انبارها خالی از تجهیزات دوچرخه است/ الان بودجه می‌خواهیم
فدراسیون دوچرخه سواری برای بازسازی ویرانه‌ای که در اختیار دارد نیازمند مساعدت‌های مالی است و در مسیر پرو پیچ خم هر روز با مشکلی جدید روبرو می‌شود واین بار مشکل یک بدهی ارزی سنگین است.
به گزارش خبرنگار مهر، انتخابات فدراسیون دوچرخه سواری به عنوان یکی از حساس‌ترین انتخابات وزارت ورزش اواخر سال ۱۴۰۱ در حالی برگزار شد که محمد هاشم کندی اسدی به عنوان رئیس این مجموعه از سوی اعضا رأی لازم را کسب و به عنوان رئیس فدراسیون معرفی شد.
این فدراسیون پس از یک سال و نیم رئیس خود را شناخت و امیدوار است که بتواند با انتخاب فردی از بدنه دوچرخه سواری چرخ‌های شکسته این رشته را ترمیم کرده و عقب افتادگی ده ساله خود را جبران کند.
مجموعه‌ای که به عنوان فدراسیون دوچرخه سواری تحویل رئیس جدید شده است با انبوهی از مشکلات مالی، بدهی و مشکلات ساختاری و زیر بنایی روبرو است و قطعاً رئیس فدراسیون به تنهایی نمی‌تواند این مشکلات را از پیش رو بردارد. از آن سو حل این معضلات نیازمند حمایت‌های مادی و گذر زمان می‌باشد.
مشکلات فدراسیون دوچرخه سواری از ساختمان فروخته شده و سرمایه از دسته رفته تا ساختمان نیمه کاره و بدهکار تا انبارهای خالی از تجهیزات، ورزشکاران بدون انگیزه و باشگاه‌هایی که حاضر به سرمایه گذاری کلان روی این رشته نیستند می‌باشد.
در اولین ماه از سال جدید فدراسیون دوچرخه سواری که به دنبال راهی برای حضور رکابزنان در میادین بین المللی بوده با مشکل جدیدتری روبرو شده و آن هم بدهی ۳۴ هزار یورویی به اتحادیه جهانی است.
رسول هاشم کندی اسدی در گفتگو با خبرنگار مهر به سوالاتی در مورد آخرین وضعیت این فدراسیون و شرایط تیم های اعزامی به بازیهای آسیایی پاسخ داد.
* چند روز گذشته جلسات مربوط به بازیهای آسیایی برای رشته دوچرخه سواری برگزار شد، دوچرخه سواری در چه رشته‌هایی در این بازی‌ها شرکت خواهد کرد؟
- ما در همه بخش‌ها اعزام می‌شویم. هم در بخش نیمه استقامت، استقامت و سرعت قصد اعزام ورزشکاران را به این بازی‌ها داریم. در بخش کوهستان هم باید شرایط را بسنجیم اما اولویت ما دو بخش جاده و پیست است.
* قطعاً برای حضور در مسابقات ورزشکاران نیازمند شرکت در تورها و مسابقات بین المللی هستند برای این مشکل چه راهکاری دارید؟
- ما قصد داریم رقابت‌های جایزه بزرگ را برگزار کنیم. این دیدارها به صورت داخلی و هم خارجی تدارک دیده می‌شود. از آن طرف مسابقات قهرمانی آسیا در دو بخش جاده و پیست را پیش رو داریم که می‌تواند میدان خوبی برای محک ورزشکاران و هم یک مسابقه تدارکاتی خوب در سطح قاره آسیا باشد. صحبت‌هایی کرده ایم تا ورزشکاران در قالب تیم‌های باشگاهی مانند مس سونگون راهی تورهای بین المللی شود و اگر مشکلی پیش نیایند می‌توانیم روی این تیم‌ها و سفرهایشان هم حساب باز کنیم.
