یادداشت| به معجزه جمع ایمان بیاوریم

آنان که تنها به راه می‌زنند، چندان موفقیتی به‌دست نمی‌آورند اما توفیق کسانی که با همه به راه می‌زنند به تعداد آدم‌هایی که همراه می‌شوند، ضریب پیدا می‌کند.

خبرگزاری فارس- خراسان جنوبی، یادداشت: تنها، به جایی نمی‌رسیم، حداقل به جایی که می‌خواهیم و مقاصد بلندی که آرزو می‌کنیم، نمی‌رسیم. این را هم همه‌مان تجربه کرده‌ایم اما باز هم به‌تنهایی می‌کوشیم و خود را محور می‌پنداریم حال آنکه اگر نگاه‌مان را تغییر دهیم، هم به مقصود نزدیک‌تر خواهیم شد و هم به مقصد.

خدا رحمت کند استاد متاله حضرت آیت الله صفائی حائری را که همواره به عبور از خویش توصیه می‌فرمود که رسیدن به خود هم در همان نهفته بود؛ استاد در صفحه ٢۶ کتاب پیوندهای بریده به این مهم چنین توجه می‌دهد: «آدم‌ها بر یکدیگر تکیه میکنند و حتی پس‌انداز نمی‌خواهند، چون با وجود امکانات و با حضور امنیت، ذخیره، ضرورتی ندارد؛ در این صورت، هرکس حافظ همه است، اگر در جمع ده نفری ما، من از خودم و از لیوانم محافظت کنم، من و لیوانم یک محافظ خواهیم داشت؛ اما اگر همه به یکدیگر توجه داشته باشیم، من و لیوانم ده محافظ خواهیم داشت و این جادوی قدرت، مربوط به جمع هماهنگ و روابط منسجم و سازمان زنده و بیدار است».

این هم به قدرتی تبدیل می‌شود که همواره زاینده اقتدار نگه‌دارنده و سازنده است، از این راه، همه به هدف می‌رسند اما اگر این نظام‌سازی شکل نگیرد بسیاری از نظامات زندگی آسیب خواهد دید.

همچنین به این مطلب هم توجه می‌دهند که «آنچه این هماهنگی و قدرت را می‌شکند، خودخواهی و تکروی است؛ ظلم و جفایی است که ریشه در استغنا و کبر آدمی دارد، که خیال می‌کند در جمع از دست می‌دهد و ضرر می‌کند».

حال آن که ضرر در تنهایی است، موفقیت‌هایی که در جمع حاصل می‌شود پرشمار است؛ این را در مطالعه سرنوشت افراد هم می‌شود دید.

آنان که تنها به راه می‌زنند، چندان موفقیتی به‌دست نمی‌آورند اما توفیق کسانی که با همه به راه می‌زنند به تعداد آدم‌هایی که همراه می‌شوند، ضریب پیدا می‌کند.

به معجزه جمع ایمان بیاوریم. "یدالله مع الجماعه" را از نو بخوانیم، برای ساختن روزهای بهتر در مدار تحول، بکوشیم؛ زندگی بهتر خود ما نیز رهین نگاهی چنین است.

پایان پیام/۳۶۳۵