حسرت بزرگ برای پیراهن طلایی که از دست رفت/ صفرزاده: ای کاش فاصله‌ام 2 دقیقه بود نه یک ثانیه

رکابزن المپیکی می‌گوید: به خاطر یک ثانیه اختلاف پیراهن طلایی تور ایران - آذربایجان را از دست دادم و همچنان حسرت آن را می‌خورم. سعید صفرزاده در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، در مورد عملکردش در تور دوچرخه سواری ایران - آذربایجان اظهار داشت: مسابقات در سطح بسیار بالایی برگزار شد و تیم‌های خوبی حضور داشتند. با توجه به اینکه به خاطر کرونا دو سال مسابقات زیادی در جهان برگزار نشده بود، همه خیلی با انگیزه آمده بودند و تیم‌های آلمانی و بلژیکی نفرات اصلی خود را به همراه داشتند. با این شرایط کار برای رکابزنان ایرانی از جمله خود من سخت شده بود. وگوخوبیکروناوی عنوان کرد: رکابزنان ایران هم با توجه به مسائل اقتصادی در دو، سه سال گذشته نتوانسته‌اند در مسابقات زیادی حاضر شوند. خود من با این وجود تنها به خاطر یک ثانیه پیراهن طلایی را از دست دادم و واقعا حسرت آن را خوردم. اگر این زمان دو دقیقه بود، حسرت نمی‌خوردم اما یک ثانیه واقعا ناراحت کننده بود. آن راقهرمان دوچرخه سواری ایران تاکید کرد: با همه این مسائل به نظرم نتیجه‌ای که کسب کردم شاید از پیراهن طلایی هم بالاتر بود، چون آماده سازی خوبی نداشتیم و مسابقه تدارکاتی هم نرفته بودیم. صفرزاده با اشاره به اینکه به احتمال زیادی سال آینده لژیونر می‌شوم، گفت: پس از تور ایران - آذربایجان با یکی دو تیم اروپایی و آسیایی صحبت کردم و اگر توافقی حاصل شود سال آینده خارج از کشور رکاب خواهم زد. اگروی در مورد اینکه تیم آینده اروپایی خواهد بود یا آسیایی افزود: حضور در اروپا به دلیل داستان‌هایی که در بحث ویزا وجود دارد سخت است و بنابراین باید همه جوانب را بسنجیم. یکی دو تیم آسیایی هم هستند و همانطور که گفتم با هر تیمی توافق حاصل شود، قرارداد می‌بندم. رکابزن المپیکی با اشاره به اینکه فدراسیون با زورگویی و تهدید دوچرخه المپیک را از من گرفت، تاکید کرد: دوچرخه را کمیته ملی المپیک به رکابزن المپیکی داده بود و این جزو اموال فدراسیون نبود، اما  هاشم کندی تیمم را تهدید به کسر امتیاز کرد و من هم برای اینکه حواشی کمتر شود، دوچرخه را به آنها دادم. زورگوییکمیته ملی المپیکپایان پیام/ پایان