ماجرای یک موفقیت؛ از دوخت لباس برای عروسک‌ها تا راه اندازی کارگاه خیاطی و اشتغال ۴۰ نفر

بانوی کارآفرین شیرازی، از کودکی خیاطی را دنبال کرده و توانسته است در جوانی اولین خیاط خانه را با درآمد خود راه اندازی و اداره کند، او حالا کارگاهی با ۴۰ عضو از بانوان مناطق کم برخوردار را سرپرستی می‌کند.

به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، بانوان بسیاری در گوشه و کنار استان پهناورمان فارس زندگی می‌کنند که با عزم و اراده ای جدی تمام سختی ها و مخالفت ها را پشت سر گذاشته و به جان خریده اند تا به بتوانند به سوی علاقه شان پر بکشند و از آن برای خود پله های ترقی و پیشرفت بسازند. 

بانوانی که با ایده و خلاقیتشان نه تنها خود را مستقل ساخته و به آرزو هایشان دست یافته اند؛ بلکه دست یاری به سوی همنوعانش برده و آنها را نیز به این سمت و سو سوق داده اند. 

امروزه کارآفرینان موفق زیادی وجود دارند که از فرصت هایشان بهینه بهره برده اند و با کوشش فراوان در راه کسب درآمد و اشتغال زایی تجربه های بسیار کسب کرده و با چم و خم مسیر تا رسیدن به اهدافشان دست و پنجه نرم کرده اند و همچون مادری مهربان افراد زیادی را در دامان خود می پرورانند و آموزش می دهند تا بتوانند در روزگاری که ابر اقتصاد روز به روز سنگین تر و سیاه تر می‌شود گلیم خود را از آب بیرون بکشند. 

یکی از این بانوان شیرازی، لیلا اردبیلی است که ۳۰ سال علاقه اش خیاطی را دنبال کرده و روز به روز آن را گسترش می دهد و معتقد است هرجای دنیا که قرار بگیرد می‌تواند با یک نخ و سوزن هنرنمایی کرده و معیشت خود را تامین کند و در صدد است تا بتواند بانوان سرزمینش را همچون خود به موفقیت برساند. 

لیلا اردبیلی، کارآفرین موفق شیرازی خود را اینگونه معرفی کرد: لیلا اردبیلی هستم متولد سال ۱۳۵۵ و بزرگ شده شهر شیراز و اصالتاً شیرازی و به مدت ۳۰ سال مشغول به فعالیت در حوزه خیاطی هستم. 

علاقه زیاد به خیاطی از دوران کودکی آغاز شد
 
او در خصوص نحوه ی ورودش به دنیای خیاطی توضیح داد و گفت: از کودکی بسیار علاقه‌مند به خیاطی بودم و برای عروسک هایم لباس می دوختم، به همین خاطر با راهنمایی های مادرم به هنرستان رفتم و رشته طراحی دوخت را خواندم و در آن رشته فارغ التحصیل شدم.

وی گفت: به خاطر علاقه زیادی که به خیاطی داشتم از همان ابتدای ورودم به هنرستان مشتری جذب کردم و سعی کردم تا جایی که می توانم کار خیاطی را حرفه ای شروع کنم، حتی تابستان ها در زمان هایی که وقت آزاد داشتم حوله می دوختم و روی آن گلدوزی می کردم و علاوه بر آن کارهای دستی زیادی انجام می دادم و نمایشگاه می گذاشتم و کارهایم را می فروختم. 

وی افزود: اینها باعث شده بود بتوانم تا حدودی خرج تحصیلم را فراهم کنم، از آنجایی که هنرستان بودم و در رشته ای عملی تحصیل می کردم هزینه های زیادی داشتم که از این راه می توانستم حدود نصف مخارج تحصیلم را تامین کنم. 

افتتاح اولین خیاط خانه با درآمد از خیاطی 

او ادامه داد: بعد از فارغ التحصیلی در خانه پدری مشغول به خیاطی شدم، بعد از گذشت مدتی رفت و آمد و ازدحام مشتری در خانه بسیار زیاد شده بود؛ بنابراین تصمیم گرفتم خیاط خانه‌ای راه بیندازم.

اردبیلی گفت: در همان کوچه نزدیک محل زندگیمان، خانه ای را با مخارج خودم کرایه کردم و با یک چرخ خیاطی اولین خیاط خانه ام را راه انداختم، هیچ تبلیغی برای گسترش کارم انجام ندادم تنها کار با کیفیت به مشتری هایم تحویل می دادم و این باعث شد کم کم شناخته شوم و افراد زیادی به من مراجعه کنند.

او افزود: ابتدا تک دوزی انجام می دادم، بعد از گذشت مدتی در کنار تکدوزی؛ سری دوزی و همکاری با تولیدی ها را شروع کردم، به این صورت که طرح های مانتو به تولیدی ها می دادم و آنها دوخت می کردند، بعد از آن کارگاه هایی را راه اندازی کردم به این صورت که برشها زده می‌شد و کار در خانه ها برای دوخت پخش می شد.

وی ادامه داد: با مهاجران زیادی در ارتباط بودم و در سری دوزی ها با آنها کار می کردم تا اینکه با بنیاد امید فردا آشنا شدم و مدتی به عنوان مربی در آنجا فعالیت کردم.

