شناسایی خطری در کودکان که ساختار مغز آنها را تغییر می دهد

محققان خطری را در پنج سالگی اول زندگی کودکان شناسایی کرده اند که ساختار مغز آن‌ها را تغییر می‌دهد. محققان قرار گرفتن در معرض آلاینده‌های هوا، به‌ویژه در پنج سال اول زندگی، را با تغییراتی در ساختار مغز مرتبط دانسته‌اند که ممکن است کودکان را مستعد ابتلا به اختلالات روان‌شناختی و شناختی در مراحل بعدی زندگی کند. این مطالعه که در مجله Environmental Pollution منتشر شده است، ارتباطی را در کودکان ۹ تا ۱۲ ساله بین قرار گرفتن در معرض آلاینده‌های هوا در رحم و در طول ۸.۵ سال اول زندگی و تغییرات در اتصال ساختاری ماده سفید مغز نشان داده است. بر اساس نتایج این مطالعه که توسط موسسه بهداشت جهانی بارسلونا (ISGlobal) انجام شده است، هرچه کودک قبل از پنج سالگی بیشتر در معرض آلودگی هوا قرار گیرد، تغییر ساختار مغز در دوران پیش از نوجوانی بیشتر است. دستگاه‌های ماده سفید مغزی، یا دسته‌ها، اتصال ساختاری را با اتصال مناطق مختلف مغز تضمین می‌کنند.اتصال را می‌توان با مطالعه ریزساختار این ماده سفید، نشانگر رشد معمولی مغز، اندازه گیری کرد. اتصال را می‌توان با مطالعه ریزساختار این ماده سفید، نشانگر رشد معمولی مغز، اندازه گیری کرد.ریزساختار غیر طبیعی ماده سفید با اختلالات روانی (مانند علائم افسردگی، اضطراب و اختلالات طیف اوتیسم) مرتبط است. علاوه بر ارتباط بین آلودگی هوا و ریزساختار ماده سفید، این مطالعه همچنین ارتباط بین قرار گرفتن در معرض ذرات ریز (PM۲.۵) و حجم پوتامن، ساختار مغزی درگیر در عملکرد حرکتی و فرآیند‌های یادگیری را تبیین کرده است. از آنجا که پوتامن یک ساختار زیر قشری است، عملکرد‌های گسترده‌تر و کمتری نسبت به ساختار‌های قشری دارد. این مطالعه نشان داد که هرچه قرار گرفتن در معرض PM۲.۵ بیشتر باشد، به ویژه در دو سال اول زندگی، میزان پوتامن قبل از نوجوانی بیشتر خواهد بئد. آن کلر پینتر، محقق مؤسسه سلامت جهانی بارسلون (ISGlobal) و نویسنده اصلی این مطالعه می‌گوید: «پوتامن بزرگ‌تر با برخی از اختلالات روانپزشکی (اسکیزوفرنی، اختلالات طیف اوتیسم، و اختلالات وسواسی جبری) مرتبط است. پینتر می‌افزاید: جنبه جدید مطالعه فعلی این است که دوره‌های حساسیت به آلودگی هوا را تعریف می‌کند. ما میزان قرار گرفتن در معرض را با استفاده از یک مقیاس زمانی دقیق‌تر با تجزیه و تحلیل داده‌ها به صورت ماه به ماه اندازه گیری کردیم، بر خلاف مطالعات قبلی که داده‌ها در مرحله سوم تجزیه و تحلیل شدند. در این مطالعه، ما قرار گرفتن کودکان در معرض آلودگی هوا را از زمان بارداری تا سن ۸.۵ سالگی به صورت ماهانه تجزیه و تحلیل کردیم. اثرات حتی در سطوح آلودگی که با استاندارد‌های اتحادیه اروپا مطابقت دارد مشاهده می‌شود. نقطه قوت دیگر این مطالعه این است که داده‌های تجزیه و تحلیل شده از یک گروه بزرگ متشکل از ۳۵۱۵ کودک که در مطالعه نسل R ثبت نام کرده بودند، یک مطالعه کوهورت آینده نگر و مبتنی بر جمعیت از جنین تا بزرگسالی در یک جامعه شهری چند قومی در روتردام، هلند به دست آمده است. برای تعیین میزان قرار گرفتن هر شرکت کننده در معرض آلودگی هوا در طول دوره مطالعه، محققان سطوح روزانه دی اکسید نیتروژن (NO۲) و ذرات معلق (PM۲.۵ و PM۲.۵ جذب) در خانه‌های آن‌ها را در طول بارداری مادر تا ۸.۵ سالگی برآورد کردند. زمانی که شرکت کنندگان بین ۹ تا ۱۲ سال مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند، برای بررسی ارتباط ساختاری و اندازه ساختار‌های مختلف مغز در آن زمان، MRI مغز انجام شد. پینتر توضیح می‌دهد: «یکی از نتایج مهم این مطالعه این است که مغز نوزاد نه تنها در دوران بارداری، همانطور که مطالعات قبلی نشان داده است، بلکه در دوران کودکی نیز به ویژه در برابر اثرات آلودگی هوا آسیب پذیر است.» منبع:gulfnow.co/mix باشگاه خبرنگاران جوانعلمی پزشکیکلينيک