* تیم‌های باشگاهی ما سالهاست از میادین بین المللی و تورهای خارجی دور هستند، مشکل اصلی در کجاست؟
- اول اینکه باید این تورهای بین المللی برگزار شوند ولی برخی از آنها به مشکل برخورده و لغو می‌گردند. از آن سو ما مشکل عدم دریافت دعوت نامه داریم. باید به تیم‌های ما دعوت نامه بدهند. با کدام رنکینگ ما را به تورها و رقابت‌ها دعوت کنند! ما در آسیا خیلی افت کرده ایم و برگزار کنندگان تورهای بین المللی در قاره تیم‌های دارای رنکینگ را به مسابقات دعوت می‌کنند. با توجه به غیبت تیم‌های ما و افت رنکینگ رکابزنان کار دریافت این دعوت نامه برای تیم‌های باشگاهی ما سخت شده است.
* راه حل این مشکل چیست؟
- قطعاً به حرکت درآوردن این چرخ برای دوچرخه سواری بسیار سخت شده است و بالا بردن رنکینگ با حضور در یکی دو مسابقه حل نمی‌شود. باید برنامه‌های داخلی و برون مرزی ما به مرور بیشتر شود و بانی برگزاری مسابقات بین المللی داخلی شده و اعزام‌ها بیشتر شود. همین طور می‌توانیم مسابقات بین المللی را خودمان برگزار کنیم که هنوز موفق به این مسئله نشده ایم.
* قرار بود یک مسابقه در جزیره کیش برگزار شود اما لغو شد دلیل عدم برگزاری این رویداد چه بود؟
- قرار بود مسابقات کیش در همین ایام برگزار شود اما حامی مالی به تعهدات اش عمل نکرد. برگزاری این رقابت‌ها می‌توانست ما را جلو بیانداز. امتیازات کسب شده توسط رکابزنان در این تورها و مسابقات ثبت شده به ما در کسب ورودی‌های المپیک ۲۰۲۴ هم کمک می‌کند. اما نمی دانم واقعاً باید با این شرایط چه کرد. هنوز منابع مالی سال ۱۴۰۲ تخصیص پیدا نکرده و واریز نشده و از آن سو حامیان مالی نگاهی به رشته ما نمی‌کنند.
* در انتخابات صحبت از این شد که تلاش می‌کنید تا حامیان مالی خوبی را برای فدراسیون پیدا کنید هنوز موفق به حل این موضوع نشده اید؟
- ما ارتباط خوبی با حامیان مالی گرفته ایم اما باید یک حامی چند میلیاردی پیدا کنیم که هنوز موفق نشده ایم و امیدوارم با گذر زمان این مسئله حل شود و با برگزاری مسابقات مختلف بتوانیم این مسئله را حل کنیم. باید قبول کنیم، یک حامی مالی یک شبه نمی‌آید و با یکی دو برنامه بیست میلیارد به ما پول بدهد. این کار راحتی نیست باید پخش زنده تلویزیونی داشته باشیم که در این خصوص اولین مسابقه انتخابی ما هم پخش زنده تلویزیونی داشت. همین طور باید تقویم متنوعی از رقابت‌های داخلی و خارجی را به حامیان مالی ارائه دهیم.
* فکر می‌کنید چقدر زمان برای حل این مسئله وجود دارد ما بازیهای مهمی را پیش رو داریم؟
- خیلی شرایط سخت است و حل این مشکلات انباشته شده زمان بر و سخت است. من معتقدم مسیری که در حال طی کردن آن هستیم درست است اما نمی‌دانیم با مشکلات پیش آمده در نهایت چه زمانی می‌توانیم به نتیجه خوبی رسیده و به جایگاه قبلی مان در دوچرخه سواری برسیم.
* ما بازیهای آسیایی را پیش رو داریم کسب چند مدال را پیش بینی می‌کنید؟
- در بازیهای آسیایی دنبال نتیجه هستیم و پیش بینی مدال داریم. قطعاً جدا از کسب مدال رنگ مدال‌ها برای ما مهم است. منابع مالی به موقع تزریق شود الان پول می‌خواهیم شب بازیهای آسیایی به درد ما نمی‌خورد الان نیاز به حمایت داریم.
