سخت، شیرین و استوار روایت زندگی دو بانوی نابینای اصفهانی
قصه زندگی دو بانوی نابینای اصفهانی پر از دستیابی‌های سخت و شیرین، کسب و کارهای ناشناخته، جالب و جذاب است و از آنجا که آنها نمی‌توانند با چشمانشان دنیا را ببینند، به استشمام و لمس دنیا پرداخته‌اند.
به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، همه زنان موفق باوجود داشتن داستان‌های متفاوت در طول زندگی خود در ویژگی‌هایی ازجمله صبر، پشتکار، اهل عمل و کار، آینده‌نگری، نوآور و خلاق بودن مشترک هستند.
بانوان موفق با داشتن تصویر دقیق از موقعیت خود برای رسیدن به قله‌های امید و سعادت برنامه‌ریزی منطقی و عملی انجام می‌دهند و با توجه به قابلیت‌ها و توانایی‌هایشان با تمام قدرت و شجاعت پیش می‌روند.
در این میان بانوان معلولی که با اراده آهنین محدودیت‌ها را کنار زدند و با سرسختی و تلاش فراز و نشیب زندگی را سپری می‌کنند، بهترین نمونه برای اثبات صبر و پشتکار زنان موفق هستند و می توانند الگوهای مؤثری در چشم‌انداز کلی زیست امیدبخش جامعه بانوان معلول به‌شمار روند.
معلولین موفقی که نگرش متفاوتی از شکست دارند و می‌دانند شکست پایان راه نیست و از آنها راهی برای پیروزی پیدا می‌کنند و دوباره بلند می‌شوند و همیشه پویایی را حفظ می‌کنند و در هر بخشی از زندگی شکرگذار خداوند هستند.
نمایشگاه "شهربانوی زندگی" فرصتی شد تا به مناسبت هفته زن مستند "در ستایش تاریکی" برای تماشای بازدیدکنندگان به نمایش گذاشته شود، مستندی که در آن یک روز از زندگی هنگامه کاظمیان و ساناز امیدی از بانوان نابینای اصفهان در قالب رویداد "سکوی برنده‌ها" به تصویر کشیده شده است.
این بانوان موفق معلول پس از گذران دوره‌ای زندگی مشقت بار در یک مرکز شبانه روزی تصمیم گرفتند زندگی مستقلی را با یکدیگر آغاز کنند و اکنون با اشتراک گذاری قسمتی از زندگی خود لحظات قابل تاملی را خلق کردند، آنها با شجاعت و استعدادهای خلاق خود از تاریکی راهی به سوی نور یافتند.
زندگی آنان پر از کسب و کارهای ناشناخته، دستیابی‌های سخت و شیرین و جنبه‌های جالب و جذاب است و از آنجا که نمی‌توانند با چشمانشان دنیا را ببینند، به استشمام و لمس دنیا می‌پردازند.
آگاهی عمیق آنها از تجربیات وجودی و تنوع دنیای پیرامون‌شان، زندگیشان را با ارزش های فراوان همراه کرده است. آنها با لمس یا صدا، احساسات و امواج فکری دیگران را درک می‌کنند و به دنبال ایجاد ارتباطات زندگی‌بخش با دیگران هستند.
عزت و انگیزه قوی آنان در استقلال فردی باعث شده با دیدگاه مثبت، هیچ‌وقت تسلیم شکست نشوند و با اراده و تلاش فراوان، به تحقق آرزوها و رویاهایشان بپردازند .آنها حتی از استفاده از تکنولوژی‌هم عاجز نماندند و توانسته اند در جنبه‌های مختلف زندگی پیشرفت کنند. از یافتن مسیرهای کوتاهتر و راحت‌تر تا حصول آموزش و اشتغال.
این دوبانو سالهاست با یکدیگر زندگی می‌کنند و به کار و فعالیت مشغول هستند، آگاهی عمیق آنها از ارزش و معنای زندگی، آنان را به سمت تجربه‌های جالب کشانده است.
از نواختن ساز و آواز تا آشپزی، از سفر به شهرها و روستاهای مختلف تا تجربه لمس دریا، از لمس گل‌های زیبا تا به پرواز درآوردن بادبادک آرزوهایشان.
ساناز و هنگامه در کنار تمام تجربه‌های شیرین از چالش‌ها و موانع می‌گویند، از دنیایی که عمدتاً برای دیدن ساخته شده است و بر لزوم نقشه راه‌ها و امکانات جدید تأکید دارند.
هنگامه و ساناز زندگی نابینایان را تحت تأثیر لطماتی همچون تبعیض و نادیده‌گرفتن و ترحم می‌دانند، اما با اراده ثابت و خلاقیت بالا، مانعی برای رسیدن به توانایی‌ها و استعدادهای خود نمی بینند.
اگرچه تجربه‌های تلخ بسیاری در طول زندگی خود به دست آورده اند، اما با اراده، پشتکار و خلاقیت، به خیلی چیزها رسیده اند که می‌خواستند.
زندگی آنها حالا پر از پیروزی‌های غیرقابل‌توصیف است و برای دیگران الهام بخش شده ؛ آنان بیشتر از هر کسی یاد گرفته اند با استفاده از منابع داخلی، به دنبال رضایت و خوشبختی خود باشند، برای یافتن انگیزه به داشته های کوچک راضی اند، از خرید یک پرنده کوچک و رسیدگی به آن تا به جا آوردن رسم مهمان نوازی در آنان هیجان و انگیزه می‌رویاند.
زندگی ساناز و هنگامه نمادی از قدرت انسانی و استعدادهای غیرقابل انکار است، ساناز علاوه بر آشپزی حتی خیاطی هم می‌کند، هنگامه اما جسورتر و ریسک پذیر است؛ آنها به خوبی مکمل هم شده اند و با حمایت و همکاری یکدیگر، مسیر روشن‌تری برای تعالی و توسعه اجتماعی خود فراهم کرده اند.
تامل در زندگی ساناز و هنگامه یکبار دیگر به ما می‌فهماند که زن در هر شرایط و جایگاهی پر از توانمندی های جذاب و ناشناخته است که با کوچکترین جرقه در میدان استقلال بروز و ظهور می‌یابد و علاوه بر زندگی خود زندگی اطرافیان را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد.
نمایشگاه "شهربانوی زندگی" از ۹ تا ۱۵ دی ماه از ساعت ۱۵ تا ۲۱ در محل سابق نمایشگاه‌های اصفهان در پل شهرستان دایر است.
پایان پیام/۶۳۱۳۹/س