منافقین همواره در کنار دشمنان ایران ایستادند

شهرکرد_نماینده مردم بروجن در مجلس شورای اسلامی گفت: منافقین روزی در درون این کشور بودند و دست در دست بیگانگان گذاشتند.

حجت‌الاسلام امیرقلی جعفری در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، اظهار کرد: کشور و ملت قهرمان ایران جز بزرگ‌ترین قربانیان تروریست در دنیا هستند و حدود ۱۶ تا ۱۷ هزار شهید ترور تاکنون در این کشور به ثبت رسیده است.

وی تصریح کرد: در هیچ کشوری آمار به این حد زیاد از شهدای ترور به ثبت نرسیده است اما رئیس جمهور، نخست وزیر، رئیس قوه قضائیه، نمایندگان مجلس و مردم عادی همه و همه کسانی هستند که به دست منافقان کوردل در ایران ترور شده‌اند.

جعفری بیان داشت: در این کشور تروریست‌ها با چراغ سبز مجامع بین‌المللی و آمریکای جنایت‌کار از بالاترین رده‌ها در نظام تا بسیجیانی که در جبهه می‌جنگیدند و شهید نمی‌شدند اما در محله خود به دست این افراد ترور می‌شدند، را از بین بردند.

نماینده مردم بروجن در مجلس شورای اسلامی یادآور شد: ایران بزرگ‌ترین قربانی تروریست در دنیا بوده و این بی‌انصافی و جفا است که کشوری که چنین سرمایه‌هایی را در مواجه با تروریست از دست داده را متهم به تروریست کنیم.

وی خاطرنشان کرد: تروریست بزرگ‌ترین سرمایه‌های این کشور را گرفت و علت آن این بود که ایران در حال مقتدر و مستقل شدن، در دنیا بود و نقش منافقین در این مورد بسیار پررنگ است.

جعفری افزود: منافقین کسانی هستند که در درون این کشور بوده و دست در دست بیگانگان گذاشتند و خیانت به این مردم، این کشور و این آب و خاک کردند.

نماینده مردم بروجن در مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینکه یکی از نمونه‌های خیانت‌های منافقان به این کشور این است که وقتی از کشور فرار کردند در کنار دشمنان ایران که آن زمان صدام بود و امروز نظام سلطه است ایستادند و علیه کشور خودشان توطئه‌آفرینی کردند.

جعفری یادآور شد: سرنوشت نفاق چیزی جز ذلت، خواری و دریوزگی نیست، منافق باید هر روز جلوی بیگانگان دست دراز کند تا حمایت‌شان کند.

وی ادامه داد: هر کسی که به ملت، سرزمین و مردمش پشت کند نتیجه‌ای جز بدبختی برایش ندارد.

نماینده مردم بروجن در مجلس شورای اسلامی گفت: کسی که به ملت، خاک و سرزمینش پشت کرده باید بداند سزای جنایتش را با آوارگی می‌بیند.

جعفری اذعان داشت: قتل‌ها و ترورهای منافقان هرگز قابل جبران نیستند، این‌ها دست‌مایه نظام سلطه بوده و در نهایت عاقبتی جز پشیمانی و بدبختی برایشان ندارد.