این بانوی کارافرین ادامه داد: پس از آن در چند همایش به عنوان سخنران شرکت کردم، آنجا برای خانم ها می گفتم که سر سوزن پول زیادی خوابیده است و از آن می توانند به درآمد برسند و آن‌ها را مشتاق به کسب درآمد از هنرهایشان می کردم. 

او اولین درآمدهای کسب کرده با تلاش های خودش را به یاد آورد و گفت: به دلیل اینکه از دوران نوجوانی کار می کردم اولین درآمدم را به یاد نمی آورم اما یادم است که از زمانی که اولین خیاط خانه ام را افتتاح کردم از درآمدش به خیلی از خواسته‌هایم رسیدم در صورتی که خیلی از افراد به من می گفتند چطور می خواهی از پس اجاره این خیاط خانه بربیایی و من دقیقا یادم است که همان ماه انقدر مصمم کار کردم که چند برابر پول اجاره، درآمد کسب کردم.

راه اندازی کارگاه در کوشک میدان و آغاز کارآفرینی 

او از نحوه آشنایی اش با محله کوشک میدان و راه اندازی کارگاه درآن محله گفت: در آن همایش ها با خانم های محله کوشک میدان آشنا شدم، تا آن زمان شناختی نسبت به آن محل نداشتم تا اینکه به آنجا رفتم و شرایط ومحله را دیدم، از آن پس آموزش خیاطی را برای خانم ها شروع کردم، بعد از مدتی با سپاه ناحیه بقیه الله و شورای شهر ارتباط برقرار کردم که آقای علی پور و خانم خواست خدایی مکانی خیر ساز در آن محله را در اختیار من قرار دادند و بعد از تجهیز کردن خانم ها در آنجا  مشغول به کار شدند. 

اردبیلی ادامه داد: در حال حاضر به طور متمرکز و غیرمتمرکز ۴۰ بانو تحت نظارت من مشغول به کار خیاطی هستند، حتی بانوانی را داریم که در خانه مشغول به کار هستند یا افرادی که ذوق و علاقه ای به خیاطی ندارند و کارهای دیگر و جزئی انجام می دهند. 

وی به بازار کار اشاره کرد و گفت: با توجه به تجربه ۳۰ ساله من در زمینه خیاطی مشکل بازار کار ندارم، افراد زیادی در بازار من را می شناسند و به من سفارش کار می دهند و از این بابت نگرانی ‌ای برای من و سایر خانم های مشغول در کارگاه وجود ندارد و امیدوارم در آینده بتوانیم وارد حوزه صادرات هم بشویم.

او ضمن اشاره به اهدافش  بیان کرد: در حال حاضر تمرکزم بر روی آموزش به خانم ها است و هدفم توانمند کردن مادرها است، بسیار دلم می خواهد خانم های جوان به خصوص مادرهای جوان را توانمند کنم تا بتوانند درآمد کسب کنند و کمک خرج خانواده خودشان باشند و دغدغه ای نداشته باشند؛ این آرزوی، قلبی من است. 

نقش خانواده  در موفقیت‌ها 

کارآفرین موفق شیرازی رمز موفقیتش را دعای پدر و مادرش دانست و اظهار داشت: من فکر می کنم رمز موفقیتم  فقط و فقط دعای خیر پدر و مادرم است که باعث موفقیت من شده است. 

وی مشوق اصلی اش را و مادرش دانست و گفت: مادرم در این راه کمک بسیاری به من کرد؛ با توجه به شناختی که نسبت به من داشت من را به سمت علاقه‌ام هدایت و تشویق کرد و هنگامی که وارد بازار کار شدم بسیار به من امید و انگیزه می داد حتی به من می‌گفت که نترس و نگران نباش اگر پارچه ای  خراب شد من خسارت را جبران میکنه به این صورت من را بسیار حمایت می کرد. 

او خانواده را بخشی مهم در پیشرفت فرزندان دانست و خطاب به خانواده ها گفت: به خانواده ها توصیه می کنم حامی فرزندانشان باشند و بگذارند علاقه شان را دنبال کنند، خانواده اگر حمایتگر باشد می تواند شاهد رشد فرزندش باشد و او را مستقل تربیت کند، به قول مادرم همیشه به من میگفت شاید ما نباشیم تو باید یادبگیری گلیمت را از آب بیرون بکشی. 

او د رآخر از حمایت های افسانه خواست خدایی، عضو شورای شهر و سپاه تشکر کرد و گفت: اصلاً تصور نمی کردم خانم خواست خدایی عضو شورای شهر و سرهنگ علیپور از سپاه تا این میزان ما را حمایت کنند، آنها اقلام مورد نیاز آن محل را فراهم کرده و مکانی را برای سهولت انجام کار در اختیار ما گذاشتند و این باعث شد تا خانم ها بتوانند در مکانی نزدیک به محل زندگی شان با وجود تمام مشکلاتی که دارند مشغول به کار شوند، از تمام زحماتشان ممنونم و امیدوارم بتوانیم در کنار هم به سایر مناطق محروم نیز کمک کنیم.

گزارش از: صبا بنکی
 

پایان پیام/ن