همه مهمان صاحب عزا هستیم/ عزاداری پاکستانی ها در حرم امام رضا(ع)

همزمان با ماه محرم ، امام رضا(ع) میزبان عزادارن جد شهیدشان، اباعبدالله الحسین(ع) است، آن سرور و سالار شهیدان که همه مهمانٕ این امام بزرگوار هستیم. به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد، هیچ فرقی نمی‌کند اهل کجا هستی و با چه زبانی صحبت می کنی، این روزها وقتی در حرم امام هشتم(ع) راه می‌روی صدای زمزمه حزن‌انگیز ملائک همراه با نجواهای زائران و دلسوختگان این خاندان همه و همه یک معنی را یادت می آورند ،السلام علیک یا حسین مظلوم. به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد،این شب و روزها حرم امن رضوی مأمن و مأوای خیل عظیمی از عاشقان حسینی است که با عشق و شور حسینی در این مکان مقدس غوغایی از جنس نور به پا کرده اند. کافیست کمی با گوش جان، دل به زمزمه‌های عاشقانه در گوشه گوشه این صحن و سرا بدهی تا با این مردم همراه شوی. از ترک و لر و فارس و بلوچ گرفته تا خارج از مرزهای جغرافیایی همه این مردم برای عرض ادب و تسلیت آمده اند. اینجا ادب موج می زند، زائران عزادار برای عرض تسلیت به امام رئوف با احترام در برابر ایشان به صف ایستادند.یک شب عزاداران از گوشه گوشه شهر می آیند برای عرض تسلیت، یک شب دیگر از آن سوی مرزها. در شب هفتم محرم نوبت شیعیان و عاشقان امام حسین(ع) از کشور پاکستان است تا برای نشان دادن این عاشقانه به ایران بیایند و در محضر امام رضا (علیه السلام) به عزاداری بپردازند. با زبان خودشان در عزای امام حسین(ع) شرکت کردند, نجواهای اندوهناک عزا از زبانشان جاری می شود، روحانی با همان لهجه پاکستانی به همشهریان خود از رشادت‌های اباعبدالله(ع) داستان ها نقل می کند و مردان عزادار به سبک و آیین عزاداری شهرشان سینه زنی کرده وبه مرثیه خانی می پردازند.حالا صحن قدس حرم مطهر رضوی آکنده است از اندوهی که از دل زائران پاکستانی امام رضا(ع) سرشار شده است. من اهل مشهد و با زبان فارسی در عزاداری شرکت می کنم که تمامش با زبان و لهجه پاکستانی بیان می شود. نمیدانم در جملات حزن‌انگیز روحانی عزاداران چه حرفهایی به آنان گفته می شود که اینگونه دلشان را می سوزاند و اشک بر چهره‌هایشان جاری می سازد اما میدانم که از امام حسین (ع) روایت می کند، می دانم چگونه قصه امام حسین (ع) را برای شان بازخوانی می کند زیرا بدون اینکه لهجه شان را بفهمم اندوه در دلم فوران می کند و همراه و همدل با آنان به سوگواری می پردازم. غم امام حسین (ع) دیگر فراتر از لهجه‌ها و گویش‌ها و زبان های مختلف است، فقط کافیست بدانی که کسی داستان حماسه او را روایت می کند بدون این که زبانشان را بفهمی میتوانی عزادار این سوگنامه شوی. هیئت عزاداران پاکستانی در جوار امام رضا (علیه السلام) دل صدها زائر عزادار را لرزاند و یک بار دیگر در این حزن بزرگ اشک ریختم و هم‌نوا شده‌ ام با این هیئت عزادار. زیرا از غم و اندوه درون آن ها آگاه شدم و همین کافی بود تا بفهمم هنوز داستان پر از حماسه کربلا زنده است و تا ابد این داستان به هر زبانی که برای نسل‌های بعد تعریف شود عزاداران خودش را خواهد داشت. به هر زبانی که تعریف شود دیگر گویش‌ها نیز تاثیرات آن را دریافت می کنند، اینجا لهجه و گویش معنا ندارد برای عزاداری امام حسین (ع)  فقط دل ها باید بسوزد و فرقی نمی کند که تا دیشب پای مداحی یک ایرانی نشسته باشی و امشب پای همان مداحی به زبان پاکستانی باشی. شیعیان داغ امام حسین(ع)  را به هر گویشی که بشنوند خواهند گریست، زیرا فلسفه کربلا از ۱۴۰۰ سال پیش تا روزی که حیات در زمین باقی‌ست زنده است و هر سال و همه روزه هرجای دنیا که سوگواری آن حضرت بر پا باشد دل شیعیان را در همه جای دنیا می سوزاند و اشک به چهره‌هایشان جاری میکند. امشب هیئت پاکستانی عزاداری امام حسین(ع)  با مرثیه خوانی، سخنرانی و سینه زنی توانستند یک بار دیگر این آیین سوگواری را در محضر امام رضا (علیه السلام) برپا کنند و با زبان خودشان که آکنده از اندوه امام حسین(ع)  است به امام رئوف، با ادب و احترام عرض تسلیت کنند. در گوشه این مراسم، سعادتی مسئول برگزاری مراسمات هیات‌های مذهبی در حسنیه حرم در رابطه با این مراسمات گفت: کاروان‌هایی از کشور پاکستان و هند نیز در بین عزیزان هستند که برای زیارت و سوگواری این ایام به مشهد آمده اند و به لطف امام رضا (ع) توانستیم مقدمات برنامه هایی را برای این دوستان داشته باشیم، همچنین با برپایی مراسمات با فرهنگ و رسوم این عزیزان سایر زائران این بارگاه ملکوتی با فضای متفاوتی از عزاداری ها آشنا بشوند و در حس و شور حسینی این زائران شریک بشوند. وی در ادامه افزود: در این دهه سعی بر آن داریم تا بتوانیم برنامه هایی برای همه نوع سلیقه و زائران داشته باشیم، به برکت وجود این مهمانان در همه جای حرم مطهر نواهای حسینی به گوش می‌رسد که شاید به زبان مشترک نباشد ولی گوش جان پذیرای آن است. اینجا ملائک به استقبال زائران می‌روند و برای آنها فرشی از نور و معرفت پهن می‌کنند تا در زمان حضورشان بتوانند در فضایی آکنده از رأفت و معنویت به عزاداری بپردازند. انتهای پیام/