ترویج نمادهای منحط دربازار لوازم التحریر کودکان /چه کسانی به اسباب بازی ها و نوشت افزارها نظارت می‌کنند؟

این روزها شاهد ترویج روزافزون نوشت افزارها و اسباب بازی هایی با نمادهای منحط غربی و برگرفته از انیمیشن های خارجی هستیم، شاید خانواده ها به این نمادها توجه نکنند اما هر کدام هدف خاصی را دربر دارد و بخشی از فرهنگ ما را نشانه گرفته است. دو سال پیش که برای سیسمونی پسرم وسایل مختلف تهیه می‌کردم، زمان تهیه اسباب بازی هیجان زده بودم، عروسک‌های پولیشی تا برقی و باطری خور مختلف و بازی‌های فکری چیز‌هایی بود که برای خرید به ذهنم می‌رسید، اما زمانی که برای تهیه وسایل به بازار می‌رفتم در همان برخورد اول با اسباب بازی‌های رنگ و وارنگ اغوا می‌شدم و پولم را تمام می‌کردم. یکی از اسباب بازی‌هایی که به همین ترتیب تهیه کرده بودم را خوب به خاطر دارم، خیلی دوستش داشتم یک اسب بزرگ خوابیده پولیشی بود که به رنگ زرد با شاخ هفت رنگ و من همان لحظه که این عروسک را دیدم آن را خریدم. بعد‌ها هم پسرم آن را خیلی دوست داشت و سوارش می‌شد و به قول خودش پیتیکو، پیتیکو می‌کرد. مدتی پیش در گردش‌های همیشگی یکی از این فضا‌های مجازی با نمادی روبه رو شدم که دقیقا روی این عروسک رنگ آمیزی و طراحی شده و متوجه شدم که نماد یکی از این گروه‌های منحط غربی است. سخت ناراحت شدم که چرا با آگاهی این عروسک را تهیه نکردم. حال اسباب بازی که می‌توانست برایم نماد خاطره انگیزترین روز‌های زندگی‌ام و همینطور پسرم باشد را دوست داشتم که به سطل زبال خیابان بیاندازم، چون تحت هیچ شرایط تفکرات این گروه از افراد را دوست نداشتم. شاید برای خیلی از ما این اتفاق افتاده باشد و اصلا متوجه آن نشده باشیم، چون نسبت به این نماد‌ها آگاهی نداریم. به راستی چقدر از این نوع اسباب بازی‌ها و نوشت افزار‌ها در کیف و در اتاق‌های بچه هایمان است؟ چرا خرید وسایل با نماد‌های سخیف و برگرفته از تفکرات غربی برایمان بی اهمیت شده است؟ در این باره با آقای «محسن حموله»، رییس چندین دوره جشنواره اسباب بازی و مدیرکل سرگرمی‌های سازنده و بازی‌های رایانه‌ای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به گفتگو نشستیم. «محسن حموله» مدیرکل سرگرمی‌های سازنده و بازی‌های رایانه‌ای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ««محسن حموله» مدیرکل سرگرمی‌های سازنده و بازی‌های رایانه‌ای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانانمحسن حموله» مدیرکل سرگرمی‌های سازنده و بازی‌های رایانه‌ای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان*جناب حموله سال‌هاست که با نماد‌های عجیب و غریب تا منحطی روبه رو هستیم که برگرفته از انیمیشن‌ها تا تفکرات گروه‌هایی غربی است که روی اسباب بازی‌ها یا نوشت افزارهایمان مثل دفتر تا مداد و خودکار و وسایل دیگر تحریر بچه‌ها منعکس شده است. در یک دوره شاهد بودیم که این نماد‌ها به خاطر پویا شدن تولید داخل کاهش پیدا کرد، اما حال باز با ضعف بازار داخلی و عدم نظارت صحیح، شاهد افزایش این روند نامناسب هستیم. چرا در این زمینه فعالیتی نمی‌شود و چه کار می‌توان برای بهتر شدن اوضاع از این نظر در بازار انجام داد