جای خالی دوره های «مهارت زندگی» در مدارس همدان
همدان- جای دوره های «مهارت زندگی» در مدارس همدان خالی است، موضوعی که باید به طور جدی در دستور کار مسئولین مربوطه قرار گیرد تا هوش عمقی کودکان و مهارتهای مربوطه به آنها آموزش داده شود.
خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها- رعنا فرهادصفت*: باید وضعیت آموزش و پرورش در دوران کرونا این روزها به شدت مورد توجه قرار گیرد و حال که در دوران پساکرونا هستیم این مهم باید در دستور کار قرار گیرد.
مدارس باید دوره‌هایی تحت عنوان «مهارت زندگی» با مدرس های مجرب برگزار کنند تا آسیب های ناشی از کرونا کمی جبران شود. به راستی باید بدانیم، در ایام کرونا هوش عمقی که به تعادل وابسته است آنطور که باید در بچه‌های پیش دبستانی رشد نکرد؛ در سطح دبستان هم این مشکل وجود دارد و چون کودکان به فضای مجازی وابسته شدند در ابتدا مدرسه را طور دیگری شناختند.
با مقایسه دو کودک که یکی در دوران کرونا و دیگری قبل از آن وارد مدرسه شده متوجه تفاوت‌های آنها می‌شویم، از نظر رفتار درمانی این دو کودک با هم متفاوتند و با گروه اول باید کج دار مریز رفتار کرد. این کودکان دچار پرخاشگری، تنش و تکانش هستند و اگر از آنها آزمون بگیریم متوجه می‌شویم تکانش در بچه‌ها بسیار بالاست و مشکلات خواب و ناسازگاری پیش از سن بلوغ پیدا کرده و دچار تعارض شده‌اند اما باید به سازش برسند.
بیشترین افت در این مدت، حول محور مسائل روانی بوده به طوری که انگیزه بچه‌ها را از بین برده است و این روند موجب می‌شود، در دوره نوجوانی با آسیب‌های گسترده‌تری روبرو هستیم، در دوران کرونا بچه‌ها محدود بودند، تعامل نداشتند و تنها با فضای مجازی و تماشای تلویزیون وقت می‌گذراندند، از طرف دیگر با خانواده‌هایی مواجه بودیم که شیوه آموزش غیرمستقیم را نمی‌دانستند؛ بنابراین نوجوانان در این مدت چیزهایی دیدند که نباید می‌دیدند.
از سویی می‌بینیم که خانواده‌ها علائم افسردگی نوجوانان را نمی‌شناسند و رشد اضطراب نوجوانان در ایام کرونا بیشتر شد، والدین نیز نتوانستند این مشکلات را درست مدیریت کنند، بچه‌ها در این مدت سن بلوغ و پسابلوغ نداشتند و دچار ناسازگاری شدند.
این وضعیت درحالی است که توانایی و سن کودک دو فاکتور مهم برای بازی آنها هستند، به عنوان مثال برخی از بازی‌ها برای سرگرمی و بعضی برای افزایش هوش بچه‌ها طراحی می‌شوند. حس با هوش ارتباط تنگاتنگی دارد، حس تعادلی جنبشی، عمقی، دمایی، لامسه، شنیداری، بینایی، بویایی و چشایی از جمله حواسی هستند که با هوش کودک در ارتباط مستقیم بوده و اگر از بدو تولد شناخته شوند به استعدادیابی کودک جهت می‌دهد.
مسئولین مربوطه باید بدانند که هوش همچنین به شناخت اختلالات کودک کمک می‌کند؛ حس، هوش و بازی با هم مرتبط هستند و به عنوان مثال اگر بچه‌ای هوش شنیداری پایینی داشته باشد در دوران مدرسه به تحصیلش آسیب وارد می‌شود اما اگر از پایه شناخته شود جلوی اختلالات یادگیری گرفته می‌شود.
و در پایان باید تاکید کرد که می‌توان حس کودکان را تقویت کرد، باید بازی‌هایی طراحی کنیم که بچه‌ها از تطبیق پذیری و یکپارچگی حس خوبی داشته باشند و مثلاً آب بازی، گل بازی و در طبیعت بودن گزینه‌های بسیار خوبی هستند؛ بدین سان زمان آن رسیده تا این مسائل در دستور کار قرار گیرند و به این مهم توجه ویژه ای شود.
* معلم و مشاور مدرسه