خبر خوب|نمایش اقتدار ایران در خلیج همیشه فارس/ مژده به دیابتی های شیرین و مهربان !
امروز که تقویم را ورق می‌زدم و مناسبت‌های بیست و هشتمین روز از دی ماه را مرور می‌کردم به علت نامگذاری امروز به نماد «مقاومت و ایثار مردم کردستان» رسیدم .نمی‌خواهم صبحتان را تلخ کنم،اما می‌خواهم به خودم و همه کسانی که این روزها کمی از سوز و سرما دلگیر می‌شوند و از گاز و حرف و حدیث‌هایش گله می‌کنند بگویم: از سلامتی و امنیت غافل نشویم.
گروه خبرخوب:امروز که تقویم را ورق می‌زدم و مناسبت‌های بیست و هشتمین روز از دی ماه را مرور می‌کردم به حادثه‌ای تلخ از ۲۸ دی‌ماه ۱۳۶۵ رسیدم. بمباران شهر سنندج و شهادت ۲۲۰ نفر آن‌هم فقط در ۶ دقیقه! روزی که نماد «مقاومت و ایثار مردم کردستان» نام گرفت. نمی‌خواهم صبحتان را تلخ کنم،اما می‌خواهم به خودم و همه کسانی که این روزها کمی از سوز و سرما دلگیر می‌شوند، از تعطیلی‌های پی‌درپی می‌رنجند و از گاز و حرف و حدیث‌هایش گله می‌کنند بگویم: از سلامتی و امنیت غافل نشویم.از این‌که عزیزانمان کنارمان هستند. آسمان کشورمان آرام است و دل‌های مردمانمان مهربان. هرروز هم که پر از خبرهای خوب است. به قول جناب سعدی شکر نعمت، نعمتمان را افزون می‌کند و کفر، نعمت را از کفمان می‌راند. پس امروز را به شکرانه یک‌روز آرام زمستانی و بسته ای پر از خبرهای خوب با عشق، شور و لبخند آغاز کنیم.
*چوب را که برداری گربه دزده حساب کار دستش می آید!
ما ایرانی ها یک مثل جالبی داریم که می گوید:« چوب را که برداری گربه دزده حساب کار دستش می آید!» ممکن است این سؤال برایتان پیش بیاید که گربه دزد کجا بود و چوب برای چه؟ تا به حال شده درب خانه یا ماشین تان را باز بگذارید و بگویید می روم به امید خدا! یا دست دختر و پسر کوچک تان را در خیابان و شلوغی بازار رها کنید. پس همه قبول داریم که بایداز اموال و عزیزاتمان حسابی محافظت کنیم. حالا سوال اینجاست! ایران خانه ما ایرانیان هست یا نه؟!یعنی نباید مرزهای پهناور کشورمان را قفل کنیم و در و پیکرش را چفت و بست بزنیم؟ به خصوص این روزها که حسابی برای آب و خاکمان و البته سرمایه های مادی و معنوی اش، نقشه ها کشیده اند. بدون شک از رزمایش های گاه گاه ارتش و سپاه، هم شنیده اید و هم دیده اید. این یکی هم آخرین رزمایش که تازه از تنور درآمده و داغ داغ است! «انهدام شناور‌های هدف با موشک کروز در رزمایش نیروی دریایی سپاه، با آزمایش موفق سامانه های موشک های کروز دریایی، پهپادهای رزمی و سامانه های هوشمند بدون سرنشین زیرسطحی درآب های خلیج فارس، به پایان رسید.» از دمشان گرم و چشمتان روشن ها که بگذریم، این همان چوب بزرگ بود که برایتان گفتم، تا گربه دزدهای دور و اطراف حساب کار دستشان بیاید!
