در جستجوی نقطه عطفی برای پرواز

روی هیاهوی زمین به دنبال عطفی برای پرواز بود. تمرینی برای تسلی، اما تسلیم شدن را تجربه نکرده بود؛ اینکه نفس سرکش را ذبح کند و امیال و هواهای نفسانی را لگام بزند. خبرگزاری فارس شیراز؛ سمیه انصاری فرد: رستگاری آسمان روی هیاهوی زمین پخش میشد و عابران، با دل‌های خسته به دنبال قرارگاهی امن و او خسته‌‌تر از هر عابری زیر سلوک ابر و آفتاب ، دنبال سایه‌ای می‌گشت. خبرگزاری فارس شیراز؛ سمیه انصاری فرد:خبرگزاری فارس شیراز؛ سمیه انصاری فرد:دل را به لحظاتی بابرکت گره زده بود تا دل کندن را بیاموزد. دل کندن از تعلقات و هر چه او را به زمین پیوند میزد. شنیده بود روز دل کندن است. روز آزموده شدن، قربانی کردن نفس در میدان جهاد اکبر. شنیده بود «فدیناه بذبحٍ عظیم» دلش را کف دست گرفته بود و به افرادی که در اطرافش از هر دری حرف می‌زدند، چشم دوخت اما انگار کسی را نمی‌دید و صدایی نمی‌شنید. ساعاتی پیش، مسجد محله میزبان او و سایرین بود و دعای عرفه با نوایی جان‌فزا قرائت شد. دعایی سراسر نور و برکت... قصد داشت از این دعا و این دو روز مقدسِ متوالی، خوشه‌چینی کند. مدتها بود دل به موسم حج باخته بود و این روزها، مثل دل‌سپردگان، دغدغه راهی شدن داشت. می‌خواست همچون سال‌ها پیش به طواف عشق برود و مبهوت عظمتِ سرزمین اسرار شود اما اکنون که به جبر زمانه، راهی زیارت نشده بود ، دلش پرستوی مهاجری شد که در نهان‌خانه آرام نمی‌گرفت. هر سال می‌گفت امسال موسم حج می‌روم، رفتن برایش زیبا بود و ماندن جلوه‌ای نداشت آن هم در برهوت منیت‌ها و خودخواهی. دلش تجربه لحظاتی ناب می‌خواست. که دیگر باره طواف را تجربه کند و در رمی جمره، به شیطان نفس بکوبد... ساعتی پیش دعای عرفه را شنیده بود، لمس کرده بود و روح و جان سپرده بود. و اکنون شامگاه عید قربان، آرام نمی‌گرفت. و روی هیاهوی زمین به دنبال نقطه عطفی برای پرواز بود. تمرینی برای تسلیم، تسلیم شدن را تجربه نکرده بود. اینکه نفس سرکش را ذبح کند و امیال و هواهای نفسانی را لگام بزند. اما این روزها برای قربانی کردن خواسته‌های نفسانی، دست و پا میزد. هنوز رستگاری آسمان، لحظات ناب هدیه می‌کرد و او تصمیم گرفت در روز عید قربان، قدمی خیر بردارد برای دستگیری از درمانگان. با گذشتن از مال خود قدم در راهی گذاشت که وجود خودش، قربانگاه خواسته‌ها و امیال شد. انتهای پیام/س