگر -که دیدگاه ادیان توحیدی است- معتقد است فعالیت علمی برای فهمیدن آثار صنع الهی در طبیعت و برآوردن نیازهای مشروع انسان‌ها و جوامع انسانی است؛ و دیدگاه آخر -که دیدگاه قرون جدید، خصوصاً قرن بیستم است- معتقد است که تعقیب کار علمی برای منافع عملی و مادی آن است و نتیجه کاربرد علم، کسب قدرت و ثروت است. ترویج دیدگاه آخر -که دیدگاهی پوزیتیویست است- در جوامع اسلامی، پیامدهایی را با خود به دنبال داشته که از آنها می‌توان به علم‌زدگی فوق‌العاده در برخی علمای مسلمان، از بین بردن هویت اصیل جوامع اسلامی، بی‌توجهی به معتقدات دینی و منحصر کردن حوزه دین به امور اخلاقی و اخروی اشاره کرد. اکنون که الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت، مرحله تدوین را پشت سر گذاشته و به زودی وارد مرحله اجرا می‌شود و صحبت از برپایی تمدن اسلامی روزآمد است لازم است به دلایل ظهور و افول تمدن درخشان اسلامی توجه شود تا موانع رشد علم در کشور، برطرف و زمینه برای پیشرفت واقعی همه‌جانبه فراهم شود. اول، ازآنجاکه توسعه غربی برای تکون تمدن انسانی پایا، امیدبخش نیست همان طور که در متن سند الگو اشاره شده است لازم است تجدیدنظری اساسی در برخوردمان با علوم طبیعت و علوم انسانی -که منشأ فرهنگ لازم برای رشد مطلوب علمی هستند- کنیم. پس در ابتدا باید عقب‌ماندگی خود را جبران کنیم و سپس با احیای معارف اسلامی، بشر را به ‌سوی رفاه و خوشبختی سوق دهیم. ما تا زمانی که مقلد باشیم پیشرفت نخواهیم کرد و خود را از موهبت تمدن باشکوه اسلامی دور خواهیم کرد. ما باید ضمن استفاده از علم غربی، برنامه‌ای با شاخص‌ها و اولویت‌های ملی‌مان داشته باشیم و با عقل خودمان از دستاوردهای بشری استفاده کنیم. به عبارت دیگر، باید از همه علوم جهان، زیرکانه استفاده کنیم و به علم روز، مجهز شویم ولی نسخه‌ای که برای کشورمان می‌پیچیم باید ملی باشد و در آن، شرایط دینی، ملی و اجتماعی‌مان ملحوظ شده باشد. این امر، مستلزم حرکت جهادگونه جامعه علمی ایران و عزم قوی مسئولان کشور است. دوم، تقویت حس خودباوری در جوانان و زوال عقده حقارت نسبت به غرب، همراه با حاکم کردن جهان‌بینی اسلامی در محیط‌های علمی و برنامه‌ریزی مدبرانه برای پیشرفت واقعی کشور، تضمین‌کننده اعتلای همه‌جانبه جامعه اسلامی ما خواهد بود. بنابراین باید پیشرفت علمی و فناورانه خود را تحت حاکمیت جهان‌بینی اسلامی قرار دهیم و با الهام‌گیری از آن در جهت برپایی تمدن اسلامی روزآمد برنامه‌ریزی کنیم. انتهای پیام/