شیعه به انسانی‌ترین، پراحساس‌ترین و معقول‌ترین فرهنگ می‌بالد
امروز وظیفه‌ی ماست تا به جامعه بشریت برسانیم که در مکتب اهل بیت علیهم‌السلام، انسانی‌ترین، زیباترین، پراحساس‌ترین و در عین حال، معقول‌ترین فرهنگ را داریم و به آن می‌بالیم.
خبرگزاری فارس از قم _ اعظم ربانی: رافت و رحمت و مهربانی آن، زبانزد است، هم دشمنان قبول دارند -که البته از بیان آن واهمه دارند- هم دوستان به آن افتخار می‌کنند، اسلام را می‌گویم؛ همان دینی که از ۱۴ قرن پیش، آوازه آن سراسرگیتی را پُر کرده است، همان دینِ انسان دوست و صاحب ارزش‌های انسانی، پیامبرش مظهر صلح، صفا، عشق، محبّت و انسان دوستی، تا جایی که قرآن او را «رحمه للعالمین» معرفی کرده و گفته است: «وَ ما أَرْسَلْناک إِلَّا رَحْمَهً لِلْعالَمِینَ؛ ما تو را جز رحمت برای جهانیان نفرستادیم.
همو که نامش از صبحگاهان تا شام، زینت ماذنه‌هاست، یادش لطیف‌تر از باران است و به جان انسان، لطافت می‌بخشد، خُلق و خویَش همچون باغبان مهربانی است که دستان گرم و پرمحبّتش را بر گلبرگ‌های گلستان امّت خویش می‌نوازد و خوبان و خوب‌رویان و گشاده‌دستان عالَم، گدایی خانه پر از محبّت او را می‌کنند.
آقای بزرگواری که دل‌سوزترین فرد نسبت به هم نوعانش بود و اگر این حسّ سرشار در او موج نمی‌زد، محال بود خداوند ردای پیامبری را به دوشش بیندازد، او به امّت خود پاکی و زلال بودن را آموخت و با آموزه‌های خود، درس انسانیّت و بشردوستی را به شیوه‌ای برای عالمیان تدریس کرد که تا قرن‌ها، حسّ زیبا و اثر نورانی آن در دل‌ها به یادگار ماند.
عالمان عصر ظهور نیز که در جایگاه شاگردِ شاگردان آن گرامی قرار دارند، چنین روش‌ها و منش‌های زیبای او را آموختند و به کار بستند؛ تا جایی که الگوی دیگران نیز گردیدند؛کم نبودند و نیستند بزرگان و فقیهانی که با پیروی از سنت و سیره نبوی و علوی، دل‌های آماده و پاک مردم را شیفته‌ی مهربانی‌های انسانی کردند و به بیان زیبای پیامبر اعظم(ص) «اَحَبُّکُمْ اِلَى اللّه ِ اَحْسَنُکُمْ اَخْلاقا»، خود را محبوب‌ترین در نزد خداوند نمودند.
یکی از این افراد، مرحوم آیت‌الله صافی گلپایگانی بود که در ایام دومین سالگرد ارتحال او هستیم. همو که چهره متبسّمش، ابروی گشاده‌اش، خاطره‌ای خوش و به یاد ماندنی برای کسانی که او را ملاقات نمودند، به جای می‌گذاشت، او شاگرد خوبی برای مکتب اهل بیت(ع) و معلم ارزشمندی برای شاگردان و ارادتمندان خود در انتقال پیام‌ها و رفتارها به آنان بود.
او که در آخرین اوراق دفتر حیات خویش، شیخ المراجع لقب گرفت و عمر مبارکش از یک قرن فزونی یافت، رنگ مهربانی و نوع دوستی در رفتارش کم نشد و شاهد این ادعا، فرزندان و شاگردان و دوستان او هستند.
یکی از زیباترین جلوه‌های رفتاری این مرجع تقلید که بازتاب بین المللی در رسانه‌های جهان داشت، بوسه او بر دستان طلبه‌ی جوانی بود که آمده بود تا در مراسم عمامه گذاری، لباس سربازی امام زمان ارواحنافداه به تن کند.
روشن است که کارکرد کنش‌هایی نمادین و پُرمعنا چون بوسه‌ی یک مرجع تقلید بر دستان یک غیر هم‌وطن، هم‌رنگ، هم‌سن، هم‌زبان و...، از صدها ساعت منبر و وعظ و خطابه، بالاتر و اثر آن بیشتر است، آن هم در شرایطی که جامعه جهانی، هر روز شاهد رفتارهای نژاد‌پرستانه از سوی کسانی است که گوش عالم را از صدای طبل توخالی حقوق بشر پُر کردند و یکی پس از دیگری، بر جنایات روزانه نه! ساعت به ساعت خود، اضافه می‌کنند، به گونه‌ای که زانوی سنگین و خشن‌شان، همواره بر گلوی مظلومان سیاه و سفید عالم فشرده می‌شود تا مبادا صدای نفس نفس زدن‌های آنان، به گوش جنایتکاران و آدم‌کشان رسد.
امروز وظیفه‌ی ماست تا به جامعه بشریت برسانیم که در مکتب اهل بیت علیهم‌السلام، انسانی‌ترین، زیباترین، پراحساس‌ترین و در عین حال، معقول‌ترین فرهنگ را داریم و به آن می‌بالیم.
باید در جهانی که قُلدران و مستکبران آن، با تاسیس سازمان‌ها و گروهک‌های تروریستی چون داعش، میلیادها دلار برای اسلام‌هراسی و نفرت‌پراکنی علیه مسلمانان هزینه می‌کنند، بتوانیم روشن‌ترین پیام‌های انسان‌دوستی و صلح‌طلبی مسلمانان را به کل دنیا مخابره کنیم.
امروز لازم است در فضای رهای مجازی که الگوریتم‌ها، پیش‌فرض‌های ذهنی را بر خشن‌نمایی شیعیان تعریف کرده‌اند، شیعه علوی را که در حقیقت چشمه‌ای زلال از رودخانه‌ی آبی اسلام ناب محمدی است را در یک قاب اصیل و عمیق بگذاریم و با راهکارهای فرهنگی مناسب، برای جامعه جهانی در اقصی نقاط عالم، نمایش دهیم تا به مهمترین رسالت و وظیفه امروز خود که «جهاد تبیین» است، عمل کرده باشیم و این مهم امکان‌پذیر است؛ کافی‌ست هنر و خلاقیت را با تدبیر درآمیزیم و از چنین قاب‌های نمادین، پرمغز و پرمعنا که به وفور در اختیار داریم، صدها فرآورده فرهنگی بسازیم و آن را منتشر نمائیم.
پایان پیام/۷۸۰۳۴