*دل دریایی و مهربان خانم گلی
حرف از دل‌های مهربان ایرانی شد. دل‌هایی که برای شادی هم شاد می‌شوند و برای غم‌های هم غصه می‌خورند. دل‌هایی که در یک کلام برای همدیگر می‌تپند. مثل دل دریایی و مهربان خانم «اعظم گلی» معلم دوست‌داشتنی و مهربان پایه اول دبستان در روستای چاهک موسویه قائم. یکی از نیروهای خرید خدمت آموزش‌وپرورش. همان بنایی که اگر خشت اول را کج نهد، تا ثریا می‌رود دیوار کج !خانم معلمی که وقتی دید مدسۀ روستا به خاطر سرمای زیاد و صرفه جویی گاز تعطیل شده است، کلاس‌های درسی را در منزلش تشکیل داد تا دانش آموزان از درس عقب نمانند. خانۀ خانم گلی ساده است و گرمای آن نه از بخاری کنج خانه که از گرمای وجود مهربان خانم معلم است . معلمی که شاگردانش با همه وجود او و درسش را دوست دارند.
*مژده به دیابتی های شیرین و مهربان
پدر وارد خانه شد در کیفش را باز کرد و چند تا لوله خودکار با روکش سرمه‌ای کف دست مادر گذاشت من هم که خود شیرین! با عجله خودم را وسط انداختم و گفتم:« اگر خودکارش خوب است، یکی دو تا هم سهم من!» از نگاه خیره و متعجب پدر و مادر فهمیدم که باید اشتباه بزرگی کرده باشم .خودکارها راگرفتم و برانداز کردم. از خجالت رویم نمی‌شد سرم را بالا بیاورم درست است! خودکار نبود. لوله‌های انسولینی بود که مادر از آن روز باید طرح رفاقت با آن‌ها می‌ریخت! امروز که این فیلم را دیدم یاد این مهمانان ناخوانده ای افتادم که آمده بودند تا پس‌از سال‌ها دیابت نوع اولِ مادر، یار همیشگی او باشند. روزهای اول، مادر مهربانِ خانه از صبحانه و شام رفته بود. ما هم از غصه‌ی او میل به خوردن نداشتیم. فکر سوزنی قبل‌از صبحانه و سوزنی هم قبل‌از شام، حالش را بد می‌کرد. از همان روزها بود که اسم دیابت و انسولین که می‌آمد تصویر مهربان مادر جلوی چشمانم می‌آمد، گوش‌هایم تیز می‌شد و اخبارش برایم از نان شب واجب‌تر شده بود. می‌دانم که خیلی‌ها حالشان مثل من است و وقتی از کمبود انسولین می‌شنوند، دلشان می‌لرزد. برای همین امروز که این خبر را شنیدم دلم نیامد شادی‌ام را با شمایی که از همین دیابتی‌های شیرین و مهربان در خانه‌هایتان دارید تقسیم نکنم! «کمبود انسولین در کشور برطرف شد. طبق آمار سازمان غذا و دارو، ذخیره انسولین در کشور حدود ۳ میلیون عدد است.»
*کاشت رایگان درخت تا روز درختکاری
در لابه‌لای این‌همه سوز و سرما و سفیدی، حرف از فصل بهار و سرسبزی اش، عجیب حال آدم را خوب می‌کند. حرف از همان نوید همیشگی که با آمدن پانزدهمین روز از اسفند ماه، جامه عمل می‌پوشد و آینده‌ای سبز و پر دار و درخت را به نسل های در راه این سرزمین مژده می‌دهد. البته این یکی با همیشه فرق دارد. هم دوماه وقت دارید و هم مفت و مجانی و رایگان است! بشنوید از شهرداری تهران و خبر سرسبزش! «شهروندان می‌توانند از طریق سامانه ۱۳۷ کلینیک‌های گل و گیاهی که در مناطق ۲۲ گانه وجود دارند درخواست کاشت گل و گیاه بدهند. کاشت درخت رایگان در منازل شهروندان از ابتدای دی آغاز شده و تا ۱۵ اسفند و روز درختکاری ادامه دارد.»
