آیت الله علم الهدی: قیام فاطمی ضامن بقای انقلاب پیامبر(ص) و اسلام شد

نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی گفت: می‌توان نشانه‌های آشکاری در تاریخ یافت که مبارزات حضرت زهرا (س) برای جلوگیری از انحراف رهبری زمینه‌ای را ایجاد کند که نماز و سایر ارکان دین محفوظ بماند.

به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد، آیت‌الله سید احمد علم‌الهدی نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی و امام‌جمعه مشهد در مراسم عزای ظهر شهادت حضرت زهرا (س) که در رواق امام خمینی (ره) حرم مطهر رضوی برگزار شد، اظهار کرد: به همه شما برادران و خواهرانی که مسیری را همراه با شهدا شدید و در عزای مادر سادات در حرم مطهر رضوی اقامه عزا کردید، سلام و درود می‌فرستم، زیرا اقامه عزا در این بارگاه منور از یک جهت حائز اهمیت ویژه‌ای است و آن، تقدیم مراتب اخلاص و اندوه به ساحت قدسی علی بن موسی‌الرضا (ع) است که بر فرش صاحب این خانه، ذات اقدس پروردگار آن را خریداری می‌کند.

وی افزود: بااین‌حال، به‌موازات عشق و ارادتی که از ناحیه همه شما عزیزان نسبت به وجود اقدس زهرای اطهر (س) صورت می‌گیرد، نزد پروردگار به‌مراتب مطلوب‌تر و محبوب‌تر است اگر با معرفت و شناخت نسبت به سیره دختر پیامبر (ص) همراه شود و آحاد دلدادگان حضرت زهرا (س) بدانند که مجاهدت‌های سیاسی آنان نه منحصر در یک مبارزه برای دستیابی به حکومت بلکه تلاشی برای حفظ اسلام و ارکان اساسی دین خدا بود.

نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی در تشریح تفاوت شیوه مبارزه حضرت علی (ع) و زهرای اطهر (س) خاطرنشان کرد: عبدالله ابن عمر از نبی مکرم اسلام (ص) نقل کرده است که ایشان از انحراف دین خدا پس از وفاتشان خبر داده و فرموده بودند که حکومت نخستین زمینه انحراف و نماز آخرین رشته آن است و بر همین اساس، می‌توان نشانه‌های آشکاری در تاریخ یافت که مبارزات حضرت زهرا (س) برای جلوگیری از انحراف رهبری زمینه‌ای را ایجاد کند که نماز و سایر ارکان دین محفوظ بماند.

وی ادامه داد: بااین‌حال، حقیقت این است که در دفاع از اصل دین، رهبر امت یک وظیفه و رهروان او وظیفه دیگری دارند؛ همان‌طور که در جریان ماجرای کوچه هم علی بن ابی‌طالب (ع) می‌توانست دست به قبضه شمشیر ببرد و با ذوالفقارش نه‌فقط متجاوزان به حریم خانه‌اش بلکه کل شهر را برهم بریزد، اما حاضر شد تا همسرش را تازیانه بزنند و با کمندی خودش را کت و بال ببندند، اما در تاریخ این‌طور ثبت نشود که اسلام در مقام یک الگو برای قدرت و حاکمیت در شرایط بحرانی همچون سایر نظریه‌های حاکمیتی دست به شمشیر می‌برد و بهره‌ای از جهاد فرهنگی ندارد.

پایان پیام/