روزهای بی‌تفریح

ایسنا/خراسان رضوی «تفریح برای من یعنی خانواده، یعنی فکر آرام».« تفریحی در زندگی‌ام ندارم. تفریح ما شده کار و مشغولیت‌های ذهنی». «آهنگ گوش دادن و نقاشی کردن برای من یک نوع تفریح است؛ چون هدفم از تفریح این است که هم مفید باشد و هم کاری یاد بگیرم». « فوتبال بازی کردن و موسیقی گوش دادن تفریح‌های من هستند» و... . تفریح یعنی فرح، خوشی، عیش، تماشا، تفرج و بازی است؛ با توجه به این معانی تفریح برای هر کسی می‌تواند یک معنایی داشته باشد. تفریح شما در زندگی چیست؟ چقدر برای تفریح برنامه‌ریزی می‌کنید؟ چقدر از تفریحاتتان فعالانه و چقدر منفعلانه است؟ در این رابطه گشتی در سطح شهر زدیم و چگونگی تفریح آنان را در این روزها جویا شدیم. وارد مغازه کفش‌فروشی حاشیه بلوار امامت می‌شوم، فروشنده مغازه که مردی ۴۰ ساله‌ است، می‌گوید: تفریح برای من یعنی خانواده، یعنی فکر آرام. به نظر من تفریح در ذهن آدم‌هاست. من زنده بودن را تفریح می‌بینم، برای همین هر لحظه‌ برایم حکم تفریح کردن را دارد. حتی الان که در مغازه‌ام نشسته‌ام، آن را کار، شغل و وظیفه نمی‌بینم و تفریح می‌دانم و همین‌ جا از لحظه‌ام لذت می‌برم. به نظرم همه چیز بستگی به دید آدم‌ها دارد. باید ببینیم دیدمان به زندگی چگونه است. من هرروز از خواب صبح‌ام می‌زنم و با خانواده‌ام و بچه ۵ ساله‌ام می‌روم کوه و قبل از رفتن تمامی دغدغه‌ها و مشغله‌هایم را کنار می‌گذارم و با ذهن آرام به دامان طبیعت می‌روم. بعضی‌ها تفریح هم که می‌روند همچنان فکر و ذهن‌شان درگیر است و از لحظه لذتی نمی‌برند. عکس از آرشیو عکس از آرشیوعکس از آرشیواز مغازه بیرون می‌آیم و به سراغ راننده تاکسی سمند زرد رنگ می‌روم که کنار خیابان ایستاده و منتظر مسافر است تا ماشین پر شود و حرکت کند. می‌گوید: ۴۵سال سن دارم و هیچ تفریحی در زندگی‌ام ندارم. تفریح ما شده کار و مشغولیت‌های ذهنی. همه چیز شده درآوردن مخارج زندگی. طی روز ۱۲ ساعت کار می‌کنم و آش‌ولاش می‌روم خانه. حتی برای دید و بازدید هم نمی‌توانیم بیرون برویم، چون همان روزهای تفریح هم که بیرون می‌رویم خانمم می‌گوید برو کار کن؛ یعنی تا این حد وضعیت اقتصادی روی ما فشار آورده. ۸ سال است که اصلا مسافرت نرفتیم چون در بهترین حالت فقط می‌توانیم نیازهای اولیه‌مان را رفع کنیم و پولی برای اینکه به  تفریح برسیم، نمی‌ماند. در حاشیه خیابان کودکی در حال جمع آوری ضایعات است و کیسه‌ای دو برابر وزن خودش بر دوش دارد، می‌گوید: ۸ ‌ساله‌ام. و روزی ۵ یا ۶ ساعت کار می‌کنم و ۵۰ هزارتومن کاسب می‌شوم. با ناراحتی ادامه می‌دهد که ما اهل تفریح کردن نیستیم. فقط شب‌ها که برمی‌گردیم خانه با دوست‌هامان در کوچه قایم‌موشک‌ها، بالا بلندی‌ها و فوتبال بازی می‌کنیم. عکس از آرشیو عکس از آرشیوعکس از آرشیوجلوی آموزشگاه زبان، مادری منتظر است دخترش از آموزشگاه بیرون بیاید. از او درمورد تفریحاتش سوال می‌کنم و می‌گوید: ۵۱ سال سن دارم و تفریح بچه‌هایمان شده فقط موبایل و اینترنت و هیچ تفریح دیگری ندارند. الان تفریح پسر و دختر دانشجوی من فقط اینترنت است. پسرم گاهی فوتبال می‌رود ولی دخترم هیچ‌چی و من واقعا برایشان تاسف می‌خورم و ناراحتم. زمان ما تفریح‌های خانوادگی، شب‌نشینی‌ها و خیلی تفریح‌ها و خوش‌گذرانی‌های دیگر بود. من خودم الان هیچ تفریحی ندارم، تنها تفریحم این است که در هفته دو شب بروم خانه پدر و مادرم یا به درس بچه‌ها رسیدگی کنم. همین که بچه‌ها را  کلاس می‌برم و می‌آورم، تنها تفریح من است. او ادامه می‌دهد: