علت شکوهِ ازدواج آسمانی حضرت علی(ع) و حضرت زهرا(س)

ازدواج امیرالمؤمنین (ع)با حضرت زهرا (س) بی‌شک، برترین الگو در تمام زمینه‌های مرتبط با ازدواج است.این پیوند الهی نمونه‌ای کامل برای انتخاب همسر و سبک زندگی اسلامی شمرده می شود. به گزارش خبرنگار مهر، امروز اول ماه ذی الحجه مصادف با سالروز پیوند آسمانی حضرت زهرا(س) و حضرت علی (ع) است. خبرنگار مهرازدواج امیرالمؤمنین علیه‌السلام با حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها بی‌شک، برترین الگو در تمام زمینه‌های مرتبط با ازدواج است. امروزه خانواده‌ها به علت دوری از سبک زندگی علوی - زهرایی و روی آوردن به سبک زندگی غربی، در زمینه ازدواج دچار ناکامی شده‌اند و آمار زیاد طلاق، تأییدی بر این مطلب است. ازاین‌رو، سزاوار است با بررسی این ازدواج، به راز اصلی برگزیده بودن آن پی ببریم. این پیوند الهی نمونه‌ای کامل و بی‌نقص برای انتخاب همسر، انجام مراسم عروسی و سبک زندگی اسلامی شمرده می‌شود. ثمره این ازدواج فرخنده، فرزندانی بود که سرآمد عصر و زمان خود و الگوی ابدی برای بشریت در تمام مؤلفه‌های فردی، اجتماعی، سیاسی و اخلاقی بودند. دیانت؛ رمز ماندگاری این پیوند در تحلیل این حد از موفقیت این ازدواج، عوامل متعددی به ذهن می‌آید؛ خویشاوندی، ویژگی‌های ظاهری مثل زیبایی، مال و ثروت، شهرت و... اما به‌راستی، علت اصلی چه بوده است؟ بررسی و توجه به عامل اصلی برتری و والایی این ازدواج می‌تواند به جوانان در امر ازدواج کمک کند. با دقت در روایات ناظر به این ازدواج به این نکته می‌رسیم که دیانت و تقوا، اساس و ریشه این پیوند متعالی و شگفت‌انگیز بوده است. دیانت؛ رمز ماندگاری این پیونددیانت؛ رمز ماندگاری این پیوندپیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «مَن تَزَوَّجَ امرَأةً لا یَتَزَوَّجُها إلاّ لِجَمالِها لَم یَرَ فیها ما یُحِبُّ و مَن تَزَوَّجَها لِمالِها لا یَتَزَوَّجُها إلاّ وَکَلَهُ اللّهُ إلَیهِ، فعلَیکُم بذاتِ الدِّینِ؛ [۱] هر که با زنی به خاطر زیبایی‌اش ازدواج کند، دلخواه خود را در او نبیند و هر که با زنی به خاطر مال و ثروتش ازدواج کند خداوند او را به همان مال و ثروت واگذارد، پس بر شما باد [ازدواج با] زنان متدیّن.» در روایتی دیگر، به چهار نوع انگیزه در انتخاب همسر توسط مرد اشاره شده است؛ «تُنکَحُ المَرأةُ علی أربَعِ خِلالٍ: علی مالِها و عَلی دِینِها و عَلی جَمالِها و عَلی حَسَبِها و نَسَبِها، فعلَیکَ بذاتِ الدِّینِ؛ [۲] با زن به خاطر چهار ویژگی ازدواج می شود: ثروتش، زیباییش، دین داریش و شرافت و خانواده‌اش؛ و تو با زنان متدیّن ازدواج کن.» در سوی دیگر، همین توصیه به دختران در مورد انتخاب شوهر نیز وجود دارد. پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: «هرگاه کسی به خواستگاری نزد شما آمد و دینداری و امانتداری او را پسندیدید، به او زن دهید...»[۳] و نیز در روایتی، امام مجتبی علیه‌السلام در پاسخ به مردی که با ایشان درباره ازدواج دختر خود مشورت کرده بود، فرمودند: او را به مردی باتقوا شوهر ده؛ زیرا اگر دختر تو را دوست داشته باشد، گرامیش می‌دارد و اگر دوستش نداشته باشد، به وی ستم نمی‌کند.»[۴] در این ازدواج مقدس، با توجه به دیانت و تقوای واقعی امیرالمومنین علیه‌السلام و یگانه بانوی اسلام، بهترین رویدادها و رفتارها گزارش شده است؛ از جمله: «انتخاب همسر براساس بندگی خدا، نه ثروت و شوکت [۵]، کم گرفتن مهریه [۶]، تشریفات ساده عروسی [۷]، جهیزیه در حد وسایل ضروری برای تشکیل زندگی و نبود وسایل تجملاتی [۸] درک متقابل (به خدا سوگند! هرگز کاری نکرده‌ام که فاطمه خشمگین شود و او را به هیچ کاری مجبور نکردم... او نیز هرگز مرا خشمگین نکرد و برخلاف میل باطنی من، قدمی بر نداشت) [۹].» به‌راستی، ایمان و تقوای هر یک از زن و شوهر در زندگی که بر مبنای خداباوری و معادباوری استوار است، موجب می‌شود، زندگی رنگ و بوی الهی بگیرد. در چنین فضایی زن و شوهر به انجام وظیفه و مسئولیت خود توجه داشته و خود را از تجاوز به حقوق دیگری بازمی‌دارند. هر اندازه روح تقوا و دیانت در زندگی افراد، کم رونق شود، احساس مسئولیت در برابر کارهای خود و دیگران کمتر می‌شود. در شرایط کنونی که سبک زندگی غربی سبب شده ایمان، اعتقادات و تقوا از ملاک‌های اولیه ازدواج نباشد و امور دنیایی مانند ثروت، تجملات و... اساس شمرده شود، جوانان ما باید با الگو قرار دادن زندگی امیرالمؤمنین علیه‌السلام نسبت به دیانت و تقوای شریک زندگی خود، کوشش ویژه داشته باشند. در پایان، ذکر این نکته مهم است که تأکید بر دینداری، به معنای درنظرنگرفتن ملاک‌های دیگر نظیر زیبایی، وضعیت اقتصادی، خانواده و دوستان همسر و... نیست، بلکه به معنای این است که دینداری و تقوا، باید ملاک اصلی باشد. پی‌نوشت [۱] ری‌شهری، میزان الحکمه، ج۵، ص۸۸، حدیث۸۰۲۹. [۲] همان، حدیث ۸۰۳۳. [۳] همان، حدیث۸۰۳۵. [۴] همان، حدیث ۸۰۳۶. [۵] یوسفی غروی، موسوعة التاریخ الاسلام، ج۲، ص۲۱۵. [۶] علامه مجلسی، بحار الانوار، ج۹۳، ص۱۷۰، روایت۱۰. [۷] یوسفی غروی، موسوعة التاریخ الاسلام، ج۲، ص۲۱۴. [۸] شهیدی، زندگانی فاطمه زهرا، صص۵۸-۵۹. [۹] اربلی، کشف الغمة فی معرفه الائمه، ج۱، ص۳۷۳.