تله استبداد یا صندوق رأی

کسی که به دنبال شکل‌گیری یک کلونی از آراء خارج از صندوق است، در واقع تولید خارج از رحم مردم‌سالاری را تجویز می‌کند که عاقبتی جز مرگ ندارد.

فارس پلاس؛ دیگر رسانه‌ها - سعید توتونکار در یادداشتی نوشت: برخی دم از تحریم انتخابات می‌زنند و در دل مردم بر سر پاسداشت آن بذر تردید می‌افکنند. ایشان چه هدفی را در مبارزه با صندوق دنبال می‌کنند؟. به نظر می‌رسد استبداد در تلاش است تا دوباره مدیریت فضای جامعه و در نتیجه قدرت حکمرانی را به دست بگیرد. کسانی که معتقدند اگر مردم به آنان رأی ندهند حتما غلط رأی داده‌اند، می‌خواهند قدرت خودشان را به رخ ملت بکشند. اما مردم همیشه دنبال ساختن هستند و حتی فرصت‌های جزیی بهبود و اصلاح را قدر می‌دانند، چه رسد به موقعیت سازنده ممتاز انتخابات را. صندوق برای ایرانیان با مبارزه به دست آمده است. آنها می‌دانند عبور از صندوق نوعی ارتجاع است. پرت شدن به گذشته. عقب‌ماندگی سیاسی و رسیدن به نقطه ما قبل آغاز. رأی سلبی قطعا چیزی را تعیین نمی‌کند؛ بلکه تنها یک سری فرصت‌ها و امکانات را نفی می‌کند. تغییر در مسیر تخریب. تمرین انتخاب نکردن و نامش را انتخاب گذاشتن و افتخار کردن به آن، همان چیزی است که استبداد نیاز دارد. کسی که به دنبال شکل‌گیری یک کلونی از آراء خارج از صندوق است، در واقع تولید خارج از رحم مردم‌سالاری را تجویز می‌کند که عاقبتی جز مرگ ندارد.

آنها می‌خواهند صندوق را خالی کنند و فرصت انتخاب را از بین ببرند و در این تصمیم خشن و شیطانی، نه پیروزی خودشان که شکست مردم را جشن بگیرند. همواره شاهد غم آنان از شادی ملت بوده‌ایم. قطعا نه به صندوق، آری به هیچ چیز نیست. ساختن نیست. سوختن و نابود کردن است. انتقام از نظام با لگدمال کردن حق و امکان مردم بسیار ناجوانمردانه است. به ویژه نظامی که اساسا مردمی است. این ضربه مستقیم به مردم و سرمایه‌گذاری کلان آنها روی زیست بهینه اجتماعی‌شان است.

کسانی که همواره در عمل شکست خورده‌اند و در شعار زیاده‌روی کرده‌اند و با بزرگنمایی خود، مردم را کوچک شمرده‌اند، اعتقاد مبنایی به صندوق ندارند. اگر صندوق برای آنان قدرت نزاید آن را انکار می‌کنند و سلامت و اصالت آن را زیر سؤال می‌برند. خاطره افراد و جریاناتی که تلاش می‌کردند صندوق را در یک فرایند تدریجی بی‌معنی کنند و تنها پوسته‌ای نمایشی از آن باقی بگذارند هنوز در ذهن مردم باقی است.

مأموریت جمهوری اسلامی ایران اساسا قوی‌سازی ملت است تا از استبداد آسیب نبیند و حکومت به عنوان امانت الهی، بر دوش و دل همه نفرات ملت حفظ شود. جمهوری اسلامی انتخابات را برای تثبیت جایگاه مردم برگزار می‌کند نه اثبات خودش. جمهوری اسلامی را مردم ثابت کرده و می‌کنند. انتخابات تمرین دوره‌ای رفع و دفع استبداد است. همواره کسانی هستند که به مصادره اراده مردم می‌اندیشند. عده‌ای را از گردونه انتخابات کنار می‌کشند و در برابر رأی مردم قرار می‌دهند. آنها به جای تقسیم حکومت و قدرت به تکثیر و تعمیم استبداد می‌اندیشند. زیرا هر گاه مردم دچار فساد خودرأیی و استبداد شدند آنگاه ناگزیر فساد حکومت استبدادی را خواهند پذیرفت. اما ملتی که با ایثار صدها هزار شهید و‌ جانباز، اسلام و انقلاب و ایران را حمایت کرده از خودخواهی و خودرأیی و خودپرستی گذشته، استبداد را پشت سر گذاشته، وارد دوره بلوغ سیاسی خود شده است. مشارکت در انتخابات در هر دوره یخ استبداد را آب می‌کند و اجازه شکل گرفتن به آن نمی‌دهد. انتخابات ضد استبداد است. مردم یاد می‌گیرند که شخصیت اجتماعی خویش را ارتقاء بخشند و از انواع استبداد پرهیز کنند. چه استبداد فردی راحت‌طلبانه و کامجویانه و برتری‌طلبانه و زیاده‌خواهانه و چه استبدادهای جمعی و گروهی و حزبی و قومی و قبیله‌ای و جناحی  و حزبی و از هر نوع استبدادی. ولایت فقیه درست در همین نقطه ایستاده و از مردم می‌خواهد به کمک او بشتابند و نگذارند استبداد بر صندوق پیروز شود.

اندیشه استبدادی در طی قرن‌ها، سم مخدر استبداد را ذره ذره به خورد مردم داده است. مردم با انقلاب اسلامی به طرد و ترک استبدادِ رأی و تمرین کرامت انسانی روی آوردند. مسیری که قدرت را در تک تک افراد  ذخیره می‌کند و صندوق را تهدید نمی‌داند. ولی فقیه شهوت انباشت قدرت ندارد. او به همراه مردم و پا به پای آنان و دوشا دوش ایشان، در حال خودسازی فردی و اجتماعی است. تشکیل جمهوری اسلامی، بخشی از مسیر خودآگاهی و خودشناسی و خودسازی و خودبسندگی مؤمنانه است. ولایت فقیه ضامن عبور سلامت مردم از دوران اندیشه استبداد است. ولایت فقیه نهاد ضد استبداد است.

جامعه‌ای که وارد مشارکت انتخابات می‌شود یک گذار بزرگ‌اندیشانه را تجربه می‌کند. دارد تمام استبدادهای خرد و کلان موجود در میان خویش را آب می‌کند. از بین می‌برد. این برای کسانی که کاسبان استبداد بودند یا کیسه برای آن دوخته، به نوبت نشسته بودند و‌ گمان می‌کردند، انقلاب فرصتی بکر برای آنان است، بسیار گران تمام می‌شود.

پویایی مردم در اجتماع، پایایی مردم‌سالاری دینی را به دنبال دارد. حضور مردم در صحنه امکان استبداد سازمان یافته و انتشار یافته را از بین می‌برد. عبور از صندوق یعنی خراب کردن تمام این مسیر. یعنی فرصت دادن مجدد به استبداد به خودکامگی به هرج و مرج به بی‌نظمی و برهم‌ریختگی.

صندوق‌های تحقیر شده یعنی تصمیمات سست و ضعیف و شکننده. یعنی عدم اعتماد به نفس و شکست در برابر سهم‌خواهی‌ها و تهدیدها. ما برای رسیدن به نقطه مطلوب مردم‌سالاری دینی به مشارکت نیاز داریم. برای ساختن آینده‌ای که در آن هر شخص به منزله سهامدار حکومت از تمامیت آن پاسداری می‌کند و حکومت به هر شخص به عنوان صاحب خود خدمت‌رسانی می‌نماید.

پایان پیام/غ