شرایط اصلا خوب نیست، امنیت نیست که من دخترم را تنها بفرستم بیرون؛ برای همین خودم دخترم را می‌برم و می‌آورم. تنها تفریح بچه من این است که بیاید کلاس و در مسیر یک آبمیوه‌ای، چیزی برایش بگیرم؛ آن هم با ترس‌ولرز که یک موقع کرونا نگیریم و مبادا این آبمیوه آلوده باشد. تمام خوشی من زمانی بوده که خانه پدری‌ام بوده‌ام؛ یعنی سی-چهل سال پیش. الان همسرم هم صبح تا شب سرکار است و تفریحی ندارد. دوست دارم برویم بیرون یا مسافرت، اما شرایط مالی اجازه نمی‌دهد. درآمد ما فقط صرف دانشگاه، کلاس کنکور، تغذیه و پوشاک بچه‌ها می‌شود و برای تفریح کم می‌آوریم. در ادامه مسیر به سراغ دختر جوان ۲۰ ساله‌ای می‌روم که با لباس ورزشی در حاشیه پارک ملت در حال دویدن است، می‌گوید: من صبح‌ها در پارک ۳ ساعت می‌دوم، بعد می‌روم خانه و طی روز برنامه‌نویسی می‌کنم و شب هم در خانه یک ساعتی ورزش می‌کنم. تمام روز را تفریح می‌کنم؛ چون برنامه‌نویسی خیلی برایم لذت‌بخش است و مثل تفریح می‌‎ماند. باید کارت را دوست داشته باشی. درحال حاضر تفریح خانوادگی نداریم چون همه سرکار می‌روند فقط آخر هفته‌ها می‌توانیم خانوادگی بیرون برویم. در همان حوالی مردی سوار بر دوچرخه درحال رکاب‌زنی است. می‌گوید ۵۴ ساله و بازنشسته‌ است. او ادامه می‌دهد: آرامش و امنیت یک نوع تفریح ذهنی است؛ اینکه آدم امنیت خاطر داشته باشد، رفاهش تامین و خیالش راحت باشد، همه یک نوع تفریح هستند. تفریحات دیگر هم بستگی به سلیقه افراد و سن و سال‌ آنها دارد. جوان‌ترها هیجان و تحرک را بیشتر می‌پسندند ولی افراد در سن ما تفریحِ با آرامش دوست دارند. من ورزش سبک و آرام مثل دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی انجام می‌دهم، چون دورهمی‌ و مهمانی را که بخاطر کرونا نمی‌شود برگزار کرد. وی در ادامه خاطرنشان می‌کند که چون بازنشسته است فرصت و زمان به اندازه کافی در اختیار دارد که به تفریح اختصاص بدهد. عکس از آرشیو عکس از آرشیوعکس از آرشیودر ادامه مسیر مادری را می‌بینم که به همراه دختر ۲۱ ساله‌اش در حال تماشای ویترین مغازه‌ها است، او می‌گوید: تفریح برای من به معنای انجام کارهایی است که هم از لحاظ جسمی مفید باشد و هم بتواند نیازهای روحی‌ام را برطرف کند؛ مثل پیاده‌روی، مطالعه و... . تفریحات من با دخترم است. اکثر اوقات با دخترم می‌رویم پیاده‌روی یا زمانی که کتابی مطالعه می‌کنیم با دخترم درمورد آن صحبت می‌کنیم و اطلاعات‌مان را به اشتراک می‌گذاریم و نظرات همدیگر را می‌پرسیم. سفرهای کوتاهی که نصف روز می‌رویم نیز با همدیگر ‌است، حتی تفریح‌های دوستانه‌مان هم خانوادگی است و یک سری دوست‌هایی داریم که بین من و دخترم مشترک هستند مثلا من با مادر آنها دوستم و دخترم با دخترهایشان. وی ادامه می‌دهد: بعد از کرونا شرایط ما تغییر زیادی نکرده چون از اول هم سعی می‌کردیم دور از بقیه باشیم و محفل‌مان دوستانه باشد. بیشتر خودم با دخترهایم تفریح می‌کنم و قبل از کرونا هم علاقه‌ای به حضور در مکان‌های شلوغ نداشتیم. سبک و سیاق تفریح‌های ما به گونه‌ای بوده که کرونا روی آن تاثیرگذار نبوده است. دختر این خانم در ادامه می‌گوید: آهنگ گوش دادن و نقاشی کردن برای من یک نوع تفریح است، چون هدفم از تفریح این است که هم مفید باشد و هم کاری یاد بگیرم. در روز حتما ۲ساعت را به این کارها اختصاص می‌دهم. از زیرگذر مترو به حاشیه خیابان باهنر می‌رسم. خانم حدودا ۳۰ساله‌ای را می‌بینم که با مانتوی رسمی و مقنعه و کیف در حال عبور است. به سراغش می‌روم و می‌گوید