تا چنین ابزار‌هایی با نماد‌ها به دست مصرف کننده نرسد. ببینید در حوزه سرگرمی مثل اسباب بازی‌ها و نوشت افزار‌ها فعالیت‌هایی در چند سال اخیر به ویژه پس از دوره شیوع ویروس کرونا که وضعیت تولید محدودیت‌هایی هم داشت، با مشوق‌هایی روبه رو شد و وضعیت تولید سمت و سوی خوبی پیدا کرد، اما به هر حال نظارت بر این وضعیت کم است و نهاد‌های متولی باید نظارتشان را روی محصولاتی که متأسفانه برخی هم الگو‌های غربی دارد، بیشتر کنند. در حوزه سرگرمی یک دبیرخانه حاکمیتی تحت عنوان شورای نظارت بر اسباب بازی داریم که فعالیت هایش براساس مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی و مکانش نیز در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان به ریاست مدیرعامل کانون پرورشی است. این دبیرخانه تنها مرجع حاکمیتی است که در حوزه سرگرمی اسباب بازی، واردات و تولیدات داخل باید حرف اساسی بزند. در بحث واردات هر چه در حوزه سرگرمی از مبادی قانونی باید وارد شود، با مجوز این شورا صورت می‌گیرد اگر غیر از این باشد، حکم قاچاق دارد و متولیان دستگاه‌های نظارتی و انتظامی با هماهنگی شورای نظارت بر اسباب بازی نسبت به تذکر و جمع آوری آن‌ها اقدام می‌کنند. اما در حوزه داخل هر اسباب بازی بخواهد تولید شود نیز باید مجوز شورای نظارت را داشته باشد. در این شورا یک کمیسیونی تحت عنوان ثبت طرح و صدور مجوز اسباب بازی فعال است که همه طرح‌ها در آن بررسی می‌شود. اگر علائم، نشانه‌ها و موارد خلاف و غیر اخلاقی روی اسباب بازی‌ها، جعبه‌ها و کاراکتر‌ها باشد یا هر آنچه که دستورالعمل بازی‌ها است را رعایت نکنند، مجوز نمی‌گیرند. البته بماند که برخی با زیرکی‌هایی که دارند، در فرآیند بازی یا هر چیز دیگری تفکر بچه‌ها را به بازی می‌گیرند، لذا این‌ها در این کمیسیون بررسی می‌شوند. غیر از این هم شورای نظارت دارای دوازده عضو در شورای سیاست گذاری است که این دوازده عضو از اعضای وزارت آموزش و پرورش، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، سازمان صدا و سیما، سازمان تبلیغات اسلامی تا خود کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان هستند. این‌ها هر کدام حسب وظیفه ذاتی و مسئولیت خود در حوزه فرهنگ و نوشت افزار‌ها می‌توانند کار کنند، بنابراین این‌ها اگر گام هایشان هماهنگ باشد، ما جریان‌های موازی مان کمتر و بنابراین نظارت و اطلاع رسانی مان بهتر می‌شود. مثلا اگر صدا و سیما با همکاری سازمان نظارت و تولید کنندگان اسباب بازی و نوشت افزار، بتواند برنامه‌های مناسبی تولید محتوا کند و به اطلاع مردم برساند، خیلی از این مشکلاتی که شما به آن اشاره کردید را نخواهیم داشت. به شرطی که این مسائل در رسانه ملی مطرح و مردم هم بدان اعتماد کرده و آگاه شوند. شما خودتان باور دارید که خیلی از این عناصری که در کاراکتر اسباب بازی‌ها یا شکل و شمایل نوشت افزار‌ها دیده می‌شود، منحط و برای فکر بچه‌ها مضر هستند؟ شما خودتان باور دارید که خیلی از این عناصری که در کاراکتر اسباب بازی‌ها یا شکل و شمایل نوشت افزار‌ها دیده می‌شود، منحط و برای فکر بچه‌ها مضر هستند؟