*اهتزاز این پرچم ۳ رنگ، فریاد زن_ زندگی _آزادی است
گوشش پر بود از حرف‌های تلخ و ناامیدکننده؛ تو که نمی‌توانی! تو دختری! این‌جا برای دخترها هیچ آینده‌ای ندارد! و کلی حرف از حجاب و محدودیت‌هایش. اما جلوی آینه که می‌رفت و نگاهی به خودش می‌انداخت یک موجود زیبا و پراستعداد می‌دید با دنیایی از آرزوهای قشنگ که مطمئن بود تمامش دست یافتنی است. پس دوتا پنبه برداشت و در گوش‌هایش گذاشت.پنبه هایی از جنس اراده و ایمان! می‌خواست حرف‌های بیهوده را نشنود تاگام‌هایش سست نشود. دختر ایرانی، امروز روی سکوی موفقیت در جهان ایستاده است. با ایمان، با اراده و البته با حجاب. تیم ملی اسکیت هاکی روی یخ زنان ایران در نخستین حضور رسمی خود در رقابت‌های بین المللی به میزبانی امارات، نایب قهرمان شد. این شیر دختران با غیرت و با حیای ایران زمین، آینده را از آن خودشان می‌بینند. نگاه کنید چشمانشان برق می‌زند و نگاهشان هنوز به دوردست‌ها خیره است. آن‌ها بالاتر از دخترانی ایستاده اند که سایه‌ای از حجاب هم بر سرشان نیست و به قول خیلی‌ها در یک دنیای آزاد و بی محدودیت زندگی می‌کنند. با افتخار ببینید! این پرچم ۳ رنگ، زن_ زندگی _آزادی است که روی سکوی موفقیت جهان می‌درخشد و دختران قهرمان ایرانی مصداق روشن این شعارند.
*اَللّهم صلِّ عَلی مُحمّد و آل محمّد و عجِّل فَرَجهم
زمستان سرد امسال هم با درد دل‌ها از سرمای استخوان‌سوزش، فرصت خوبی است برای آن‌ها که دوست دارند نخود هر آشی باشند! مدتی است که حرف از مشکلات و دردسرهای همه دنیا برای داشتن زمستانی قابل‌تحمل با گرمای هرچند ناچیز نقل محافل است. مخصوص ایران و مردمش هم نیست! هنوز هم از چوب لای چرخ گذاشتن های دشمنان دور و نزدیک چندماهی بیشتر نگذشته . کاری نداربم که ۹۸درصد مردم ایران از نعمت گاز بهره‌‌مند هستند و چنین خدمت گسترده‌ای طی چهل سال در این زمینه انجام شده و شاید هیچ وقت هم توجهی به آن نداشتیم. این توضیحات علمی بماند برای اهل فنش! اما حواسمان باشد سرمای این روزها ما را از بصیرت غافل نکند. حضرت علی (ع) در خطبه ۱۵۲ نهج البلاغه می فرمایند:«انما البصیر مـَنْ سـَمـِعَ فـَتـَفـَکَّرَ وَ نـَظـَرَ فـَاءَبـْصـَرَ وَانْتَفَعَ بِالْعِبَرِ، ثُمَّ سَلَکَ جَدَداً واضِحاً انـسـان بـا بـصـیـرت کـسى است که بشنود و خوب بیندیشد و بنگرد و ببیند و از تجارب دنیا بهره گیرد، سپس در راه روشن حرکت کند.» فکر می‌کنم مولای متقیان راهمان را با همین یک کلام روشن کرده باشند. حسن ختام بسته خبر خوب امروز هم صلواتی باشد نثار ارواح طیبه شهدای ۲۸ دی‌ماه ۱۳۶۵؛ «اَلّلهم صَلِّ علی محمّد و آل محمّد وَ عجِّل فَرَجَهم »
خوش‌خبر باشید!
و اما سخن پایانی، خبرهای خوب‌تان را در قالب دلخواه خود (عکس، متن، فیلم، صوت و…) تولید کنید و آن را با هشتگ #خبر_خوب در شبکه‌های اجتماعی منتشر کنید تا هم دیگران را در حال خوش خودتان شریک کنید و هم ما بتوانیم اخبار شما را بازنشر کنیم. اگر هم تمایل داشتید در هر یک از شبکه‌های اجتماعی که فعال هستید، خبرتان را از طریق اکانت khabar_khoub_iran@ یا شماره تلفن ۰۹۳۳۰۸۲۶۳۱۲ برای ما بفرستید. در این جشنواره فرقی نمی‌کند در ایتا و بله و روبیکا و گپ باشید یا در تلگرام و اینستاگرام و توییتر و واتس‌اپ؛ مهم این است که سهمی در حال خوش اطرافیان‌تان داشته باشید.
منتظر خبرهای خوب شما هستیم. خوش‌خبر باشید.
پایان پیام/