دانشجوی دکتری دانشگاه فردوسی است. از او درمورد تفریحاتش می‌پرسم، بیان می‌کند: من تفریح را کارهایی می‌دانم که باعث ایجاد احساس شادی و حال خوب در فرد می‌شود. قبلا استخر می‌رفتم و شنا می‌کردم. باتوجه به وضعیت کرونا ورزش کنسل شده است و در حال حاضر تفریحات بسیاری از افراد  فضای مجازی و اینستاگرام شده است. تنها تفریحم پیاده‌روی و کوه رفتن است که باعث می‌شود از محیط کار و درس جدا شوم و بتوانم کمی تحرک داشته باشم. حدود دو سال است که تفریح خانوادگی‌مان تقریبا صفر شده، چون پدرم مریض است و بخاطر کرونا مراعاتش را می‌کنیم و خیلی کم بیرون می‌رویم. این دانشجو ادامه می‌دهد: تفریحات من الان دوستانه‌ است. وقتی آدم با همسالان خودش بیرون می‌رود، خیلی کارها را می‌تواند انجام دهد، اما وقتی با خانواده بیرون می‌رویم یک‌سری محدودیت‌هایی وجود دارد و نمی‌توانی آنطور که با دوست‌هایت شاد هستی با خانواده هم همانطور باشی؛ مخصوصا اگرخانواده‌ات مذهبی یا سنتی باشند، اجازه نمی‌دهند که خیلی از رفتارها را انجام دهی و یک مقدار محدودتر هستی. ولی زمانی که با دوستهایت هستی، می‌توانی از آن شرایط خارج شوی. وی می‌افزاید: من خودم به شخصه الان تقریبا فقط تعطیلی آخرهفته را زمان برای تفریح دارم و زمانی که مشغله‌ام زیاد باشد، هر دو هفته یک‌ بار یا حتی ماهی یک بار می‌توانم تفریح داشته باشم، ولی همیشه سعی می‌کنم پیاده‌روی و موسیقی گوش دادن که فکر می‌کنم برای خودم تفریح هستند را انجام دهم. پسر نوجوان ۱۵ ساله‌ای در ایستگاه اتوبوس ایستاده است، او در مورد تفریح می‌گوید: الان بیرون رفتن خیلی کم شده و روزی ۴۵ دقیقه با خواهرم با موبایل و کامپیوتر بازی می‌کنیم. من دوست دارم ps۴  داشته باشم. در سنی که من هستم و باتوجه اینکه بیرون نمی‌شود رفت، تنها تفریح ما بازی کردن در خانه است. اصلا با دوست‌هایم بیرون نمی‌روم و تفریح‌مان خانوادگی است. نوع تفریحاتمان محدوده گسترده‌ای ندارد و بیشتر محدود به بازی با موبایل و کامپیوتر است. پسرجوانی که از دانشگاه فردوسی خارج می‌شود، اظهار می‌کند: ۲۲ ساله‌ام. فوتبال بازی کردن و موسیقی گوش دادن تفریح‌های من هستند. من با فوتبال و باشگاه عشق و حال می‌کنم و روزی ۲ساعت برای‌شان وقت می‌گذارم. با خانواده مسافرت می‌روم اما درکل ترجیح می‌دهم با دوستانم تفریح بروم. این روزها جای خالی تفریح فعالانه یعنی تفریحی که شامل فعالیت فیزیکی و هیجانی باشد و آدم را سرشوق بیاورد در زندگی بسیاری از مردم خالی است. کرونا، شرایط اقتصادی جامعه و... از جمله عوامل تاثیرگذار در این زمینه هستند. این روزها جای خالی تفریح فعالانه یعنی تفریحی که شامل فعالیت فیزیکی و هیجانی باشد و آدم را سرشوق بیاورد در زندگی بسیاری از مردم خالی است. کرونا، شرایط اقتصادی جامعه و... از جمله عوامل تاثیرگذار در این زمینه هستند.تفریح با توجه به ویژگی شاد بودن در ذات آن، علاوه‌بر تاثیر بر روان آدمی، تاثیر بسزایی بر جسم و به‌تبع آن بر احوالات یک جامعه دارد و امید به زندگی را افزایش می‌دهد. نباید از نقش مهم تفریحات سالم برمردم و جامعه غافل ماند. مردم شاد و باانگیزه نقش بسیارمهمی در سلامت جامعه ایفا می‌کنند. تفریح با توجه به ویژگی شاد بودن در ذات آن، علاوه‌بر تاثیر بر روان آدمی، تاثیر بسزایی بر جسم و به‌تبع آن بر احوالات یک جامعه دارد و امید به زندگی را افزایش می‌دهد. نباید از نقش مهم تفریحات سالم برمردم و جامعه غافل ماند. مردم شاد و باانگیزه نقش بسیارمهمی در سلامت جامعه ایفا می‌کنند.انتهای پیام