حواشی روز نهم فیلم فجر|سینما «پرویز خان» داشت، تیم ملی نه!/ آیا شور عاشقی به سرنوشت «رستاخیز» مبتلا می‌شود؟
سال ۱۳۶۵، «پرویزخان» روی نیمکت تیم ملی می‌نشست و ستاره‌های تیم ملی در سالن برج میلاد تشویق شدند، اما سال ۱۴۰۲ در همین سالن حسرت باخت به قطر را خوردیم.
خبرگزاری تسنیم- علیرضا رحیم بصیری
آخرین روز از جشنواره فیلم فجر با اکران 3 فیلم سینمایی دیگر دنبال شد تا مهمترین رویداد سینمایی ایران به پایان مسیر خود برسد. اکنون، فقط یک بخش مانده و آنهم معرفی برندگان سیمرغ‌های بلورین جشنواره است.
3 فیلمی که در روز پایانی به نمایش درآمدند، از جمله آثار خوب جشنواره بودند، به طوری که عده‌ای حسرت می‌خوردند چرا این آثار زودتر به نمایش درنیامد؟
فیلم سینمایی «احمد» به کارگردانی امیرعباس ربیعی یکی از فیلم‌های درخشان جشنواره بود که در روز آخر به برج میلاد آمد. این فیلم نقش حاج احمد کاظمی در امدادرسانی به مردم زلزله زده بم در دی‌ماه سال 1382 را مقابل دوربین برده است. تینو صالحی نقش شهید کاظمی را در این فیلم بازی می‌کند.
ربیعی ایده شکل‌گیری فیلم سینمایی احمد را توضیح داد و گفت: مدتی پیش، شروع به مطالعه درباره شهید احمد کاظمی کردم و در پژوهش‌ها به صفحه‌ای برخوردم که درباره حضور این شهید در بم و فعالیت ایشان نوشته بود. از همان جا قلاب من روی این داستان گیر کرد. زیرا احساس کردم این قصه نیاز امروز ماست. به واقع احمد کاظمی مدیر تراز جمهوری اسلامی است.
مسعود سخاوت‌دوست آهنگساز فیلم سینمایی «احمد» هم مقایسه‌ای بین این اثر سینمایی با فیلم «شیار 143» داشت و گفت: کرمان سرزمین مادری من است و هنگام زلزله بم، در کرمان دانشجو بودم و باید بگویم که این حادثه دلخراش شبیه قیامت بود. لحظه‌ای چشم ما خشک نمی‌شد و به قامت اشک می‌ریختیم. پیش از این، بخشی از آن اتمسفر را در فیلم شیار 143 تجلی بخشیدم و حدود 7 سال بعد با فیلم «احمد» به آن حال و هوا بازگشتم.
اما یکی از بخش‌های مهم در نشست خبری این فیلم، حرف‌های حبیب والی‌نژاد تهیه‌کننده احمد بود. او ماجرای خواب یکی از دوستان شهید احمد کاظمی را تعریف کرد و گفت: یکی از دوستان شهید احمد کاظمی خواب او را دیده بود که گفته بود «بم من را نجات داد.»
دهه شصتی‌ها آبروداری کردند!
فیلم سینمایی «پرویزخان» دومین فیلم روز آخر جشنواره بود که با حضورش شور و حال عجیبی در برج میلاد به ارمغان آورد. کم کم داشت حذف تلخ تیم ملی از جا ملت‌های آسیا و تماشای مسابقه فوتبال در سینمای برج میلاد را از یاد می‌بردیم که پرویز خان دوباره آن حس و حال را زنده کرد.
این فیلم که داستان یک مسابقه فوتبال بین ایران و کویت در شرایط خاص و حساس سیاسی در زمان جنگ است، به دلیل داشتن صحنه‌های فوتبالی بارها مخاطبان حاضر در سالن را به وجد آورد و آنها ستاره‌های تیم ملی در دهه 60 را تشویق کردند. این اتفاق در حالی بود که چند روز پیش ستاره‌های نامدار ایران نتوانستند از پس قطر بربیایند.
علی ثقفی کارگردان این فیلم درباره انتخاب سعید پورصمیمی به عنوان بازیگر نقش پرویز دهداری گفت: امکان پیدا کردن بازیگری را که شبیه به آقای دهداری باشد، نداشتیم. البته برای بنده و تهیه‌کننده مهم بود که بازیگر بتواند شخصیت پیچیده‌ای را خلق کند. در واقع توانایی بازی برای این نقش خیلی مهم بود و به سراغ آقای پورصمیمی رفتیم. با وجود این که ایشان در پذیرش فیلم سختگیری دارد؛ خوشبختانه دو روز بعد از ارسال فیلمنامه با ما تماس گرفتند و نقش را پذیرفتند.
آقای پورصمیمی در کار ما معلم بود و با ایشان سه ماه تمام دورخوانی داشتیم. سعید پورصمیمی وقت و انرژی زیادی در زمان پیش‌تولید گذاشت و در هنگام تولید هم به یاد ندارم که یک روز دیالوگ‌ها را حفظ نباشد یا بدون آمادگی سر صحنه بیاید.
پایان بخش فیلم‌های جشنواره امسال فیلم سینمایی «شور عاشقی» ساخته داریوش یاری بود.
آیا شور عاشقی به سرنوشت «رستاخیز» مبتلا می‌شود؟
یاری در نشست خبری این فیلم گفت که «شور عاشقی» را با هدایت دلش ساخته است. او بیان کرد: شاید اگر قرار بود با منطق و عقل این فیلم را بسازیم، به هزار و یک دلیل نباید می‌ساختیم. عشقی که داشتیم بالاترین دلیل ساخت این فیلم بود.
این سینماگر به یک سوال مهم هم پاسخ داد. او در پاسخ به این پرسش که آیا این فیلم هم به سرنوشت فیلم «رستاخیز» دچار می‌شود؟ توضیح داد: ما تلاش کردیم که این اتفاق رخ ندهد. آقای مجید مجیدی از زمان تدوین فیلمنامه تا تدوین فیلم کنار ما بودند و تمام نگرانی ما این بود که از ذهن آیینی مخاطب و پر از ایمان مخاطب بمانیم و مخاطب ما را باور نکند. حدود 30 کارشناس در بنیاد فارابی این فیلم را تماشا کردند. حتی گاهی هم مقاومت می‌کردم و برخی به من هشدار می‌دادند که مراقب باش. من در این فیلم مراقب بودم که به اهل سنت هم توهینی نشود. حدود 30 سال است که با این مفاهیم همراه هستم و کتاب‌های خیلی زیادی خواندم. فیلم «شور عاشقی» را فیلم داریوش یاری ندانید بلکه ارادت سینمای ایران بر بارگاه حسین بن علی (ع) بدانیم.
پیام احمدی‌نیا که نقش شمر در این فیلم را بازی می‌کند تاکید کرد که دوست داشته نقش شمر را طوری بازی کند که کسی آن را بازی نکرده باشد.
او گفت: تصویر شمر در تعزیه در ذهن همه ما نقش بسته است. در فیلمنامه نیز شمایلی از این شمر وجود داشت اما من سعی کردم از این تصویر کمی فاصله بگیرم. به طور مثال من دوست نداشتم شکم بارگی یا شراب خوردن شمر را نشان دهم و می‌خواستم در رفتار، این موارد به مخاطب متبادر شود.
انتهای پیام/