انسان است که با فرآوری استعدادهای خداوندیاش باید ابرها را فرمان باران دهد، ما حق نداریم تسلیم خشکسالی شویم و بر درختهایی بگرییم که هر روز خشکتر میشوند.
خبرگزاری فارس- خراسان جنوبی، یادداشت: ما انسانیم، خلیفه خداوند بزرگ؛ حوادث و جریانها باید در دایره تدبیر ما رقم خورد که مستظهر به تقدیر الهی نیز است.
خدای قادر متعال ما را از رهگذار عبودیت، مثل خویش میکند و قدرت "کن فیکون" میبخشد، این ما هستیم که باید حوادث را فرمان حدوث دهیم.
انسان است که با فرآوری استعدادهای خداوندیاش باید ابرها را فرمان باران دهد، ما حق نداریم تسلیم خشکسالی شویم و بر درختهایی بگرییم که هر روز خشکتر میشوند.
پس فرق انسان و درخت چیست اگر قرار باشد، هر دو تسلیم ِ شویم؟ خدا درجات شهید آگاه و متاله، حضرت آیتالله دکتر بهشتی را روزافزون فرماید که میگفت، "خودت را بهدست حوادث و جریانها نسپار چون خدا تو را آفریده است تا به وجود آورنده جریانها باشی نه تسلیم شونده در برابر جریانها".
او حتی فراتر از دیروز و امروز، به فرداها نظر داشت و صدایش در گوش زمان و زمین به تکرار است که؛ " ای انسان، تو سازنده تاریخ و آینده هستی، تو قیامتت را هم خودت میسازی، حتی بهشت و دوزخ به دست تو ساخته میِ شود. " پس نباید تسلیم شرایطی بشوی که خلاف خواست و طبیعت و منطق بندگی است.
باید بسازد انسان، جامعه را و جهان را باید بسازد منتهی باید دانست که "انسان بهدنبال ساختن خویش میتواند محیط اجتماعی خویش را بسازد. " همان که در کلام جامی بزرگ هم میخوانیم : "ذات نایافته از هستی بخش، کی تواند که شود هستی بخش؟ " اول باید از حضرت هستی بخش، هستی بگیریم تا بعد به مقام هستی بخشی برسیم.
ماه زمانی میتواند زمین را روشن کند که از خورشید نور گرفته باشد، آینه هنگامی به انعکاس نور توفیق مییابد که در مسیر انوار آفتاب باشد؛ هستی چنین است پس هست شویم تا در جایگاه خلیفه الهی، جهان را به منطق عبودیت برسانیم و از بردگی شیطان برهانیم.
باری؛ ما انسانیم، خداوند ما را به خلافت خویش برگزیده است، باید به عبودیت مثل او شویم و جریان ساز باشیم نه تسلیم جریانها.
پایان پیام/۳۶۳۵