شما خودتان باور دارید که خیلی از این عناصری که در کاراکتر اسباب بازی‌ها یا شکل و شمایل نوشت افزار‌ها دیده می‌شود، منحط و برای فکر بچه‌ها مضر هستند؟قطعا همینطور است بسیاری از این علائم به گروه‌های شیطان پرستی، همجنس گرایی و گروه‌های منحط غربی مرتبط هستند که شاید خیلی از این‌ها را خانواده‌ها حتی به گوششان هم نرسیده باشد. حال تصور کنید این‌ها روی نوشت افزار و اسباب بازی ما قرار می‌گیرد و ناخودآگاه بچه و خانواده اش را به سمت و سوی دیگری می‌برد. یک جایی خانواده‌ها حتی اگر مطلع هم شوند خودشان را به ندیدن می‌زنند، چون از لحاظ اقتصادی تغییرات به صرفه اقتصادی نیست. به نظر من هر برنامه و جریانی که تولید می‌شود و به بازار می‌آید با یک هدفی تولید می‌شود و قطعا تأثیر خود را می‌گذارد و اگر منفی باشد می‌تواند برای فرهنگ ما مخرب و آسیب زا باشد، اما اگر مثبت باشد می‌تواند تأثیر خوب خود را بگذارد. اینکه تصور کنیم یک کارتون، کاراکتر یا علامتی بدون هدف در بازار بیاید، یک حرف بیهوده است. خانواده‌ها شاید سطحی نگری کند که مثلا حالا دفتر مشق فرزندشان علامت هفت رنگ همجنس بازی داشته باشد و این بی اهمیت است، در حالیکه اینطور نیست، تفکر این علامت هم به مرور بر افراد اثر می‌گذارد. خود غرب می‌داند که کار فرهنگی زودبازده نیست و زمان ده ـ پانزده ساله می‌خواهد تا اثرش مشخص شود و آن جریان در ذهن بچه‌ها شکل بگیرد، بنابراین به دنبالش می‌روند وتولید می‌کنند و اگر ما هم با الگو‌های اسلامی خود همین کار را انجام دهیم، قطعا اثر مثبت خواهیم گرفت وگرنه در این جنگ خواهیم باخت. شما در این سال‌ها در کانون پرورشی چه کار‌هایی در این راستا انجام دادید، آیا دغدغه شما بوده است؟ شما در این سال‌ها در کانون پرورشی چه کار‌هایی در این راستا انجام دادید، آیا دغدغه شما بوده است؟شما در این سال‌ها در کانون پرورشی چه کار‌هایی در این راستا انجام دادید، آیا دغدغه شما بوده است؟بله قطعا ما در کانون برحسب دستور رهبری که دغدغه شان در حوزه کاراکتر اسباب بازی و طراحی آن بود، یک اتاق فکر به راه انداختیم و خروجی اش برگزاری رویداد ملی ایده آل زا بود، این جریان در کشور به راه افتاد و توانستیم در چهار دوره برپایی، عده‌ای بالغ هزار نفر را که به طراحی اسباب بازی علاقه دارند، شناسایی و آن‌ها را تربیت کنیم. همین الان ۱۸۰ تا ۲۰۰ اسباب بازی با الگو آماده است تا در اختیار تولید کنندگان علاقه‌مند قرار بگیرد و این آثار به فرهنگ ایرانی اسلامی اضافه شود. البته خود کانون هم چند نوع طرح در این زمینه تولید و به بازار ارائه کرده است. *آقای حموله شما به اهمیت رسانه ملی اشاره کردید، اما این نکته را نیز نباید غافل شد که از همین شبکه‌های کارتونی تلویزیونی، انیمیشن‌هایی پخش می‌شود که غربی هستند و به سرعت هم عروسک‌ها و نوشت افزارش روانه بازار می‌شوند، اما در نقطه مقابل ما خیلی کار داخلی کم داریم که از آن‌ها مردم برای تهیه اسباب بازی و نوشت افزار استقبال کنند. شاید تنها چند کار طرح شهید که بچه‌ها حتی اسم این شهدا را هم نمی‌دانند و انتظار داریم مورد علاقه بچه‌ها هم باشد. در این زمینه تعارضات را چطور باید حل کرد. حرف شما درست است من در همان زمان که مسئولیت در شورای سیاست گذاری نظارت بر اسباب بازی داشتم، در جلساتمان مدیر شبکه پویا هم به عنوان نماینده سازمان صدا و سیما دعوت بودند، اما حتی یک بار هم به هر دلیلی پا به جلسه‌ها نگذاشتند، حال چطور می‌توان انتظار داشت که نهاد‌ها و سازمان‌ها با هم هماهنگ شوند و وظایف خود را به درستی انجام دهند و معضلی نداشته باشیم؟ این تنها یک نمونه بود که اشاره کردم. به هرحال اعضای شورای سیاست گذاری به هدفی مشخص انتخاب می‌شوند، یکی از اهداف هم همین رسانه ملی است که ما جلساتی با آن‌ها گذاشتیم و گفتیم که آن‌ها به راحتی می‌توانند در حوزه تولید اسباب بازی با تولید کنندگان فعالیت‌های مشترکی انجام و آن‌ها را معرفی کنند، اما این اتفاق نیافتاد. به هر حال همان جشنواره ملی اسباب بازی را که ما برگزار کردیم و خروجی‌های زیادی هم از تولید کنندگان موفق ایرانی داشت، می‌توانست با صدا و سیما برنامه سازی و به طور مثال محصولاتشان معرفی شود. متأسفانه همه جا نگاه مالی بر حوزه فرهنگ تسلط دارد متأسفانه همه جا نگاه مالی بر حوزه فرهنگ تسلط داردمتأسفانه همه جا نگاه مالی بر حوزه فرهنگ تسلط داردبله ما باید در حوزه فرهنگ از نگاه مالی دور شویم. کانون پرورشی تلاش کرده تا با برگزاری نشست‌های تخصصی در رویداد ایده آل زا با اساتید داخلی و خارجی معتبر، آخرین یافته‌هایشان براساس سرگرمی و هدف مناسب را شناسایی و آن‌ها را از طریق رسانه ملی اطلاع رسانی کند، اما متأسفانه به دلیل همین تسلط نگاه مالی و بازرگانی این اتفاق نمی‌افتد. ما باید از الان برای کودک و نوجوان برنامه داشته باشیم چرا که از آن طرف غرب برای کودک و نوجوان ما برنامه ریخته است، برای اینکه بتوانیم تسلط تفکر خود را داشته باشیم باید برنامه مناسب تولید کنید و در اختیار تولید کنندگان قرار دهیم وگرنه می‌شود همین که می‌بینیم و در بازار وجود دارد. جناب حموله از بحث سیاست‌گذاری‌ها که جدا شویم، خود خانواده‌ها را چطور باید مجهز به آگاهی رسانی کنیم که بدانند چه چیز برای تفریح و تحصیل بچه هایشان تهیه کنند که مناسب است. به هر حال خانواده‌ها به خاطر گرفتاری که دارند این روز‌ها شاید خیلی به مقوله فرهنگ در سبد خانوارشان توجه نداشته باشند و روز به روز هم از این سبد فرهنگی و کتابخوانی دورتر می‌شوند. ما پیشنهادی که برای مردم داریم این است که فرزندانشان را عضو کتابخانه‌های کانون کنند تا بتوانند از اسباب بازی‌ها و کتاب‌هایی که مورد علاقه شان است، استفاده داشته باشند. حتی مربیان کانون در خیلی از زمینه‌ها مثل همین مباحث فرهنگی و جریانات مختلف می‌توانند به خانواده‌ها و بچه‌ها مشاوره بدهند و آگاهی شان را بالا ببرند؛ بنابراین شاید بی انصافی باشد که بگوییم مدام برای بچه‌ها بازی‌های فکری و کتاب و اسباب بازی‌های مختلف تهیه کنند، اما این را می‌توانیم از مردم بخواهیم که به مراکز کانون بیایند و بچه هایشان را عضو کنند و ازاین محصولات که مناسب تفکر بچه‌ها است، استفاده کنند. اگر این دست کار‌ها را نکنیم در آینده خیلی ضرر خواهیم کرد. بیشتربخوانید بیشتربخوانیدعلل و درمان ترس از مدرسه در کودکانعلل و درمان ترس از مدرسه در کودکانعلل و درمان ترس از مدرسه در کودکانعلل و درمان ترس از مدرسه در کودکانمنبع: فارس باشگاه خبرنگاران جوانوب‌گردیوبگردی