رعایت حریم رودخانه‌ها موجب کاهش مخاطرات سیلاب می‌شود
یک پژوهشگر دریایی گفت: مناسب‌ترین راهکار برای کاهش ریسک مخاطرات سیلاب رودخانه‌ای رعایت حد بستر و حریم آنها و ممانعت از تصرف و ساخت‌وساز و برداشت غیراصولی از منابع ماسه‌ای و گراولی آن بوده؛ رویکردی که سال‌ها به فراموشی سپرده شده است.
به گزارش خبرگزاری فارس از مازندران، تکرار مخاطره سیل در استان چراهای زیادی پیش روی شهروندان دارد ازجمله چرا باید با هر بار بارش باران شاهد وقوع سیل در استان مازندران باشیم.
از ابتدای پاییز امسال چندین بار مخاطره سیل در استان تکرار شد و قرعه سیل هم هر بار برای چند شهر استان درآمد به‌طوری‌که تا پایان آبان همه شهرهای استان به نوعی درگیر سیلاب شدند.
باتوجه به کم‌بارشی و تنش آبی طی ماه‌های بهار و تابستان، چشم‌ها در انتظار بارش‌های پاییزی بود تا بتواند منابع آبی استان را سیراب کند اما استان مازندران با وقوع بارش‌ها اکنون به دنبال رفع مشکلات سیلاب و دردسرهای پس از آن است.
همایون خوشروان یک پژوهشگر دریایی در همین خصوص در گفت‌وگو با خبرنگار فارس، اظهار کرد: آسیب‌پذیری سواحل جنوبی دریای خزر در مقابل مخاطرات سیلاب به معیارهای فیزیکی مهمی ازجمله ساختار مورفولوژیکی جلگه ساحلی، وضعیت ساختار هندسی کانال و بستر رودخانه‌ها، میزان تغییر پوشش زمین و توسعه کاربری اراضی و تغییر شکل ناهمواری‌های دامنه‌های شمالی البرز دارد.
وی افزود: با شدت گرفتن بارندگی‌ها در جلگه مازندران و گیلان رودخانه‌ها حالت سیلابی می‌یابند و آسیب‌های جدی به روستاها و شهرهای حاشیه رودخانه وارد می‌شود.
این پژوهشگر دریایی با بیان اینکه رودخانه‌های سواحل جنوبی دریای خزر در دو گروه گیسویی شکل و مئاندری یا پیچانرود قرار می‌گیرند، تصریح کرد: در این میان بیشترین مخاطرات بروز سیلاب برای رودخانه‌هایی است که فاصله خاستگاه آنها تا پایان بسیار کوتاه و بستر آنها از شیب تند برخوردار است و تجمعات گراولی وسیع در مناطق مختلف بستر آن وجود دارد که چشمه کیله در تنکابن، کلارآباد و چالوس رود از آن جمله هستند.
خوشروان ادامه داد: البته در این میان تجاوز آشکار انسان به حد بستر و حریم رودخانه‌ها و ساخت و ساز گسترده موجب سیلابی شدن رودخانه‌های پیچانرود شده است که ازجمله آن بابل‌رود، تلار، نکارود هستند.
وی خاطرنشان کرد: آنچه که سیلاب با خود به دریا می‌برد تنها زیر ساخت‌ها و دارایی مردم حاشیه رودخانه نیست، بلکه ثروت ملی کشور یعنی پوشش خاک جنگل‌های هیرکانی است که سالانه وارد دریای خزر می‌شود.
این پژوهشگر با تاکید بر اینکه متاسفانه ضعف برنامه‌های مدیریت بازدارنده و سازگارانه با محیط طبیعی استان‌های ساحلی شرایط ریسک مخاطرات حاصل از سیلاب را افزایش می‌دهد، اظهار کرد: سالانه شاهد عوارض تخریبی و خسارات اقتصادی حاصل از سیلاب‌ها هستیم.
خوشروان گفت: مناسب‌ترین راهکار برای کاهش ریسک مخاطرات سیلاب رودخانه‌ای رعایت حد بستر و حریم آنها و ممانعت از تصرف و ساخت‌وساز و برداشت غیراصولی از منابع ماسه‌ای و گراولی آن بوده؛ رویکردی که سال‌ها به فراموشی سپرده شده است.
پایان پیام/۸۶۰۳۴/غ