شدیدترین خشکسالی

هرچند پدیده تغییر اقلیم تنها مختص به عصر حاضر نیست و در اعصار گذشته هم شاهد پدیده خشکسالی در اقصی نقاط ایران بوده‌ایم اما گویا امسال خراسان‌جنوبی شدیدترین خشکسالی را تجربه می‌کند.

خبرگزاری فارس- خراسان جنوبی؛ از آنجایی که شهرستان فردوس در مناطق گرم و خشک واقع شده است دامداران و کشاورزان از گذشته های دور، خشکسالی های زیادی را تجربه کرده اند و بارندگی ها در ۶۰ سال گذشته از ۷۰ میلی متر تا ۲۵۰ میلی متر متغیر بوده و متعاقب چند سال خشکسالی پی درپی، یکی دو سال هم مردم شاهد ترسالی بودند و باران های خوب و به موقعی می بارید.

سال ۱۳۵۷ همزمان با شروع انقلاب اسلامی وضعیت بارندگی درفردوس خیلی خوب بود به گونه ای که مردم در تظاهراتی که برعلیه رژیم طاغوت شرکت می کردند شعار می‌دادند «به کوری چشم شاه زمستون هم بهاره .....».

  بعد از آن زمان هم هرچند سالی یک بار ترسال بوده و به طورمیانگین بارندگی های تقریبا نرمالی را در شهرمان شاهد بودیم. درقبل از انقلاب به یاددارم که چند سال پشت سرهم خشکسالی بود و مراتع و بیابان ها از نظرپوشش گیاهی بسیار فقیر وخشک بود.

در آن زمان مثل حالا این قدر کنسانتره، جو و خوراک دام نبود که از شهرهای دور به فردوس بیاورند و گوسفند های داشتی اغلب از طریق مراتع تغذیه می کردند و گوسفند پرواری هم زیاد نبود و هرکس در منزلش یک یا چند رأس بره  را برای گوشت مورد نیاز خودشان پروار می کردند و از علوفه ی مزارع یا باغات، آنها را تغذیه می کردند.

در یکی از همین سال های خشکسالی یک گله گوسفند که در حاشیه شهر به اصطلاح دامداران پیوال کرده و خُسبیده بودند تا استراحت کنند؛ از فرط خشکسالی شدید اینها این قدر لاغر شده بودند که یک فرد خریدار حاضر شده بود به شرطی که یک پیت حلبی خالی را در وسط گله بیندازد و هر گوسفندی که قدرت بلند شدن را داشته باشد آن را به 10 تومان یعنی یکصد ریال خریداری کند و وقتی آن پیت را در وسط گله انداختند از تمام گله، تعداد خیلی کمی حدود ۷ یا ۸ گوسفند بلند شدند و آن فرد همان ها را خریداری کرد.

این در شرایطی بود که اگرآن گله در ترسالی بود و تغذیه خوبی از مراتع داشتند با انداختن  یک پیت حلبی در وسط گله، حداقل بیش از نیمی گوسفندان بلند می شدند و ازصدای پیت حلبی به اصطلاح دامداران ، رم می کردند ومی ترسیدند.

اگر چه از درگاه خداوند نباید نا امید بود اما امسال آنچه تاکنون اتفاق افتاده ،به نظر بسیاری از فردوسی ها وبه خصوص کشاورزان ودامداران قدیمی ، خشکسالی در یکصد سال گذشته بی نظیر وکم نظیر بوده است به طوریکه درخشکسال ترین سال ها در چهار ماهه اول سال زراعی حداقل ۳۰ تا ۴۰ میلی متر بارندگی بوده اما امسال از ابتدای سال زراعی (اول مهرماه ) تاکنون، کمتر از ۵ میلی متربارندگی بوده که چنین سالی سابقه نداشته و بیم آن می رود به دلیل عدم پوشش گیاهی درتابستان سال آینده هرروز شاهد گرد و خاک و ریزگردهای زیادی باشیم.

بعلاوه اینکه آمار دام ها هم به علت همین خشکسالی های پی درپی به خصوص امسال به طور محسوسی کاهش یافته است  و بیشتردامداران، دامداری را رها کرده و به کارهای دیگرمشغول شده اند.

آنچه در این خشکسالی شدید شاهد هستیم بی تفاوتی همگانی است به طوریکه هیچ کس حاضر نیست حتی با زبان خشک وخالی از خداوند التماسی و در خواستی داشته باشد تا خداوند هم  رحمت و برکاتش را بر ما نازل فرماید.

آنچه را باید بدانیم این  است که خداوند الرحم الراحمین است و بنای مچ گیری از بندگانش را ندارد و با این که خطاها و گناهان،باز هم اگر از او بخواهند،اجابت می‌فرماید؛ چرا که خودش فرموده: مرا بخوانید تا اجابت کنم و در آیه ۲۸ سوره شوری فرموده «واوست خدایی که باران را پس از نومیدی خلق می فرستد و رحمت ونعمت خود را فراوان می گرداند  و اوست خداوندگار محبوب الذات و ستوده صفات»

کلام آخر: اگر نمی خواهید نماز باران بخوایند و اگر نمی خواهید دست ها را به سوی آسمان بلند کنید و از خدا نزول رحمتش را تمنا کنید لااقل یک نگاه معناداری را به آسمان بیندازید.

پایان پیام/