حرم شاهچراغ و غمی دیگر

برای مقاومت پیرامون هرگونه ناامنی ابتدا نخبگان باید هوشیاری کافی به خرج دهند و با تبیین صحیح مفاهیم در جامعه حتما زمینه را برای بیان مشکلات و دغدغه­‌های به حق بخشی از جامعه که مطالبه دارند، آماده کنند.

گروه زنان و جوانان خبرگزاری فارس؛ زهرا میرزائی، دکتری مطالعات زنان: مدتی است که زمزمه­های سالگرد وقایع تابستان سال گذشته به گوش می­رسد. آن هم در حالی­که در خلال عزاداری­های دهه اول محرم یک باند گسترده و با برنامه­ریزی برای عملیات­های تروریستی دستگیر و از قتل عام مردم جلوگیری شد.

حال امروز خبر یک حادثه­ی ترورسیتی کور در شهر شیراز به عنوان سومین مکان زیارتی کشور، همه­ی ما را در شوک و غمی بزرگ فرو برد. این مقدمه بدین جهت بیان شد که همه­ی مردم ایران با تمامی اتفاق نظرها و اختلاف عقاید، نگران روزهای آینده هستند. ما نگران تکرار حوادث اینچنینی و به خون کشیده شدن این خاکیم!

گویا این حادثه خنجری بود بر کوله­‌بار نگرانی­های مادران این خاک، برای فرزندان­شان، برای خانواده­شان. هرچند درکنار این چشم­های نگران، همین حادثه نیز موجب شد تا افرادی دیگر ابراز خرسندی کنند. عقده­های خود را نسبت به آرامشی که مقصود همه­ی جان­های پاک است نشان دهند و به صورت غم­بار و اشک آلود ما چنگ­زنند. آنان که امروز حادثه دوم شاهچراغ را دلیل حفظ ارزش­های دیگر می­دانند، به این امر توجه ندارند که کاهش اقتدار و مبارزه با هنجارها و قوانین اجتماعی بستر لازم برای هر بی­قانونی را فراهم خواهد کرد. هنجار کردن بی­قانونی، آنارشی را رواج خواهد داد. همان­طور که در بسیاری از بی­نظمی­های اجتماعی بستر برای تعدی به جان و مال دیگران سهل شده می‌شود.

هرچند در سال گذشته نیز به تعدد شاهد هنجارشکنی و بی‌نظمی اجتماعی بودیم، اما اگر بخواهیم با کسانی که برای وجب به وجب خاک این کشور و برای قطره به قطره خون ایرانیان دندان تیز کرده­اند همراهی کنیم؛ این اتفاق فقط یک پیش نمایش خواهد بود. درحالی که در کشورهای همسایه مکرر شاهد ناامنی و تنش و قتل عام هستیم و از سوی دیگر، درحالی که این روزها شاهد خبرهایی از مراودات سیاسی بین­المللی و زمینه­سازی برای اتفاقاتی هستیم که سال گذشته به دلیل همین ناآرامی ها به تاخیر افتاد، باید همگی دقت به خرج دهیم تا ابعاد مختلف امنیت روانی و اجتماعی خود و دیگر هم­­وطنان خود را فدای منفعت طلبی دیگرانی که عموما در این میدان حضور ندارند، نکنیم.

برای مقاومت پیرامون هرگونه ناامنی ابتدا نخبگان باید هوشیاری کافی به خرج دهند و با تبیین صحیح مفاهیم در جامعه حتما زمینه را برای بیان مشکلات و دغدغه­‌های به حق بخشی از جامعه که مطالبه دارند، آماده کنند. اگر نسل پرسش­گر گوشی برای شنیدن داشته باشد و فضایی برای جهت دادن به هیجانات خود داشته باشد به دامن بیگانه پناه نخواهد برد و نا آگاهانه مقصود خود را از مسیر اشتباه نخواهد یافت. از سوی دیگر مهم­ترین نقش را خانواده­ها ایفا خواهند کرد که با حمایت و درک عزیزان خود، باید زمینه را برای حفظ امنیت اجتماعی فراهم کنند.

باید به این درک برسیم، درحالی که در مرزهای این خاک مقدس گروهک­های تروریستی کمین کرده­اند تا از کوچکترین فرصت برای ضربه زدن به این ملت استفاده کنند- همان­طور که طبق اخبار بازماندگان داعش مسئولیت این عملیات را به عهده گرفته­اند- برای این حرامیان، عقیده و انتخاب افراد تفاوتی نمی­کند. آنان به دنبالی ویرانی این میهن و منافع سخیف خود هستند و لازم است تا عاقلانه در این برهه به آینده عزیزان خود بیاندیشیم. باید عبرت گیریم از سال­هایی که بر همسایگان‌مان گذشت، از آنچه به عنوان انقلاب رخ داد ولی در نهایت ویرانی و داغ بود.

در نهایت مهم­ترین مطالبه از حاکمیت این است که دولت با صبوری بستری برای گفتگو و تعامل و از آن مهم­تر برای تخلیه­ی هیجانات نسل جوان ایجاد کند و در گام بعدی با رعایت اصول امنیتی حقایق را برای عموم جامعه بیان کند. مردم باید بدانند که هرروز در جای­جای این کشور چه رخ می­دهد. که بدانند اگر بخواهیم آرامش و امنیت روانی را در جامعه تامین کنیم به نهایت توان نهاد حاکمیت نیاز داریم.

مردم از حاکمیت انتظار دارند برای مدیریت درست آنچه در روزهای آینده در فضای رسانه و کف خیابان­ها رخ خواهد داد عملکرد سریع و صحیح داشته باشند. در کنار اینها مدیریت بحران نهاد حاکمیت و افراد موثر در فضای رسانه نیز می­تواند از حجم تنش­ها بکاهد.

پایان پیام/