* کادر فنی برخی تیم‌ها مشخص شده است آیا با همین نفرات و کادر تیم‌ها برای بازی‌ها آماده می‌شوند؟
- بله. با مربیان قبلی کار می‌کنیم و کادر فنی ما چیده شد و مشکلی از این بابت نداریم مشکل اساسی ما در حال حاضر اول پول و هزینه و شرکت در مسابقات و بعد تجهیزاتی است که به شدت در تأمین آن مشکل داریم.
* بحث تجهیزات را به میان آوردید، شنیده شده که انبارهای فدراسیون خالی از وسیله است؟
- بله. متأسفانه انبارها کاملاً خالی است و حتی قطعات هم نداریم حتی یک قطعه! این انبار خالی به آقای رشیدی تحویل شد ایشان هم فرصتی برای تجهیز آن نداشت و بعد به ما تحویل شده است. رشته ما تجهیزات محور است و این مسئله برای رکابزنان یک مشکل اساسی است. به عبارتی می‌توان گفت یک ویرانه تحویل ما شده است. البته مشکل فقط تجهیزات نیست ما در بحث ساختمان فدراسیون هم مشکل داریم و ساختمان فدراسیون را هم از دست داده و حالا یک ساختمان نصفه با کلی بدهی روی دست ما مانده است.
* با این شرایط رکابزنان ملی پوش چطور می‌توانند در مسابقات داخلی تمرین کرده و در رقابت‌های بین المللی شرکت کنند؟
- متأسفانه شرایط سخت است ما در این مدت فقط دوچرخه‌های شکسته را تعمیر کرده ایم. به این شکل داریم مشکل بچه‌ها را حل می‌کنیم بچه‌ها با دوچرخه‌های خود تمرین و مسابقه می‌دهند. دنبال این بودیم که کمک‌های بین المللی بگیریم و از طریق سولیداریتی کمیته بین المللی المپیک بتوانیم هم پول گرفته و تجهیزات تهیه کنیم وهم رکابزنان را در دوره‌های بین المللی، کمپ‌های بین المللی و دوره‌های آموزشی شرکت دهیم اما وقتی نامه به اتحادیه جهانی زدیم نامه‌ای به ما دادند که ما ۳۴ هزار یورو بدهکار هستیم و باید ابتدا این بدهکاری عظیم را تسویه کنیم.
* این بدهی بزرگ از کجا آمده و مربوط به چه موضوعاتی است؟
- بخشی از این بدهی در مورد مسابقات تور بین المللی میلاد دو نور که مربوط به ده سال قبل است. تور مازندران و ریاست جمهوری بوده و بخشی ازآن مربوط به جریمه‌های دوپینگ هاست. همین طور پولی را که قرار بود با آن مسابقات تریال قهرمانی آسیا را در ایران برگزار کنند و ۷ هزار فرانک سوئیس گرفتند که این رقابت‌ها را برگزار کنند اما برگزار نشد. همه این ها انباشته شده و حالا در لیست بدهی‌های بین المللی ما قرار گرفته است و ما نمی‌دانیم با این بدهی چه کنیم و برای چه هست.
* این مسئله را به کمیته المپیک اطلاع داده اید؟
- بله بلافاصله مکاتبات را به کمیته المپیک گفتیم چرا که ما قصد داشتیم از کمک‌های بین المللی در بحث سولیداریتی استفاده کنیم اما متأسفانه مکاتبات به جایی نرسیده و اتحادیه جهانی اعلام کرده که اول باید این بدهی را صاف کنیم تابتوانیم از این امتیاز بین المللی مان استفاده کنیم. امیدوارم بتوانیم به زودی راهکاری مناسب برای حل این مسئله پیدا کنیم.