مبعث، آغاز آخرین رسالت

مبعث میقات دیدار وحی با گوهر یگانه خاک و هنگامه ای که ساحت آسمان سر بر آستان تراب بندگی می نهد و هستی روی خضوع بر اقلیم خشوع ، پس غبار راه بشویید و دل به عشق سپارید. عید مبعث ، یعنی شکستن هبل ها، باز شدن زنجیرها، بیداری چشم های خو گرفته با ظلمت، همچون  ابراهیم عشق  از آتش نمرودهای جاهلی برون جستن و  قدم به گلستان محمدی نهادن. عید مبعثمبعث یعنی عرش بر فرش نازیدن. پاسخ آفرینش بر پرسش آغازین آتشی که تمرد جست از  سجده خاک. مبعث میعاد دل های خسته از بیداد و اندیشه های رنجور از استبداد. روشنای طور در کوه  ثور و هور  مسیحای نور  در  کبودخانه  حرا، خلوتگه خورشید با مهر جاوید و تبلور جوهر شرافت انسانی در رگ های پاک نبوی است. مبعث نوری در مشکات زمین ، پایان انتظار یعقوب عشق ،ثمره شکیب ایوب، اجابت تمنای یونس و آغاز رسالت جهانی امّی امین مکه و آشنای پرده های راز کعبه است. اینک در سکوت سنگین خرد ، در خضوع دلداگی احمد ، در سجده گاه بندگی محمد،  آسمان لبریز فریاد اقرا می شود و آوای توحید بر پیکره اشرافیت لرزه می افکند و نور امید در خرابه های ویرانه فقر ،تنور سرد دل ها را به شعله های ایمان گرم می دارد. بخوان به نام آنکه آفرید جهان را و هستی بخشید  انسان را، بخوان بنام آنکه از علق ، اشرف آفریدگان را  خلق  نمود  و از شرافت قلم ابنای بشر را عَلَّمَ  مَا لَمْ یَعْلَمْ  فرمود، بخوان بنام آن خداوندی که ترا و مرا و تمام خلق را  أَمَرَ بِالتَّقْوَی نمود، آری بخوان ای محمد که جهان تشنه شنیدن است و دل های انتظار بی تاب میقات. بخوان که در جهان بیداد ، نخل های شکیب را سر بریده اند و سرهای آزاده را بر دار آویخته اند. بخوان که دنیای معاصر ابایی ندارد از آنکه مسیح عقل را به صلیب تزویر کشد و ابراهیم تقوا را به آتش جبر. بخوان که عصرگاه افرینش پروایی از قساوت قابیلی  ندارد و پیر فرتوت فلک صبری بر معصومیت در خون خفته هابیل ندارد. بخوان محمد (ص)دیگر بار پس از هزاره ها از دل تاریخ از آن هنگام که بلندای قامت نور بر دیوار تنهایی حراء  ترا بر طریق دشوار مژده رسالت داد. برخیز ای  مدثر ، قُمْ فَأَنْذِرْ.  و وَرَبَّکَ فَکَبِّرْ.  که جهان از نسیانی که روزگار ما را در بر گرفته سخت دردآلود ناله های بی پاسخ مظلومان است و  و بر گیر از گونه های ترک خورده زمان اشک های ستمدیدگان را که ما تشنه تر از بادیه نشینان حجاز در عطش زلال عدالتیم تا لب های از اندوه ترک برداشته را به جرعه های حق و جام های حقیقت تازه داریم. بخوان محمد(ص) که جهان مظلومیت بی تاب تکبیرهای توحیدی است که حق را از بلندای مناره های ایمان فریاد زند و حقیقت بر محراب شریعت نماز اخلاص را اقامه کند.بخوان محمد اقرا باسم ربک الذی خلق... باشگاه خبرنگاران جوان کهگیلویه و بویراحمد یاسوج باشگاه خبرنگاران جوانکهگیلویه و بویراحمدیاسوج