آداب و آئین های کهن کرمانشاهیان در ماه مبارک رمضان

کرمانشاه- کرمانشاهیان هرساله با غبارروبی مساجد و خانه‌تکانی ماه رمضان را آغاز می‌کنند و در این ماه با آداب و آیین های ویژه، فرایض دینی را انجام می دهند. خبرگزاری مهر - گروه استان‌ها- رؤیا متکیائی: مردم هر شهری در ایران، برای بسیاری از مناسبت‌های ملی و مذهبی خود، آیینهای ویژه‌ای برگزار می‌کرده‌اند رمضان نیز یکی از مناسبت‌های اسلامی است که پس از ورود به ایران رنگ و بویی ایرانی به خود گرفت و مردم هر منطقه، آئین‌های رمضان را به شیوه خود برگزار می‌کنند. خبرگزاری مهر - گروه استان‌ها- رؤیا متکیائی:خبرگزاری مهرروزه‌داری در زبان کُردی روژه، روژیتی و روژوانی نام دارد و در گذشته رسم بر این بود کسانی داوطلب می‌شدند و برای سحری خانه‌های دیگر روزه‌داران را دقُّ‌الباب کرده و صاحب خانه را بیدار می‌کردند اکنون نیز این رسم با وجود وسایل ارتباطی هرچند کمرنگ‌تر اما باقی مانده و عدّه‌ای برای بیدار کردن روزه‌داران هنگام سحر، درب خانه‌های آنان را می‌کوبند. رسم بیدارباش با آئین شلیک گوله توپ در سحر رسم بیدارباش با آئین شلیک گوله توپ در سحررسم بیدارباش با آئین شلیک گوله توپ در سحردر قدیم در روستاهای کرمانشاه برای اذان صبح و مغرب و به هنگام افطار با شلیک گلوله توپ ندا می‌دادند و افرادی مسئولیت این کار را برعهده داشتند. براساس مستندات تاریخی در اغلب نقاط استان عده‌ای معروف به جارچی در کوچه‌ها راه می‌افتادند و با کوبیدن طبل مردم را بیدار می‌کردند و در شهر کرمانشاه و در دوره قاجار هم سلاح توپ را مجهز به گلوله مشقی می‌کردند و نیمه شب‌ها با شلیک آن، شهروندان را از نزدیک شدن به زمان اذان صبح خبردار می‌کردند و رؤیت هلال ماه رمضان هم با شلیک همین توپ اعلام می‌شد و خواندن مناجات و سحری‌خوانی نیز از روش‌های بیدارکردن مردم در استان کرمانشاه بود. خوراکی‌های ویژه سفره‌های سحری و افطار خوراکی‌های ویژه سفره‌های سحری و افطارخوراکی‌های ویژه سفره‌های سحری و افطاردر ماه رمضان بازار غذاهای سنتی و محلی کرمانشاه به راه است و حلیم کرمانشاهی، آش عباسعلی، آش ترخینه، خورشت خلال، سیب پلو، خوراک چنگال، شیر برنج، کوفته، شله زرد و کله گنجشکی که همه با روغن اعلای حیوانی درست شده‌اند وشیرینی های محلی کرمانشاهی مثل کاک و نان برنجی هم پای ثابت سفره‌های رمضانی مردم این منطقه هستند که در کنار نان روغنی، زولبیا و بامیه، شیره انگور، حلوا و خرما قرار می‌گیرند. آش عباسعلی تاریخچه ای به اندازه ۲۰۰ سال دارد در آن زمان آشپز متدین و ماهری به نام عباس علی نذر می‌کند که هر شب در مسجد به مردم آشی ویژه بدهد تا آنها روزه خود را با آن آش افطار کنند. در این این آش از گوشت، نخود، لوبیا، عدس، پوره گندم، سبزیجات معطر، روغن کرمانشاهی و ادویه جات استفاده شده بود که مزه‌ای منحصر به فرد به آن می‌دادند. سال‌ها بعد، این آش پرملات به نام آشپز آن یعنی عباسعلی در کرمانشاه معروف می‌شود و به یکی از غذاهای مورد علاقه مردم تبدیل می‌شود. حالا، بعد از ۲۰۰ سال، یاد عباس علی متدین در هر ماه رمضان بر سر سفره‌های افطاری مردم زنده می‌شود و مردم با این عقیده که چنین آشی متبرک و خوش یمن است، آن را نذری می‌دهند. خوراک چنگال خوراک چنگالخوراک چنگالخوراک چنگال هم یکی دیگر از خوردنی‌های پرطرفداری کرمانشاهی است که نوعی شیرینی محسوب می‌شود و این خوراک مخلوطی است از نان و روغن کرمانشاهی و شکر که به عقیده کرمانشاهی‌ها، روزه دار را تا افطار نگه می‌دارد و حلیم کرمانشاهی خوردنی خوشمزه تقریباً پای ثابت همه سفره‌های افطاری در کرمانشاه است. کرمانشاهی‌ها برای سفره افطاری تدارک ویژه‌ای می‌بینند و معمولاً هر شب در خانه‌های مردم این استان سفره‌های افطاری برای پذیرایی از میهمانان پهن می‌شود و همچنین آنها در برخی شب‌ها هم رسم «کاسه همسایه» را به‌جا می‌آورند. در این رسم برخی خانواده‌ها به میزان یک وعده کامل غذای افطاری خود را به همسایه خود می‌دهند و این رسم در طول ماه رمضان برقرار است. برگزاری عزاداری و مراسم شب‌های قدر برگزاری عزاداری و مراسم شب‌های قدربرگزاری عزاداری و مراسم شب‌های قدرمردم کرمانشاه همه‌ساله در شب‌های قدر در مساجد و تکایا مناجات و عزاداری می‌کنند، همچنین آنها مراسم شب‌های قدر را بسیار باشکوه برپا می‌دارند و برخی در این شب‌ها تا اذان صبح عبادت و راز و نیاز می‌کنند. عید فطر عید فطرعید فطرمردم کرمانشاه در صبح روز عید فطر و قبل از اقامه نماز به مسجد و مصلای محل زندگی خود می‌روند تا نماز عید فطر را اقامه کنند و رفتن بر مزار درگذشتگان و دید و بازدید از دیگر رسم‌های این روز در کرمانشاه است و در برخی از روستاهای استان رسم است که در خانه‌ها میهمانی بدهند. کرمانشاهی‌ها رسم دارند که مبلغ فطریه را شب قبل از عید آماده می‌کردند و فردا اول وقت، به خانواده مستمندی که آبرومند و اهل نماز و روزه است هدیه بدهند. این شیوه پرداخت فطریه اگرچه این روزها چندان رایج نیست اما هنوز هم در محله‌های قدیمی و روستاهای کوچک دیده می‌شود.