قصه‌گویی یکی از بهترین روش‌های ترویج کتابخوانی است
مهسا یغمایی، کتابدار بخش کودک کتابخانه مرکزی تبریز به عنوان برگزیده مرحله منطقه‌ای دومین ۲سالانه قصه‌گویی نهال امید، قصه‌گویی را نمایی از زندگی و تجربیات پیشینیان که در ذهن مخاطب نقش می‌بندد، دانست.
به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، مهسا یغمایی، کتابدار بخش کودک کتابخانه مرکزی تبریز به عنوان برگزیده مرحله منطقه‌ای دومین ۲سالانه قصه‌گویی نهال امید، قصه‌گویی را نمایی از زندگی و تجربیات پیشینیان که در ذهن مخاطب نقش می‌بندد، دانست.
یغمایی، روند برگزاری دومین دوره ۲سالانه قصه‌گویی نهال امید را مطلوب ارزیابی کرد و گفت: برگزاری جشنواره‌های قصه‌گویی گامی در جهت هر چه بهتر شدن ارائه خدمات به اعضای کتابخانه خواهد بود؛ زیرا پویایی کتابخانه‌ها نیازمند به‌روز بودن خدمات کتابخانه‌ها و ارائه فعالیت‌هایی جهت برطرف کردن نیازهای مطالعاتی نسل جدید است.
یغمایی متذکر شد: پیدا کردن یک قصه خوب و مناسب، اولین کاری است که یک قصه‌گو باید انجام دهد؛ زیرا اگر قصه‌اش درست انتخاب نشود و با معیارهای یک قصه مناسب سازگار نباشد نه تنها هیچ تأثیری بر مخاطب نمی‌گذارد، بلکه زحمت او را هم به هدر می‌دهد.
کتابدار بخش کودک کتابخانه مرکزی تبریز تصریح کرد: حضور در این دوره سبب شد دقیق‌تر به متن داستا‌ن‌ها نگاه کنم و بیشتر به سلایق گروه‌های سنی توجه داشته باشم تا بتوانم قصه‌هایی مناسب سن و سلیقه مخاطبانم انتخاب و در اجرای قصه‌هایم راحت‌تر و خلاقانه‌تر از ابزارها استفاده کنم؛ چون قصه‌گو تصویرگری است که با استفاده از توانمندی.های خود و تناسب درستی که میان گفتار و حرکات دست و صورت ایجاد می‌کند، نمایی از زندگی و تجربیات پیشینیان را در ذهن مخاطب نقش می‌زند تا او را به صورت غیرمستقیم از این تجربیات بهره‌مند کرده و راه و رسم درست زندگی را به او نشان دهد.
وی ادامه داد: در جهان امروز و در کشورهای صنعتی و پیشرفته علی‌رغم رسانه‌های مدرن دیداری و شنیداری، قصه‌گویی نه تنها کنار گذاشته نشده بلکه، با برپایی جشنواره‌های متعدد در گروه‌های سنی مختلف از آن به عنوان یک فعالیت جذاب، موثر و نشاط بخش پاسداری می‌شود. بعضی از این جشنواره‌ها با سابقه‌های طولانی و به‌طور منظم، اهالی قصه‌گویی را به سمت خود می‌کشانند و زمینه تبادل تجربه را برای آنها فراهم می‌آورند. قصه.گویی در کارگاه‌های جنبی چنین فستیوال‌هایی به‌طور جدی و با دریافت هزینه‌های قابل توجهی به علاقه‌مندان آموزش داده می‌شود و قصه‌گویان گواهینامه دریافت می‌کنند تا بتوانند به صورت یک حرفه از آن بهره ببرند.
یغمایی گفت: رشته.های خاصی در دانشگاه‌های این‌گونه کشورها به عنوان داور در فستیوال‌ها حضوری جدی دارند و با مباحث نظری خود موجب ارتقای سطح علمی کار می‌شوند. با این حساب کتابداران نیز باید نگاه ویژه‌ای نسبت به قصه.گویی به عنوان یک مهارت ضروری جهت جذب اعضاء به کتابخانه و استفاده از منابع کتابخانه داشته باشند زیرا قصه‌گویی یکی از بهترین روش‌های ترویج کتابخوانی است. هر کتابدار با دانستن اصول صحیح قصه‌گویی می‌تواند مفاهیم کتاب‌ها را به صورت خلاقانه به مراجعان ارائه دهد و آنان را به مطالعه مفید ترغیب کند.
وی بیان داشت: قصه‌گویی باعث ارتباط مستقیم کتابدار با اعضاء شده و حتی می‌تواند به صورت غیرمستقیم به ارائه خدمات مشاوره.ای بپردازد، از این‌رو جشنواره قصه‌گویی بهانه‌ای است تا کتابداران دانسته‌های خود را با یکدیگر به اشتراک گذاشته و از دانسته‌ها و تجربیات دیگران استفاده کنند.
یغمایی گفت: به نظرم در این دوره از جشنواره، کتابداران بسیار حرفه‌ای‌تر ظاهر شده‌اند و به دلیل گذارندن دوره‌های قصه‌گویی با ایده‌های نو به قصه‌گویی پرداختند. من به شخصه توانستم از این قصه‌گویی‌ها ایده‌های بسیاری برای اجرای قصه‌های بعدی بگیرم.
وی اضافه کرد: در مرحله استانی آخرین نفری بودم که روی صحنه رفتم، دانش‌آموزانی که برای تماشای قصه‌گویی‌ها آمده بودند دیگر خسته شده بودند و می‌خواستند هرچه زودتر سالن را ترک کنند. اوایل قصه من همراه با ترس و استرس بود و این ترس و استرس را در چهره دانش‌آموزان و یکی از معلمینی که در ردیف آخر نشسته بودند، می‌دیدم تا اینکه به قسمتی از قصه رسیدم که دیو ترسناک قصه ناگهان احساس می‌کنه مادرش را پیدا کرده و ذوق زده می‌شود، که یک آن خنده‌های بلند معلمی از ته سالن کم مانده بود حواسم را از ادامه قصه پرت کند و خنده‌ام بگیرد و باعث شد همه افراد حاضر در سالن شروع به خندیدن کنند و خستگی از تن همه در بیاد.
پایان پیام/س