روایت‌های شنیدنی دو عضو سابق گروهک منافقین از شستشوی مغزی اعضا

بجنورد- دو عضو سابق سازمان مجاهدین خلق نحوه جذب خود به این سازمان و شستشوی مغزی اعضا را تشریح کردند. به گزارش خبرنگار مهر، چهل و یکمین شب خاطره موج‌های بی‌قراری با عنوان «تاریک‌خانه‌های سازمان» سه شنبه شب در حالی در مجتمع فرهنگی و هنری گلشن بجنورد برگزار شد که ابراهیم خدابنده و علی اکرامی، دو تن از اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق به تبیین و تشریح نحوه جذب افراد به سازمان و پیوستن خود به این سازمان مخوف پرداختند. خبرنگار مهرخدابنده در زمره افرادی بود که سال ۵۹ به این سازمان پیوست و با یادآوری روزهایی که استقلال دغدغه جوانان بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بود، اظهار کرد: سازمان از این خواسته جوانان سو استفاده می‌کرد. این عضو جدا شده مجاهدین خلق که مجموعه «فرقه‌ها در میان ما» را در زمانی که زندانی بود ترجمه کرده گفت: این تجربه تنها مختص ایران نیست و باید در اختیار دنیا قرار بگیرد که چگونه یک نفر با شعارهای فریبنده و مطابق با میل و خواسته جوانان آن دوران، نسبت به جذب افراد گام بر می‌دارد و از این افراد مغایر با شعارها استفاده می‌کند و آن‌ها را به کار می‌گیرد. خدابنده در بخش دیگری از سخنانش پیچیدگی ذهن دانشجو، اعتماد به نفس بالا و کاذب در کنار نداشتن تجربه اجتماعی را از علل مهم جذب جوانان به ویژه دانشجویان به این فرقه برشمرد. وی با بیان اینکه یک پژوهشگر با مطالعه روی افراد در فرقه‌های مختلف به وجود ایراد و اشکال در خانواده رسیده است، افزود: متأسفانه بیشتر افرادی که جذب این فرقه شدند، حمایتی از سوی خانواده نداشتند و این خلاء را با پیوستن به فرقه مجاهدین خلق پر کردند. خلاءخدابنده بهره‌گیری از تکنیک کنترل ذهن و مغزشویی را دیگر اهرم به کار گرفته از سوی سازمان برای جذب افراد برشمرد و تصریح کرد: اگر افراد به تکنیک‌های مغزشویی آشنا باشند هیچ وقت گرفتار نمی‌شوند؛ امروزه در بسیاری از کشورها بحث کنترل ذهن و مغزشویی در مدارس گنجانده شده است. این عضو سابق سازمان مجاهدین خلق با بیان اینکه ایران در موقعیتی قرار گرفته است که دشمن از هر طرف تلاش می‌کند تا افرادی را جذب کند، گفت: مناقشات سیاسی و گروه‌های مختلف زیاد است و هر کس می‌خواهد از موضع و منافع خودش کار انجام دهد. این عضو سابق مجاهدین به نقل خاطرات و عواملی که او را به تجدید نظر رساند اشاره کرد و افزود: جدا شدن از فرقه سخت بود و به کمک بیرونی نیاز داشت؛ زیرا فردی که در چنبره ذهنی این فرقه قرار می‌گیرد، همه آن چیزی که بیرون فرقه است را فاسد و شیطانی می‌داند و نیازمند تلنگر بیرونی است. او که تحقق راه سعادت و بهروزی ملت ایران را در زمان عضویت در گروهک منافقین از طریق این سازمان می‌دانست، بیان کرد: بعد از دستگیری تا ۲ سال بر سر مواضعم بودم. خدابنده واکسینه شدن جوانان برای دچار نشدن به این سازمان‌ها را ضروری دانست و ادامه داد: در کنار خانواده بودن بسیار می‌تواند عامل مهمی باشد. علی اکرامی، از دیگر اعضای سابق گروهک منافقین در این محفل از تجربیات و خاطرات خود پیرامون پیوستن به این سازمان سخن گفت. نویسنده مجموعه «قصه ناتمام برای دخترم» که به بیان ناگفته‌های ۲۵ ساله‌اش از عضویت در این سازمان پرداخته است، گفت: تبعیض طبقاتی و فقر با وجود سرمایه عظیم موجود در آن سال‌ها علت جذب من به سازمان بود. وی افزود: در آن زمان به دنبال راهی برای رهایی مردم از این وضعیت بودم و با شعارهای پر جذبه سازمان خام شدم. اکرامی که زمانی سازمان مجاهدین خلق را مدینه فاضله‌ای برای رسیدن به شکوفایی اقتصادی و آزادی مردم می‌دانست، افزود: رفته رفته این فضا شکسته شد و در خلوت خود به بازگشت فکر می‌کردم.