شهادت یک رؤیا در ژاندارمری رشت

شهیده رویا باقری زنده‌دل در تاریخ ۲۸ اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۵۵ توسط مأموران ساواک رژیم منفور پهلوی، در مقابل منزل خود در محله ژاندارمری رشت، مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به درجه رفیع شهادت نائل شد.

به گزارش خبرگزاری فارس از رشت،  وقتی امت ما، «الله اکبر» را بر بام خانه‌ها و سطح خیابان‌ها بر سر رژیم طاغوت فریاد کشیدند، همان سلاح را برداشته و به جبهه‌ها رفتند و در یورش به متجاوزان بعثی به کار گرفتند، چون راه، همان راه بود و ایمان، همان ایمان و ملت، همان ملت.

وقتی امت ما اسلام را می‌خواستند، می‌بایست بهایی از «خون» بپردازند چرا که «حکومت اسلامی» و دین خدا عزیزتر از جان‌ها بود. این خون‌ها همه پای «شجره طوبی» انقلابی اسلامی ریخته شد.

هم خون شهیدان ۱۵ خرداد و هم خون شهیدان بهمن خون رنگ و ۱۹ دی و ۱۷ شهریور؛ پیروزی انقلاب و گلگون کفنان فیضیه و دانشگاه؛ هم خون مظلومان شهید کردستان به دست گروهک‌های کومله و دمکرات، هم خون شهدای ترور و بمب‌گذاری‌های منافقان، هم خون شهیدان درگیری با سوداگران مرگ و اشرار مسلح شرق کشور هم خون شهیدان جبهه‌های جنگ در غرب و جنوب میهن اسلامی، هم خون شهیدان خلیج خونین فارس، در نبرد با ناوهای آمریکایی هم خون شهیدان بی دفاع و مظلوم از زنان و کودکانی که در بمباران و موشک ها باران ها ریخته شد.

همه و همه ... در یک مسیر و در یک بستر مقدس بود «دفاع» از اسلام و انقلاب این‌ها را می‌طلبید. این ملت هنوز آماده‌اند چون به بیعت خویش با امام راحل (ره) و فرزند خلف او امام خامنه‌ای و میثاق با قرآن پشت نکرده و نخواهند کرد. شهیده «رؤیا باقری زنده‌دل» از جمله شهیدانی است که مظلومانه به شهادت رسید و خون عزیزش هدیه به اسلام و قرآن و ولایت شد.

شهیده رؤیا باقری زنده‌دل در تاریخ ۲۰ مردادماه سال ۱۳۳۶ در خانواده‌ای مؤمن و مذهبی در تهران دیده به جهان گشود.

وی به دلیل ضعف مالی و شرایط نامساعد اقتصادی خانواده نتوانست تحصیل کند و به همین دلیل همراه با مادرش خیاطی می‌کرد و از این طریق درآمد روزانه خود را به دست می‌آوردند.

او با توجه به اینکه خانواده‌اش ازنظر اقتصادی وضعیت نامطلوبی داشتند از همان ابتدای کودکی طعم تلخ فقر و نداری را چشیده بود و درد مردم فقیر و مستضعف را درک می‌کرد.

او بسیار مهربان، دلسوز، فداکار و خانواده‌دوست بود و خود را وقف کمک‌رسانی به همه می‌کرد و هر کاری که از دستش برمی‌آمد انجام می‌داد.

رؤیای قصه ما به مردم احترام می‌گذاشت و به همین دلیل خانواده و خانم‌های منطقه به‌واسطه این خصوصیات اخلاقی او را خیلی دوست داشتند.

 او ایثار، تواضع، فروتنی و ازخودگذشتگی را از کودکی و از همان دوران طفولیت به‌صورت عملی آموخته بود و تا آخر عمر کوتاهش نیز بدان پایبند بود.

آن‌ها بعد از مدتی زندگی در پایتخت و شهر تهران با توجه به شرایط خاص خانواده به استان گیلان و شهر رشت مهاجرت کردند.

وی در سال ۱۳۵۳ و درحالی‌که ۱۷ سال سن داشت بنا به سنت پیامبر اکرم (ص) ازدواج کرد و حاصل این ازدواج نیز یک پسر به نام امیر شد.

شهیده رویا باقری زنده‌دل، سرانجام در تاریخ ۲۸ اردیبهشت سال ۵۵ در اثر درگیری مأمورین رژیم منفور پهلوی (ساواک) با گروه چریک‌های فدایی خلق جلوی در منزل او مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به درجه رفیع شهادت نایل شد.

او شایستگی این فوز عظیم را داشت. چون مانند بانوی نمونه اسلام حضرت فاطمه زهرا (س) مدت زیادی در این دنیای فانی زندگی نکرد و به جوار حق تعالی شتافت.

پیکر پاک و مطهر شهیده رویا باقری زنده‌دل، پس از تشییع مظلومانه مردم شهر رشت در گلزار شهدای این شهر در وادی تازه‌آباد به خاک سپرده شد.

پایان پیام/۸۴۰۰۷